سیستم هوش مصنوعی
جولیجانا و گروهش از مدل‌های کامپیوتری که رفتار نورون‌های واقعی و ارتباطات بین آنها را تشکیل می‌دهند، شبیه‌سازی می‌کنند، استفاده می‌کنند. جولیجانا گفت: آنها به ما اجازه می دهند تا اتصالات شبکه را تغییر دهند و آنها را روشن یا خاموش کنیم.
ایمپلنت‌ها شامل حسگرهای کوچک هستند که در نواحی خاصی از مغز قرار می‌گیرند. این کار در بیماران سکته مغزی انجام می شود که در تولید و درک زبان مشکل دارند. این ایمپلنت‌ها می‌توانند به‌طور دقیق فعالیت‌های نورون‌ها را انجام دهند، وقتی که بیمار وظیفه زبانی را حل می‌کند، ثبت کنند. اولین ایمپلنت موفقیت آمیز بود و دستگاه در حال جمع آوری داده های با کیفیت بالا است.
این کشف توسط گروه چند رشته‌ای Neurotech انجام شد. گروه چند رشته‌ای Neurotech از چند پزشک متخصص در حوزه روانپزشکی و مغز و اعصاب تشکیل شده است که با داده‌ها، مدلسازی کامپیوتر و مهندسان همکاری می‌کنند. عصب‌شناسان شناختی و متخصصان اخلاق و سیاست‌های تحقیقاتی نیز بخشی از این گروه هستند.
«جولیجانا گورجیوا» استاد علوم اعصاب محاسباتی و متخصص مدلسازی محاسباتی این گروه است. یکی از ویژگی های یافتن الگوهایی در فعالیت های عصبی است که با ناتوانایی زبان ارتباط دارد. بر این اساس، می‌توان از سیستم هوش مصنوعی خود برای ساخت مدل‌هایی برای شبکه‌های عصبی بزرگ‌تر و سایر عملکردهای شناختی استفاده کرد.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی او، گروهی از دانشگاه فنی فنی مونیخ(TUM) از یک سیستم هوش مصنوعی (AI) برای یافتن الگوهای مغزی که نشان دهنده درد مزمن است استفاده کرده است. مطالعات با استفاده از نتایج این مطالعه می‌توانند درمان‌ها و ابزارهای بهتر را برای مقابله با آسیب‌ها و سایر مشکلات روانی ایجاد کنند.
پروفسور «سیمون جیکوب» از پژوهش‌های این مطالعه گفت: پیشرفت‌ها در بسیاری از زمینه‌های فناوری برای گیاهان دارویی به همراه داشته است، اما در علوم اعصاب نه بیشتر. به همین دلیل است که همکاری با داده های مهم است. علاوه بر این، ما مشکلات و نیازهای کار با بیماران را می‌دانیم و بنابراین می‌توانیم روش‌هایی را توسعه دهیم که روزانه کلینیک‌ها قرار گیرند.
در این مطالعه جیکوب و گروهش از ایمپلنت‌های مغزی برای بررسی توسعه و اختلال شناختی در شبکه‌های عصبی استفاده شد. از آنجایی که زبان بافتی شناختی مرکزی انسان عمل می‌کند و می‌تواند تأثیراتی را داشته باشد که مغزی قرار بگیرد، تصمیم‌گیری این موضوع را با بررسی انجام می‌دهد.
با آموزش این مدل‌ها با داده‌های عصبی و رفتاری بیماران، بهتر است بدانید که یک مغز سالم یا آسیب دیده چه می‌کند. گام بعدی در تحقیق، توسعه ابزاری برای مقابله با مشکلات و سایر مشکلات روانی خواهد بود.
انتهای پیام