سلولهای عصبی انسان در مغز موش، ۶ برابر بزرگتر از زمانی‌که در لوله آزمایش بودند، رشد کرده بودند.
انتهای پیام
پرورش سلولهای مغزی انسان در مغز موش
مطالعه زیربنای سلولی پیچیده یا اختلالات مغزی مانند اوتیسم و اسکیزوفرنی در انسان بسیار سخت است. موشها جانشینهای ضعیفی برای مغز انسان هستند و تحقیق در مورد نخستیها نیز از نظر اخلاقی مورد شک است.
هدف این تیم تحقیقاتی، توسعه مدل‌های درون‌تنی برای مطالعه مغز انسان و بیماریهای آن است.
یکی از گام‌های واضح بعدی می‌تواند قرار دادن ارگانیدهای مغز انسان در نخست‌ها باشد. مغز آنها به اندازه‌های بزرگ است که بافت‌های مغزی بیشتر از انسان را در خود جای دهد و بافت مغزی آنها را بسیار بیشتر از موش‌هایی است که به سلولهای مغز اجازه بلوغ می‌دهند.
به گزارش ایسنا، پروفسور سرجیو پاسکا و همکارانش در دانشگاه کالیفرنیا در مطالعه اخیرشان توده هایی به دانه کنجد از سلول های مغز انسان به نام ارگانید می پردازند که در یک لوله آزمایش رشد کرده اند، برداشته شده و در مغز بچه موش ها کاشتند.
پروفسور پاسکا گفت: آنها می‌توانند ورودی حسی را دریافت کنند و در برخی از مدارهای عصبی موش مشارکت کنند.
در این تحقیق که در نیچر منتشر شد، آنها گزارش کردند که نه تنها بافت مغز انسان زنده می‌ماند، بلکه سلولهای خود را در مغز موش ادغام می‌کنند و با سلولهای مغز موش ارتباط برقرار می‌کنند. ارگانوئیدها همچنین در مغز موش به اندازه یک نخود رشد کرده بودند.
اما دانشمندان امیدوارند که رشد ارگانیدهای مغز انسان را در یک قدم آنها را به درون ذهن انسان نزدیک کند. به ویژه نوبت به آزمایش داروهای جدید برای بیماریهای مغزی می‌رسد.
یک تیم تحقیقاتی در ایالات متحده آمریکا نشان می‌دهد که مغز انسان کاشته شده در مغز موشها می‌تواند در مغز ذخیره شود که این امر نوید مطالعه روشی کاملاً جدید برای اختلالات مغزی را به دانش ارائه می‌دهد.
اما به گفته پروفسور پاسکا، این در حال حاضر یک خط قرمز است: پیوند به نخست‌ها چیزی نیست که ما انجام دهیم یا آن را انجام دهیم.