گروه بسیار کمیابی از شهابسنگ ها
وی: این پژوهش یک مجموعه جدید از جزئیات به دانش ما در نحوه شکل گیری منظومه شمسی اضافه می کند.
پژوهشگران، نادرترین گروههای شهابسنگها یافتهاند که از فاصلهای برابر با نپتون تا زمین سرچشمه میگیرند.
پژوهشگران میگویند منشاء یک شهاب سنگ، کلید درک جهان است.
اکنون دانشمندان به این نتیجه رسیدهاند که کندریتهای ریوگو و CI از یک منطقه از فضایی که پیدا شدهاند و حتی میتوانند از یک جرم آسمانی سرچشمه باشند.
راسل میگوید: با مقایسه شکلهای آهنها در سیارکها و شهابسنگها متوجه میشویم که ریوگو به کندریتهای CI بسیار نزدیک است. اینها نادرترین نوع شهاب سنگ کربنی هستند و من واقعاً هیجانزده هستم، زیرا نمونههایی از این نوع موسوم به ایوونا (Ivuna) در موزه ما قرار دارد.
پروفسور سارا راسل، سرپرست ارشد تحقیقاتی در موزه تاریخ طبیعی که در نگارش این مقاله مشارکت داشته است، میگوید: از دهه گذشته ما شروع به درک این موضوع کردهایم که اجرام منظومه شمسی تا چه اندازه میتواند به سمت خورشید یا دور از آن حرکت کند. در حالی که این پذیرش عمومی وجود دارد که مواد از بیرون از منظومه شمسی میتوانند توسط سیارههای غولپیکر این منظومه به داخل کشیده شوند، پژوهش ما یکی از اولین پژوهشهایی است که نشان میدهد کمربند سیارکی حاوی موادی است که از فاصله نپتون منشاء میگیرند.
جستجو برای اجرام مادر
انتهای پیام
وی افزود: این کشف برای من بسیار هیجان انگیز است، زیرا به این معنی مجموعه شهابسنگهای موجود در موزه ما نمونه از کل منظومه شمسی است. ما همراه با انواع دیگر شهابسنگها مانند کندریتهای اینستاتیت از درون منظومه شمسی و کندریتهای معمولی از کمربند سیارکی میتوانیم بخشهای عظیمی از فضای را در اینجا در لندن مطالعه کنیم.
کندریتهای کربنی مانند شهابسنگ وینچکمب (Winchcombe) که به زمین سقوط کرد و در سال ۲۰۲۱ در گلوسترشایر بازیابی شد، گروه بسیار کمیابی از شهابسنگها هستند که حاوی مواد آلی و اسیدهای آمینه هستند که مواد تشکیلدهنده حیات هستند. آنها بهترین و بکرترین مواد اولیه منظومه شمسی هستند و میتوانند اطلاعات را به صورت فردی در محل تشکیل آب و اجزای سازنده آن و این که سیارات از چه ساخته شدهاند، ارائه دهند.
به گزارش ایسنا و به نقل از آیای، بر اساس بیانیه مطبوعاتی که روز پنجشنبه توسط موزه تاریخ طبیعی لندن منتشر شد، یک گروه بینالمللی از محققان در حال بررسی نمونههای سیارک ریوگو (Ryugu) هستند که در سال ۲۰۲۰ توسط فضاپیمای هایابوسا۲ (Hayabusa2) به زمین آورده شده و اکنون احتمالاً به طور تصادفی هستند. منشاء آنها را یافتهاند.
هدف از این پژوهش این بود که آیا سیارکهایی از نوع Cb مانند ریوگو میتوانند اجسام مادر گروه کمیابی از شهابسنگها به نام کندریت CI باشند یا خیر. مکان شکلگیری بقایای سیارکها به منظور کمک واقعی به ستارهشناسان در درک منظومه شمسی باید شناخته شود. تعیین از کجا سرچشمه گرفته است، برای پاسخ به آنها از بزرگترین سؤالات در مورد فضا، جهان ما و فراتر از آن بسیار مهم است.