بررسی جدید پژوهشگران اسپانیایی نشان میدهد که قبلاً یک دنباله از آن در پی یک سیاهچاله فرض میشد، ممکن است در یک واقعه کهکشان کامل باشد.
انتهای پیام
«خورخه سانچز آلمیدا» (Jorge Sanchez Almeida)، از پژوهش این پروژه گفت: حرکات، اندازه و کمیت ستارگان با آنچه در کهکشانهای «گروه محلی» (Local Group) دیده شده است، مطابقت دارد.
بیشتر بخوانید:
این گروه پژوهشی برای بررسی تفسیر خود از مشاهدات هابل، دنباله فرضی ستارگان را با یک کهکشان بدون برآمدگی به نام «IC5249» مقایسه کردند که به خوبی بررسی شده بود. این کهکشان نازک که در نزدیکی کهکشان راه شیری واقع است، دنبالهای از ستارگان را در پی خود دارد که هابل آن را ثبت میکند. مشاهدات به دست آمده از این دو چیز متفاوت، شگفتآور بودند.
کشف ردپای یک سیاهچاله منحصربهفرد در دادههای «تلسکوپ فضایی هابل»
اکنون، پژوهشگران «موسسه اخترفیزیک جزایر قناری»(IAC) گفتهاند که این رصد جذاب در واقع ممکن است یک کهکشان بدون برآمدگی باشد. این کهکشانهای دارای صفحه نازک یا تخت در جهان نسبتا رایج هستند.
ستارهشناسان تصور میکردند این دنباله ستارهای زمانی ایجاد میشود که سیاهچاله به زور از میان گاز عبور میکند و باعث میشود مناطق متراکمی به وجود بیایند و ستارگان در پی آن متولد شوند. با وجود این، مطمئن نیستند که چرا سیاهچاله با حرص و طمع گاز را نمیبلعد و هنگام حرکت در آن کند، بیشتر را ایجاد نمیکند. همچنین، سناریوی پیشبینیشده مستلزم آن بود که سیاهچالهای کلانجرم احتمالی از آن بیرون آمده است، توسط مقدار زیادی گاز احاطه شده باشد.
«میریا مونتس» (Mireia Montes)، از پژوهشگران این پروژه گفت: وقتی سرعت این ساختار دوردست از ستارگان را تجزیه و تحلیل کرد، متوجه شدیم که آنها بسیار شبیه به نمونههایی هستند که از چرخشها کهکشانها به دست آمدهاند. بنابراین، ما تصمیم گرفتیم کهکشانهای بسیار نزدیکتر را با هم مقایسه کنیم و متوجه شویم که آنها را به عنوان خارقالعادهای شبیه هستند.

عکس اول: عکس تلسکوپ فضایی هابل از سیاهچاله ی کلانجرم فراری با دنبالهای از ستارههایی که تابش را در قسمت فرابنفش نشان میدهند.
عکس دوم: عکس فرابنفش از کهکشان بدون برآمدگی IC ۵۲۴۹ که شباهتهای را نشان میدهد.
عکس سوم: کهکشان آی سی ۵۲۴۹ در بخش مرئی تولید
عکسهای فضایی هر سه، یکسان هستند.
رابطه بین فرضیه میشد یک کهکشان مسطح باشد و سریعتر چرخش کند، گروه را متقاعد کرد که دنبالهروی ستارههاست که مانند آنها رفتار میکند. در هر حال، بعید است که این نتیجهگیری، به جرم نظر را کاهش دهد. «ایگناسیو تروخیلو» (Ignacio Trujillo)، از پژوهشگران این پروژه گفت: این یک جرم جالب به شمار میرود زیرا یک کهکشان در فاصله بسیار زیادی از زمین در جایی است که بیشتر از آنها بیشتر است.
این پژوهش، در مجله «نجوم و اخترفیزیک» به چاپ رسید.
وی افزود: یافتن پاسخ این معما، مایه آرامش است. سناریوی پیشنهادی جدید، بسیار سادهتر است اما از یک نظر جای افسوس خوردن میشود که این اولین نشانه از وجود سیاهچالههای در حال فرار است و میتوانم اولین مورد از آنها باشد.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، ستارهشناسان در اوایل سال جاری پخش مشاهدات «تلسکوپ فضای هابل» (HST)، وجود یک سیاهچاله سرکش را با معادل معادل ۲۰ میلیون خورشید اعلام کردند. آنها از ستارگانی دیدن کردند که به نظر میرسید به دنبال یک سیاهچاله در حال دور شدن از کهکشان اصلی خود بودند، شگفتزده شدند.
این عوامل نگرانکننده، سناریوی «سیاهچاله فراری به دنبال ستارهها» را با نگرانی روبهرو کردند و گروههای بسیاری از ستارهشناسان به کاوش در توضیح مشاهدات متفاوت پرداختند که کمتر عجیب بودند.