بیشتر روزهای هفته بین ساعت شش تا هفت صبح به وقت گرینویچ شروع می‌شود. قرار است ساعت ۷۳۰ صبح قبل از کنفرانس برنامه‌ای روزانه از خواب بیداریز و صبحانه بخوریم. در این جلسات، ما با تمام تیم‌های کنترل زمینی در ژاپن، روسیه، اروپا و ایالات متحده را بررسی می‌کنیم.
ایستگاه فضایی بین‌المللی به اندازه یک خانه شش خوابه است، اما می‌توان روزهایی را بدون دیدن یکی از شش یا هفت هم اتاقی خود بگذراند. پایگاه‌های فضایی بین‌المللی به صورت چند قطعه ساخته شده است و هر بخش یا ماژول را می‌توان جدا کرد و در صورت یک موقعیت اضطراری بست. در این آخرین پرواز، روس‌ها دو ماژول جدید اضافه کردند، بنابراین ایستگاه فضایی بین‌المللی اکنون به یک خانه هفت خوابه نزدیک‌تر به نظر می‌رسد.
به ناسا، «وندهی» که چندی پیش دومین ماموریت ایستگاه فضای بین‌المللی خود را به پایان رساند، رکورد ۳۵۵ روز حضور متوالی در مدار را به ثبت رساند و با این رکورد ۳۴۰ روزه قبلی حضور در فضا که توسط فضانورد «اسکات» ثبت شد. کلی» در سال ۲۰۱۶ ثبت شد، پیشی گرفت.
سفر به ایستگاه فضایی بین‌المللی با سایتوز به طرز شگفت‌آوری آسان بود. با وجود تماشای پرتاب از زمین مستلزم نور و سر و صدای زیادی است، اما در خود فضاپیما، سرعت صوت را به قدری سریع می‌گذرانید که تمام آن صدا را پشت سر می‌گذارد. صدای پمپ‌ها بود که برای بیرون راندن سوخت از انتهای فضای می‌چرخیدند.
قبل از پرتاب ما، ابهامات زیادی در مدت زمان پرواز فضایی وجود داشت. در ابتدا به من گفتند که می‌توان تا ۳۵۵ روز طول بکشد، اما این تایید نشده بود. از آنجایی که من و همسرم احتمال می‌دادیم که این اتفاق می‌افتد، برای دوری من در طول برنامه‌ریزی می‌شود. پرواز فضای قبلی در حدود شش ماه به طول انجامید، بنابراین من این پرواز طولانی‌تر و جدیدتر را به عنوان یک نوع تهدید به فرد می‌بینم.
پس از افزایش رکورد‌ترین پرواز فضایی در تاریخ توسط یک آمریکایی به ۳۵۵ روز، فضانورد ناسا، «مارک ونده هی»، روز چهارشنبه ۳۰ مارس به همراه «پیوتر دوبروف» و «آنتون شکاپلروف» فضانوردان سازمان فضایی فدرال روسیه به زمین. مارک ونده هی که طولانی‌ترین پرواز فضای ناسا را به ثبت رساند، ۳۵۵ روز را از دور زمین گذراند. او در مدت ماموریت خود صدها آزمایش علمی را که برای زندگی روی زمین مفید است و به شکل‌گیری ماموریت‌های فضایی آینده کمک می‌کند، انجام داد.
در طول هفته، روز کاری تا حدود ساعت ۷:۱۵ بعد از ظهر ادامه دارد و پس از آن با یک جلسه برنامه ریزی دیگر به روزمان پایان می‌دهیم.
در طول روز، شما یک ساعت برای ناهار و سپس دو ساعت و نیم برای ورزش فرصت دارید. ما در آنجا، یک دستگاه ورزش مقاومتی، یک دوچرخه ثابت و یک ترمیل داریم. بدن ما به خوبی با شناور شدن سازگار است، بنابراین مهم است که برای حفظ قدرت و تراکم استخوان در سطح سالم، ورزش کنیم. ما بیشتر روزهای خود را صرف انجام وظایف می‌کنیم که تیم‌های روی زمین برای ما تعیین کرده‌اند.
در برنامه تیمی ما، یک ردیف با نام هر فضانورد و یک خط افقی وجود دارد که در طول روز به آرامی با توجه به آن کار می کند. این برنامه ما را در مورد آنچه قرار است بر روی آن کار کند، می‌کند و به ما کمک می‌کند تا در مسیر خود بمانیم. بخش مورد علاقه من زمانی است که با نوردان دیگر کار می‌کنم، اما اگر ما خیلی کارها را انجام دهیم، می‌توانیم در کار خود پیشرفت کنیم، می‌توانیم به شخص دیگری کمک کنیم.
به غیر از موارد، آزمایش‌ها و نگهداری در اطراف ایستگاه، بخشی از فضای مجازی از فعالیت‌ها را به خود می‌دهد.
هر جمعه یا شنبه، ما یک شام با تمام گروه می‌خوردیم و بعد از یکشنبه‌ها، همه با هم فیلم تماشا می‌کردیم. هر هفته، فضانوردی متفاوت می‌توانم هر کدام از فیلم‌ها را که می‌خواهند انتخاب کنند: یکی از انتخاب‌های فیلم «دیروز» و تمام آهنگ‌های بیتلز بود. در طول پرواز، معمولاً هر روز با همسرم و آخر هفته‌ها با فرزندانم صحبت می‌کردم. همچنین، هر روز شروع به مدیتیشن می‌کردم و قسمت پشت این کار را با نشستن پنجره و نگاه به سیاره زمین انجام می‌دادم. همه اینها واقعا یک تجربه به فرد است.
بودن در فضای متفاوت است و به سرعت متوجه می‌شوید که روی زمین، کارهای زیادی را هر روز انجام می‌دهند که نیازی به جستجوی آگاهانه شما نیست اما داستان متفاوتی است. بنابراین وقتی در مدار هستید، باید نحوه انجام آنها را دوباره بیاموزید. به عنوان مثال، اگر به روشی که باید به دستشویی توجه کرد، ممکن است در نهایت با یک وضعیت نامرتب مواجه شوید. وقتی می‌نشینید تا با لپ تاپ خود کار کنید، مهم است که همیشه پاهای خود را به زمین بچسبانید، در غیر این صورت تا سقف شناور می‌شود.
انتهای پیام
