سیاه‌چاله‌های ۳۰ میلیارد برابر خورشید با کمک ابرایانه

این گروه به رهبری دانشگاه دانشگاه دورهام در بریتانیا از ترکیبی از همگرایی گرانشی (گرانشی) و شبیه سازی‌های ابرایانه‌ای برای به دست آوردن بینش در این غول کیهانی که در فاصله صدها میلیون سال نوری از زمین قرار دارد، استفاده می‌کنند.

به عبارت دیگر، زمانی که ستاره‌شناسان عبور از نور از یک ابرسیاه‌چاله را شبیه‌سازی کرد، مسیر طی شده توسط نور از یک کهکشان دور با مسیر مشاهده شده در زندگی واقعی مطابقت داشت.

ستاره شناسان با کمک یک ابرایانه از ترکیبی از همگرایی‌های گرانشی و شبیه سازی‌ها برای شناسایی یک غول کیهانی با جرمی ۳۰ میلیارد برابر خورشید استفاده می‌کنند.

منبع

این روش با یافتن تطابق صحیح در نور مشاهده شده با تصاویر واقعی که در این مورد توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است، کار می‌کند.

بزرگ‌ترین سیاه‌چاله‌هایی که می‌شناسیم در حالت فعال هستند، جایی که ماده نزدیک به سیاه‌چاله گرم می‌شود و انرژی را به شکل نور، پرتو ایکس و سایر تشعشعات آزاد می‌کند. با این حال، همگرایی گرانشی، مطالعه سیاه‌چاله‌های غیرفعال را می‌توان می‌کند، چیزی که در حال حاضر در آن‌ها در دور امکان‌پذیر نیست.

جستجوی سیاه‌چاله‌ها با شبیه سازی ابرایانه‌های

دکتر جیمزینگل از گروه فیزیک دانشگاه دورهام و نویسنده ارشد این پژوهش می‌گوید: این پژوهش می‌گوید که تقریباً 30 میلیارد برابر خورشید ما جرم است، یکی از بزرگ‌ترین سیاه‌چاله‌هایی است که کشف شده است و از نظر جرمی در مورد چیزی وجود دارد که ما معتقدیم. سیاه‌چاله‌ها از نظر نظری می‌توانند بزرگ شوند. بنابراین یک کشف بسیار هیجان انگیز است.

این احتمال می‌تواند به ما اجازه دهد تا سیاه‌چاله‌های بیشتر را از جهان نزدیک خود بشناسیم و شناسایی کنیم که چگونه این اجرام عجیب و غریب و در تاریخ کیهان کشف‌های غریبه‌اند.

گفتنی است که این گروه پژوهشی برای شبیه سازی خود از امکانات ابریانه DiRAC COSMA8 دانشگاه دورهام استفاده کرد.

این گروه که یافته‌های خود را این هفته در مقاله در مجله Monthly Notices of the Royal Astronomical Society منتشر کردند، معتقدند که روش آنها را می‌توان امکان کشف سیاهچاله‌های غیرفعال و کلان‌جرم بیشتری را فراهم کرد. همچنین می‌تواند به این کمک کند تا تعیین کنند غول‌های عظیم الجثه چگونه به این اندازه رشد کرده‌اند.