یافتههای این مطالعه در مجله “Science Translational Medicine” منتشر شده است.
گلدشتاین با اشاره به این که این مطالعه در حال حاضر در آزمایشگاه او در حال حاضر انجام می شود، گفت: ما امیدواریم که آن را تعدیل می کند غیرطبیعی ایمنی ایجاد کند یا فرآیندهای ترمیم را در بین این بیماران کمتر تا حدی بازیابی حس بویایی آنها کمک کند.
انتهای پیام
منبع
دکتر “برادلی گلدشتاین”(Bradley Goldstein) نویسنده ارشد این مطالعه از دانشگاه دوک گفت: یکی از اولین علائمی که بیماری کووید-19 مرتبط است، از دست دادن بویایی است. اما بسیاری از افراد خود را که حس بویایی آنها را در مرحله حدید یک تغییر یافته است، طی تا دو هفته پس از آن بویایی را به دست میآورند، اما برخی از آنها اینطور هستند. بهتر است فکر کنیم چرا برخی از افراد از آلوده شدن به ویروسیروس سندرم حاد ترسی ۲ ماهها تا سالها از دست دادن دائمی حس بویایی میشوند.
گلدشتاین گفت: این یافته ها قابل توجه هستند. این روش مشابه یک روش خودایمنی در بینی است. چه نوع آسیب دیده و چه نوع سلولی درگیر هستند، گامی کلیدی به سوی شروع طراحی درمان است.
به گزارش ایسنا و به نقل از تی ان، گروهی از دانشآموزان به تازگی گزارش دادند که برخی از افراد پس از آن که خود را به کووید-۱۹ شناسایی کنند حس بویایی را بازیابی کنند. مركز اعلام كردن، تداوم سيستم ايمني به سلولهاي عصبي بيايي و كاهش تعداد آن سلولها، دليل اين امر است.
در این مطالعه، گلدشتاین و همکارانش در دوک، هاروارد و دانشگاه کالیفرنیا-سن دیگو، نمونههایی از اپیتلیال بویایی جمعآوری شدهاند از ۲۴ نمونه حاصل از ۹ بیمار که پس از کاهش بویایی طولانیمدت از کووید-۱۹ رنج میبردند را تجزیه و تحلیل کردند.
دانشگاه دوک آمریکا در مطالعه اخیرشان بیان کرد، دلیل اصلی این است که چرا در برخی از افراد، حس بویایی خود را از دست میدهند، شناسایی کردهاند.
نتایج این مطالعه بینش مهمی در مورد این مشکل آذردهنده میدهد. در این مطالعه در مورد دست دادن حس بویایی، احتمال زمینههای دیگر علائم کووید-19 از جمله عمومی، تنگی و مه مغزی را که ممکن است توسط مکانیزمهای بیولوژیکی مشابه ایجاد شود را بیان کنند.
این دیدگاهها بر روی بیوپسی تأثیر میگذارند، را نشان میدهد که در یک پاسخ به بافت اپیتلیوم بویایی، نقش دارند. بافت اپیتلیوم بافتی در بینی است که سلولهای عصبی بویایی در آن قرار دارند. نکته قابل توجه این است که این پروسه مشخص به فرد به عدم وجود سطح قابل تشخیص سندرم حاد نگاهی ۲ نیز ادامه یافته بود. علاوه بر این، تعداد نورونهای حسی بویایی احتمالاً به دلیل آسیبدیدگی ظریف ناشی از ادامه کاهش یافته بود.