نتایج این پژوهشهای خود را در کنفرانس بینالمللی رباتها و سیستمهای هوشمند در سال ۲۰۲۲ ارائه کردند.
دکتر «توماس ونگ» (توماس ونگ) گفت: با خواندن تغییرات میدانهای مغناطیسی ناشی از فرورفتگی یا حرکت پوست، میتوانم به حس لامسه دست یابیم. ما میتوانیم از این حسگر لمس کنیم، برای اینکه چند لایه از پارچهها را بکار ببریم.
برای پوشیدن لباسها، رباتها به حسگری نیاز دارند تا روشی را که انگشتان انسان میتواند لایه بالایی حوله یا پیراهن را حس کنند و لایههای زیر آن را بپوشانند، تقلید کنند. مواد میتوانند به ربات آموزش دهند که لایه بالایی پارچه را حس کند و آن را بسازد، اما بدون اینکه لایههای دیگر را حس کند، نمیتوان آنها را ساخت یا پارچه را تا کند. آیا این مشکل را چگونه می توانم حل کنم؟
معلمها میگویند که به ربات آموزش نمیدهند که چگونه یا کجا پارچه را بگیرند. در عوض، آنها با تعداد لایههای پارچه با استفاده از حسگرهای ReSkin و تنظیم برای امتحان مجدد، به آن آموزش داده میشود که چند لایه را میتوان تهیه کرد. سپس ربات را تماشا کردند که یک و دو لایه پارچه را با استفاده از بافتها و رنگهای مختلف برداشتند.
برای حل این مشکل، مطالعه این منبع پوستی باز و حساس به لمس از یک مرکب نازک و الاستیک ساخته شده است که با ذرات مغناطیسی تعبیه شده است که حس لامسه سه جامعه را ایجاد میکند، توسعه میدهد. ReSkin به ربات کمک میکند تا لایههای پارچه را حس کند نه اینکه آنها را صرفاً از طریق بینایی درک کند.
انتهای پیام