آنها را به مدت بیش از یک سال به طور مداوم شارژ می کنند و می کنند و می توانند در باتری ناچیزی از دست رفته دریافت کنند.
انتهای پیام
اخبار روز فناوری روز
آنها را به مدت بیش از یک سال به طور مداوم شارژ می کنند و می کنند و می توانند در باتری ناچیزی از دست رفته دریافت کنند.
انتهای پیام
وی وانگ، پژوهشگر PNNL و از اعضای ارشد این مطالعه گفت: این یک ویژگی کاملاً جدید برای توسعه جریان برق الکترولیت است. ما نشان دادیم که میتوان از کاتالیزور کاملاً متفاوتی استفاده کرد و علاوه بر این، به دلیل حل شدن آن در الکترولیت انرژی، امکان ساخت جامد و رسوب سیستم را از بین میبرد.
آنها با پژوهشگران دانشگاه ییل(Yale)، مکانیزم پشت این همکاری را کشف کردند. آنها دریافتند که قند، پروتونهای با بار مثبت را میپذیرند و الکترونهای دارای اثرات منفی هستند که در سراسر غشای سلولی حرکت میکنند، میکند.
پژوهشگران آزمایشگاه ملی پاسیفیک نورث اولین کسانی بودند که سعی کردند قندی به نام بتا-سیکلودکسترین(b-cyclodextrin) را آنولیت سلول حل کنند، به این امید که به حل مشکلی کاملاً متفاوت کمک کند. انتظار نداشتند که این کار، باتری را تقویت کند.
پژوهشگران کشف کردند که شکر را به ترکیبات «باتریها کردهاند» میتوان و طول عمر آنها را افزایش داد.
باتری تولید یک سلول الکتروشیمیایی است که در آن انرژی شیمیایی توسط دو جزء شیمیایی در مایعاتی حل می شود که از طریق سیستم در طرفین یک پمپ غشاء می شود، تامین می شود. انتقال یون درون سلول (همراه با جریان جریان از طریق یک مدار خارجی) از طریق غشاء رخ میدهد، در حالی که هر دو مایع در فضایی به خود میدهند. انرژی آن نیز تابعی از حجم الکترولیت و توان آن تابعی از سطح الکترودها است.
این پژوهش در مجله Joule منتشر شده است.
زمانی که توان خروجی بهینه شد، پژوهشگران به سراغ آزمایش دوام و طول عمر رفتند تا ببینند آیا بر عمر مفید الکترولیت شکر تاثیر میگذارد یا خیر.
روژو فنگ نویسنده ارشد این مطالعه میگوید: ما به دنبال راهی ساده برای حل کردن فلورنول (فلورنول) بیشتر در الکترولیت مبتنی بر آب خود بودیم. بتا-سیکلودکسترین به انجام این کار کمک کرد، اما این کار را واقعاً شگفتانگیز کاتالیزوری کرد.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، آزمایشگاه پژوهشگران ملی پاسیفیک نورثوست (PNNL) دریافت کرد که یک حبه قند در یک جریان الکتریکی را حل کرد، توان خروجی آن را تا ۶۰ درصد افزایش داد. علاوه بر این، باتری پس از یک سال چرخه شارژ و دائماً، تقریباً به میزان خود هیچ میزان ظرفیتی را از دست نمی دهد.
پس از کمی تنظیم سرعت واکنش و در نتیجه توان پژوهشی را تا 60 درصد افزایش می دهد.
شایان ذکر است که باتریهای جریان معمولاً بسیار بیشتر از باتریهای لیتیومی دوام میآورند، اما با این وجود، پژوهشگران میگویند این اولین بار است که یک باتری چنین طول عمری را نشان میدهد.
تمام باتریهای جریان از آن دسته باتریهایی که انتظار داشته باشند در خودروها یا لپتاپها بیابیم. آنها معمولاً برای ذخیرهسازی انرژیهای طولانی و عظیم مناسب هستند، بنابراین در سالهای بسیار بیشتر از آنها استفاده میشود، زیرا شهرها در تلاش برای تامین انرژی انرژی روزانه و فصلی خود و همچنین تولید انرژیهای انرژیپذیر هستند.
همانطور که گفته شد، باتریهای جریان به طور معمول از دو مایع تشکیل میشوند و یکی از آنولیتها و دیگری کاتولیتها هستند که به طور خودکار ذخیره میشوند، سپس در دو طرف یک غشای انتخاب کننده یون پمپ میشوند تا در هنگام نیاز به انرژی، جریان ایجاد شود. کنند. این نوع باتری، ویژگی را به همراه دارد. برای مثال میتوان با الکترولیت شارژ شده، سیستم خود را شارژ کرد یا میتوان آن را با استفاده از شبکه برق برای معکوس کردن چرخهای، شارژ کرد.