به لطف مهندسی ژنتیک، کوچکترین شکل حیات جهان که یک گیاه است، اکنون می‌تواند شناور باشد.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، پژوهشگران ژاپنی در دانشگاه متروپولیتن اوزاکا در یک مطالعه پیشگامانه،ترین شکل حیات متحرک کوچک را طراحی کرده‌اند. هفت دانشگاهی را به یک باکتری مصنوعی وارد کردند و به آن اجازه دادند به شکل مستقل حرکت کند.
این پژوهش بهتر از طرح و منشاء حرکت به ارائه میدهد.
ظهور بیولوژیکی
این پژوهش جدید بر یک گیاه مصنوعی به نام syn-3 است. این باکتری‌های کروی دارای کمترین اطلاعات ژنتیکی هستند که به آنها اجازه رشد و تقسیم بدون تحرک را می‌دهند.
این گروه پژوهشی با معرفی هفت ژن که برای پرورش‌هایی که احتمالاً در شنای باکتری‌های اسپیروپلاسما نقش دارند، syn-3 را آزمایش کردند. اسپیروپلاسما یک گیاه طبیعی کوچک با شکل مارپیچ بلند است. این باکتری با معکوس کردن جهت مارپیچ خود به شنا کردن معروف است.
باکتری syn-3 پس از افزودن این برنامه‌ها از شکل معمولی مارپیچ خود به شکل مارپیچ مشابه اسپیروپلاسما تغییر کرد و مهم‌تر از همه آنها می‌توانم با همان تکنیک‌های شنا کردن بسازم.
پروفسور ماکوتو میاتا یکی از نویسندگان این پژوهش گفت: می‌توانم بگویم که syn-3 شناگر ما «کوچکترین شکل حیات متحرک» با حرکت مستقل است. انتظار میرود نتایج این پژوهش چگونگی درک ما از پیشرفت و منشاء حرکت سلولی را میدهد.
وی افزود: مطالعه کوچکترین جهان با کوچکترین دستگاه تحرک عملکردی می‌تواند برای توسعه حرکت ریزات‌های شبیه‌سازهای سلولی یا موتورهای تولیدی برای استفاده از آن استفاده شود.
محققان همچنین می‌خواستند ببینند چگونه می‌توانند ژن‌های مختلف تحرک باکتری‌های مهندسی شده ژنی را برای ایجاد تأثیرگذار بسازند. با انجام این کار، آنها دریافت می‌کنند که فقط برای تقویت تحرک در syn-3 نیاز دارند که احتمالاً نشان می‌دهند که خیلی از مواد غذایی زائد هستند و یک سیستم حداقلی برای تحرک را نشان می‌دهند.
اثبات مفهوم
این مطالعه در درجه اول یک اثبات بر مفهوم است، اما این تحقیق به پاسخگویی به سؤالات اساسی در اولین اشکال حیات و ژنوم‌های دخیل در تحرک آنها کمک می‌کند.
قدمت دویدن، شنا کردن، پراکنده شدن یا حرکت کردن را می‌توان در حرکت سلولی ردیابی کرد، اما این که چگونه این حرکات را در طول زندگی تطبیق داده‌اند، همیشه یک راز بوده است. اکنون مهندسی ژنتیک می‌توان به روشن کردن این حوزه از پژوهش‌ها کمک کند.
این گروه پژوهشی بر این باور است که این پژوهشی را می‌توان برای کشف ربات‌هایی در حمله میکرو و نانوبسازند که به‌ترین‌ترین عملکردهای حرکتی نیاز دارند، مطالعه کرد.
می‌گویند: مطالعه کوچکترین مواد جهان با کوچکترین دستگاه حرکتی عملکردی می‌تواند برای توسعه حرکت ریزربات‌های شبیه‌ساز سلولی یا موتورهای مبتنی بر تولید استفاده شود.
این مطالعه که در مجله “ساینتیفیک ادونسز” (Scientific Advances) منتشر شده است، نتیجه همکاری بین هانا کیاما دانشجوی فارغ التحصیل دانشگاه اوزاکا سیتی و پروفسور ماکوتو میاتا از متروپولیتن اوزاکا است.
انتهای پیام