«دارپا» برای ارائه داروهای بیهوشی مخصوص میدان جنگ، برنامه را در پیش گرفته است تا این داروها نیازی به متخصص نداشته باشند.
ما داروهای بیهوشی را مانند چیزهایی که قدر بدیهی میدانیم، میدانیم که وجودشان برایمان سخت است. از ساخت این داروها برای اولین بار در دهه 40، داروهای بیهوشی و فناوریهای پشتیبانی کننده آنها پیشرفتهای بزرگی برای نجات جان انسانها داشته است اما توجه قابل توجهی در 18 داروی بیهوشی میدان جنگ که هنوز خیلی بهتر از یک دوز مرفین، صورت نگرفته است.
آنچه دارپا با برنامه ایبیسی خود میکوشد به آن برسد، این است که با بررسی مشکل در یک سطح اساسی، ایدههایی را در مورد ایجاد یک بیحسکننده سادهتر در میدان جنگ ارائه میدهد. روش جدید شامل بررسی مکانیسم بیهوشی از سطح آناتومیک تا مولکولی برای مشخص کردن دلیل و راههایی برای بین بردن درد و ارائه درمانهای نجاتبخش تا حد امکان در میدان جنگ، بدون نیاز به تجهیزات و متخصصان یا ایجاد عوارض فیزیولوژیکی خطرناک است.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، دارپا برنامه جدید خود موسوم به «داروی بیهوشی برای مراقبتهای میدان جنگ» یا «ایبیسی» (ABC) را اعلام کرده است. هدف از این برنامه توسعه یک داروی بیهوشی جدید است که بدون نیاز به آموزش پزشکی تخصصی یا نظارتی پیچیده از آن دستگاه برای آن، میدان جنگ استفاده کرد.
«مایکل» (Michael Feasel)، مدیر فیبیسی گفت: داروهای بیهوشی برای مراقبت در میدان جنگ، خطری را از بین میبرند که با تلاش وزارت دفاع آمریکا، پزشکی را مختل میکند، ارائه شده است. این داروها میتوانند برای اولین بار پاسخگوی بخشهای متفاوتی، از خدمات ارژانس روستایی تا خدمات پزشکی هوایی و مراکز ترومای درجه یک باشند. این برنامه به دنبال حمایت از مداخلات نجاتدهنده است که زودتر و نزدیک به نقطه ضربه به کار گرفته میشوند و نتایج بهتری را برای همه بیماران، از نظامی یا غیرنظامی به همراه میآورند.
دو دلیل برای این شرایط وجود دارد. اولین دلیل داروهای بیهوشی، آرامبخشهای این منطقه است. آنها ترکیبی از داروهایی هستند که برای انجام کارهایی مانند آرام کردن بیماران، کاهش مصرف، جلوگیری از حرکت کردن یا ایجاد بیهوشی طراحی شدهاند. علاوه بر این، به یک پزشک متخصص بیهوشی نیاز دارد که بیمار را تحت نظر داشته باشد و برای تثبیت تنفس، حفظ سطح در اندازه قابل قبول و حفظ عملکرد قلب، از حمایت کند.
دلیل دیگر این است که با وجود صدها میلیون بار استفاده از داروهای بیهوشی، هیچ کس واقعاً نمیداند که این داروها چگونه کار میکنند. پزشکان، نحوه استفاده از داروهای بیهوشی را میدانند اما از مکانیسم ورای آنها آگاه هستند.
انتهای پیام