پژوهشگران برای اولین بار یک ماده معدنی کمیاب را کشف کرده اند که به طور مستقیم از گوشته پایینی زمین آمده است و می‌گویند این اولین باری است که کانی‌های گوشته پایینی زمین در طبیعت می‌شوند.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، پژوهشگران در مطالعه قدیمی که در مجله “نس” (Science) منتشر شده است، ادعا کرده‌اند که یک ماده معدنی کمیاب را کشف کرده‌اند که به طور مستقیم از گوشته پایینی زمین (مزوسفر) که منطقه‌ای بین هسته و پوسته زمین است، آمده است.
این یافته غافلگیرکننده است، زیرا هیچ کس یافتن چنین ماده معدنی پرفشاری را روی سطح زمین انتظار ندارد و کسی را نمی‌گیرد که چنین ماده‌ای بازیابی نشده است.
با این، این کانی جدید به نام “دیومائویت”(davemaoite) به لطف این درون الماس محبوس شده است که یک سفره غیرمکن را در حال حاضر از حداقل 412 متری گوشت پایینی زمین به سطح انجام می دهد.
کشف این گامی رو به جلو در جستجوی دانش برای مدل‌سازی توسعه زمین با جزئیات بیشتر است.
دریافتن نحوه حرکت گرما در اعماق زمین با رادیواکتیو دیومائویت
دیومائویت پنج تا هفت درصد از مواد گوشتی پایینی زمین را می‌دهد و یکی از سه کانی مهم آن است که از پروسکایت کلسیم سیلیکات(CaSiO3) جلوگیری می‌کند که احتمالاً مهم‌ترین فاز(از نظر ژئوشیمیایی) گوشته پایین زمینی است، تشکیل می‌شود.
دیومائویت به طور قابل توجهی می‌تواند دارای اورانیوم و توریم باشد که ایزوتوپ‌های رادیواکتیو هستند که از طریق واپاشی رادیواکتیو (فروپاشی هسته‌ای) گرما تولید می‌کنند و کمک زیادی به گرمایش در این منطقه می‌کنند که این ماده نقش عمده‌ای در جریان گرما در سطح زمین دارد. می دهد.
یکی از دلایل این امر به دلیل مجازات به فرد دیومائو در حذف ایزوتوپ‌های رادیواکتیو اورانیوم، توریم و پتاسیم است.
این ایزوتوپ‌ها گرمای زیادی را در بخش پایینی گوشته زمین تولید می‌کنند و دیومایویت را به یک بازیگر در مدیریت نحوه حرکت گرما در اعماق زمین تبدیل می‌کنند. این ماده به نوبه خود به کنترل نحوه انتقال گرما از گوشت به پوسته برای نیرو بخشیدن به فرآیندهایی مانند تکتونیک صفحه(زمین‌ساخت صفحه‌ای) کمک می‌کند.
واپاشی هسته‌ای (فروپاشی هسته‌ای) به مجموعه‌های تحقیقاتی گفته می‌شود که در هسته‌های ناپایدار پرتوزا رخ می‌دهد و پرتوهایی تولید می‌کنند که به آنها پرتوهای رادیواکتیو می‌گویند. در اثر واپاشی هسته‌ای پس از یک زمان تصادف، هسته‌های بزرگ به‌عنوان‌های کوچک‌تر هستند و معمولاً پایدارتر تجزیه و تحلیل می‌شوند و ماده اولیه در میان می‌رود. جز مواد جدید تنها به میزان اندکی کمتر از ماده اولیه خواهد بود و انرژی آزاد می شود. گاهی این انرژی را می‌توان به صورت نیرومندی کرد یا می‌تواند به وسیله پرتوزایی در زیست‌بوم رها شود که بسیار مخاطره آمیز خواهد بود.
هیچ‌گاه پروسکایت CaSiO3 در طبیعت مشاهده نشده بود، زیرا معمولاً وقتی از محیط پرفشار اطراف جدا می‌شود، متلاشی می‌شود.
کمک گرفتن از قدرت الماس
این کانی‌های پروسکایت کلسیم سیلیکات به صورت لکه‌های ریز رنگ سیاه در یک الماس کشف‌شده‌اند که چند دهه پیش از معدن اوراپا که بزرگترین معدن الماس در جهان از نظر مساحت در بوتسوانا واقع در جنوب آفریقا است، به دست آمده است.
گروهی از زمین شناسان آمریکایی به تازگی این الماس را تحت اختیار گرفته است، چرا که دلیل نقایص آن برای جواهرسازان ارزش کمی دارد و پژوهش را قادر می‌سازد تا نگاه دقیق‌تری به آن داشته باشد.
اولیور شاونر از دانشگاه نوادا لاس وگاس(UNLV)و یکی از سرپرستان این مطالعه گفت: برای جواهرسازان و بیشتر، رنگ و شفافیت یک الماس همگی مهم است و این لکه های سیاهی که جواهرسازان را آذر می دهند، برای ما یک هدیه است.
وی در مورد سفر بی‌سابقه دیومایویت نیز گفت: این قدرت الماس است که اجزای این کانی را در فشار بالا نگه داشته است.
شناسایی CaSiO3 با سنکروترون
شاونر و همکارانش از جمله شیچون هوانگ ژئوشیمی‌دان دانشگاه نوادا لاس وگاس، این الماس را با استفاده از روش اعمال اشعه ایکس تخصصی به نام سنکروترون(synchrotron) سنجیدند. این کار به آنها امکان داد تا ساختار داخلی درون الماس را با دقت تجزیه و تحلیل و تحلیل کنند.
آنها در یک ماده بلوری جدید را نهایتاً کشف کردند که آن را “دیومائویت” نامیدند، نامی که برای قدردانی از ژئوفیزیکدان تجربی هو کونگ “دیو” مائویی انتخاب شدند که بسیاری از روش‌هایی را انتخاب کردند که شاونر و همکارانش از آنها استفاده می‌کنند، داده می‌شوند. است.
دیومایویت اکنون به عنوان یک کانی طبیعی کاملاً جدید توسط کمیسیون مواد معدنی جدید، نام‌گذاری و طبقه‌بندی انجمن بین‌المللی کانی‌شناسی ارزیابی شده است.
دیومائویت می‌توان توسط شهاب‌سنگ‌ها به زمین آمده باشد
کشف دیومائویت توسط شاونر یکی از دو روش را نشان می‌دهد که مواد معدنی با فشار بالا در طبیعت می‌توانند کشف شوند: از داخل شهاب سنگ‌ها یا سفر از ۵۶۰ تا ۴۱۰ مایلی زیر سطح زمین.
شاونر قبلاً یک ماده معدنی موسوم به «بریجمانیت» (bridgmanite) را که از درون شهاب‌سنگ‌ها به زمین آمده در سال ۲۰۱۴ کشف کرده است.
وی خوش بین است که به زودی اکتشافات معدنی بیشتر انجام می شود و پژوهشگران را قادر می سازند تا محیط زیست را با دقت توصیف کنند.
انتهای پیام