انتهای پیام
این «آسپرینِ» شگفت‌انگیز – ایسنا
گروه گران بر اساس یافته‌های پروفسورهای ماندال شروع به کار برای توسعه مولکول‌های پژوهش کرده‌اند که می‌توان COX-IDO1 را تعدیل کرد و این امید وجود دارد که این مولکول‌ها، داروهای جدید و داروهای ضد سرطان و ضد سرطان را تولید می‌کند.
داروی آسپرین حتی از بسیاری از افراد مشهور و سیاستمداران، محبوب‌تر است. چه چیزی این دارو را تا این محبوب کرده است و چرا با این حد وجود دارد، برای آن نیاز داریم؟ بینش جدید در مورد این داروی جادویی نشان می‌دهد که آسپرین می‌تواند حتی به بیماری‌های سرطانی کمک کند.
ماندال می‌گوید: دریافتیم که آسپرین بیان IDO1 و تولید کینورنین مرتبط را در طول کاهش می‌دهد. از آنجایی که یک توانمندکننده است، این نشان دهنده تخلخل بالقوه بین و IDO1 در هنگام خروج COX است.
پیش از این مشخص شده است که آسپرین، فعالیت آنزیم سیکلواکسیژناز (COX) است که نقش مهمی در ایجاد پاسخ‌های تأثیری در بدن انسان دارد، می‌کند. این پژوهش نشان می‌دهد که این دارو علاوه بر این، برای تولیدکننده‌های سیگنال‌دهنده سلولی به نام‌های سیتوکینی‌ها، RNAهای غیرکدکننده و سایر ژن‌های پیش‌هابی در سلول‌های تاثیرگذار بر روی سلول‌ها، می‌تواند باعث شود که به بدن انسان کمک کند.
نتایج این پژوهش در نشست سالانه انجمن بیوشیمی و زیست‌شناسی مولکولی آمریکا (Discover BMB) که بین ۲۵ تا ۲۸ مارس ۲۰۲۳ در سیاتل برگزار شد، ارائه شد.
بر اساس این گزارش، یافته های اصلی عبارتند از:
آسپرین برای اولین بار در سال 1897 به صورت شیمیایی ابداع شد و تأثیر آن بر بدن انسان حتی می‌تواند نتایج را شگفت‌زده می‌کند.
در طول سیر، اسید آمینه‌های به نام تریپتوفان شروع به تجزیه و تحلیل به متابولیت خود به نام کینورنین می‌کند. این پروسه توسط آنزیمی به نام ایندول دی‌اکسیژناز (IDO1) آمایش می‌شود. نویسندگان این پژوهش‌ها دریافتند که فعالیت‌های آسپرین IDO1 قادر به انجام آن هستند که همچنین به عنوان یک هدف در ایمنی‌درمانی سرطان عمل می‌کند.
سوبرانگشو ماندال (Subhrangsu Mandal) یکی از نویسندگان این پژوهش و استاد بیوشیمی در گزارشی UTA را به اشتراک گذاشته است که یافته‌های این گروه پژوهشی را به تفصیل توضیح می‌دهد.
آسپرین چیست؟
به تازگی گروهی از پژوهشگران دانشگاه تگزاس در آرلینگتون (UTA) پژوهشی را منتشر کرده است که بینش‌های را در مورد نحوه عملکرد این دارو نشان می‌دهد. به گفته آنها، این یافته‌ها بسیار زیاد هستند، زیرا ممکن است باعث ایجاد ایمنی‌های بهتر برای سرطان و جایگزین‌های امن‌تر برای آسپرین شوند.
پژوهشگران سعی می‌کنند آن مکانیسم درونی را به آسپرین اجازه می‌دهند که به عنوان عامل رقیق‌کننده خون عمل کند و در برابر کرده، درد و تب تسکین‌دهنده باشد، درک کنند.
آسپرین حاوی ماده شیمیایی ضد سوزی غیر استروئیدی استیل سالیسیلیک اسید است که از گلیکوزیدی به نام سالیسین موجود در پوست به دست می‌آید. گفتنی است که حدود 3500 سال پیش نیز مصریان و سومیان باستان از پوست درخت بید برای درمان درد و استفاده از می‌کردند.