سفر به ایستگاه فضایی بین‌المللی با سایتوز به طرز شگفت‌آوری آسان بود. با وجود تماشای پرتاب از زمین مستلزم نور و سر و صدای زیادی است، اما در خود فضاپیما، سرعت صوت را به قدری سریع می‌گذرانید که تمام آن صدا را پشت سر می‌گذارد. صدای پمپ‌ها بود که برای بیرون راندن سوخت از انتهای فضای می‌چرخیدند.
هر جمعه یا شنبه، ما یک شام با تمام گروه می‌خوردیم و بعد از یکشنبه‌ها، همه با هم فیلم تماشا می‌کردیم. هر هفته، فضانوردی متفاوت می‌توانم هر کدام از فیلم‌ها را که می‌خواهند انتخاب کنند: یکی از انتخاب‌های فیلم «دیروز» و تمام آهنگ‌های بیتلز بود. در طول پرواز، معمولاً هر روز با همسرم و آخر هفته‌ها با فرزندانم صحبت می‌کردم. همچنین، هر روز شروع به مدیتیشن می‌کردم و قسمت پشت این کار را با نشستن پنجره و نگاه به سیاره زمین انجام می‌دادم. همه اینها واقعا یک تجربه به فرد است.
بیشتر روزهای هفته بین ساعت شش تا هفت صبح به وقت گرینویچ شروع می‌شود. قرار است ساعت ۷۳۰ صبح قبل از کنفرانس برنامه‌ای روزانه از خواب بیداریز و صبحانه بخوریم. در این جلسات، ما با تمام تیم‌های کنترل زمینی در ژاپن، روسیه، اروپا و ایالات متحده را بررسی می‌کنیم.
پس از افزایش رکورد‌ترین پرواز فضایی در تاریخ توسط یک آمریکایی به ۳۵۵ روز، فضانورد ناسا، «مارک ونده هی»، روز چهارشنبه ۳۰ مارس به همراه «پیوتر دوبروف» و «آنتون شکاپلروف» فضانوردان سازمان فضایی فدرال روسیه به زمین. مارک ونده هی که طولانی‌ترین پرواز فضای ناسا را به ثبت رساند، ۳۵۵ روز را از دور زمین گذراند. او در مدت ماموریت خود صدها آزمایش علمی را که برای زندگی روی زمین مفید است و به شکل‌گیری ماموریت‌های فضایی آینده کمک می‌کند، انجام داد.
من نقش خود را بیشتر به عنوان تکنسین آزمایشگاه می‌بینم تا دانشمند، زیرا در جهت موفقیت بیشتر آزمایش‌ها از حذف داده‌ها، تجزیه و تحلیل آنها یا نوشتن گزارش‌ها مهارت‌ها را دارم.
بودن در فضای متفاوت است و به سرعت متوجه می‌شوید که روی زمین، کارهای زیادی را هر روز انجام می‌دهند که نیازی به جستجوی آگاهانه شما نیست اما داستان متفاوتی است. بنابراین وقتی در مدار هستید، باید نحوه انجام آنها را دوباره بیاموزید. به عنوان مثال، اگر به روشی که باید به دستشویی توجه کرد، ممکن است در نهایت با یک وضعیت نامرتب مواجه شوید. وقتی می‌نشینید تا با لپ تاپ خود کار کنید، مهم است که همیشه پاهای خود را به زمین بچسبانید، در غیر این صورت تا سقف شناور می‌شود.
مارک تی ونده هی(Mark T. Vande Hei) ۵۵ ساله، فضانورد ناسا است که با گذراندن ۳۵ روز در فضا، یک رکورددار آمریکایی به شمار می رود که بیشترین روزهای متوالی را در فضای اسپری کرده است. در این خبر به معرفی این فضانورد و تجربه وی از ماندن در فضا گفته‌ایم.
انتهای پیام
به عنوان مثال، ما در حال پیشرفت و اضافه کردن آرایه‌های خورشیدی که در خارج از ایستگاه‌های بین‌المللی هستند، بودند. ایستگاه فضایی بین‌المللی از انرژی خورشیدی استفاده می‌کند، بنابراین ما انرژی ثابتی داشته باشیم. اکثر من خودم در این پرواز آخر به دلیل فشار عصبی در گردنم برای پیاده‌روی فضای بیرون نرفتم، در گذشته این کار را انجام داده‌ام.
به ناسا، «وندهی» که چندی پیش دومین ماموریت ایستگاه فضای بین‌المللی خود را به پایان رساند، رکورد ۳۵۵ روز حضور متوالی در مدار را به ثبت رساند و با این رکورد ۳۴۰ روزه قبلی حضور در فضا که توسط فضانورد «اسکات» ثبت شد. کلی» در سال ۲۰۱۶ ثبت شد، پیشی گرفت.
در طول روز، شما یک ساعت برای ناهار و سپس دو ساعت و نیم برای ورزش فرصت دارید. ما در آنجا، یک دستگاه ورزش مقاومتی، یک دوچرخه ثابت و یک ترمیل داریم. بدن ما به خوبی با شناور شدن سازگار است، بنابراین مهم است که برای حفظ قدرت و تراکم استخوان در سطح سالم، ورزش کنیم. ما بیشتر روزهای خود را صرف انجام وظایف می‌کنیم که تیم‌های روی زمین برای ما تعیین کرده‌اند.
ونده هی در 9 آوریل 2021 با یک فضاپیمای روسی سایت وارد ایستگاه فضایی شد. در آن زمان می‌دانست که دستکم برای پنج تا شش ماه که برای اعضای خدمه اکسپدیشن معمول است، در آنجا بماند. ماموریت او توسط ناسا در ماه سپتامبر تمدید شد تا به یک گروه فیلمبرداری روسی در بازدید از این ایستگاه کمک کند.
به غیر از موارد، آزمایش‌ها و نگهداری در اطراف ایستگاه، بخشی از فضای مجازی از فعالیت‌ها را به خود می‌دهد.
به گزارش ایسنا و به نقل از بیزینس اینسایدر، مارک تی ونده هی(Mark T. Vande Hei) ۵۵ ساله، فضانورد ناسا است که نزدیک به یک سال را در فضا و در مدار زمین گذراند. هدف این ماموریت طولانی، مشاهده نقشه قرار گرفتن طولانی‌مدت در یک محیط فضایی روی انسان با هدف‌سازی برای ماموریت‌های آینده مانند رفتن به مریخ بود.
در طول هفته، روز کاری تا حدود ساعت ۷:۱۵ بعد از ظهر ادامه دارد و پس از آن با یک جلسه برنامه ریزی دیگر به روزمان پایان می‌دهیم.
قبل از پرتاب ما، ابهامات زیادی در مدت زمان پرواز فضایی وجود داشت. در ابتدا به من گفتند که می‌توان تا ۳۵۵ روز طول بکشد، اما این تایید نشده بود. از آنجایی که من و همسرم احتمال می‌دادیم که این اتفاق می‌افتد، برای دوری من در طول برنامه‌ریزی می‌شود. پرواز فضای قبلی در حدود شش ماه به طول انجامید، بنابراین من این پرواز طولانی‌تر و جدیدتر را به عنوان یک نوع تهدید به فرد می‌بینم.
در برنامه تیمی ما، یک ردیف با نام هر فضانورد و یک خط افقی وجود دارد که در طول روز به آرامی با توجه به آن کار می کند. این برنامه ما را در مورد آنچه قرار است بر روی آن کار کند، می‌کند و به ما کمک می‌کند تا در مسیر خود بمانیم. بخش مورد علاقه من زمانی است که با نوردان دیگر کار می‌کنم، اما اگر ما خیلی کارها را انجام دهیم، می‌توانیم در کار خود پیشرفت کنیم، می‌توانیم به شخص دیگری کمک کنیم.
ایستگاه فضایی بین‌المللی به اندازه یک خانه شش خوابه است، اما می‌توان روزهایی را بدون دیدن یکی از شش یا هفت هم اتاقی خود بگذراند. پایگاه‌های فضایی بین‌المللی به صورت چند قطعه ساخته شده است و هر بخش یا ماژول را می‌توان جدا کرد و در صورت یک موقعیت اضطراری بست. در این آخرین پرواز، روس‌ها دو ماژول جدید اضافه کردند، بنابراین ایستگاه فضایی بین‌المللی اکنون به یک خانه هفت خوابه نزدیک‌تر به نظر می‌رسد.
مارک تی ونده هی درباره زندگی خود گفت: قبل از کار در ناسا، در مقطع کارشناسی ارشد در رشته فیزیک کاربردی از دانشگاه فارغ التحصیل شدم و استاد فیزیک در آکادمی ایالت متحده آمریکا به نام وست پوینت بودم. یک روز و پس از یک کار طولانی مدت در ارتش ایالات متحده، یک ارتش ارشد به کنفرانس عملیات فضایی ارتش و به دنبال یافتن افراد برای کار در دفتر فضایی به عنوان یک توافق برای توسعه پایگاه تجربی افسران عملیات فضایی در ارتش بود. من آموزش خود را برای تبدیل شدن به فضانورد ناسا در سال ۲۰۱۱ به پایان رساندم. در ماه مارس و پس از گذراندن ۳۵۵ روز در مدار ایستگاه فضایی بین‌المللی به زمین بازگشت. من تنها آمریکایی هستم که اکثر روزهای متوالی را در آنجا گذرانده ام.