یک هوش مصنوعی در شش ساعت به Labyrinth مسلط شد و من وجود خودم را زیر سوال میبرم.
در دهه 1970 بازی در هزارتو را شروع کردم. اگرچه ممکن است به طرز فریبندهای ساده به نظر برسد و کاملا آنالوگ باشد، اما Labyrinth یک بازی رومیزی فیزیکی بسیار دشوار و تقریباً 60 ساله است که شما را به چالش میکشد تا با تغییر جهت پلت فرم بازی تنها با استفاده از آن، یک توپ فلزی را از طریق پیچ و خم پر سوراخ عبور دهید. نوک های چرخشی در دو طرف مجاور قاب جعبه بازی.
هنوز به یاد دارم که پدرم Labyrinth را به خانه ما در آپارتمان کوئینز آورد و تقریباً وسواس من برای تسلط بر آن. اگر هرگز بازی نکرده اید، پس نمی دانید چقدر سخت است که یک توپ فلزی را در مسیری باریک بین دو سوراخ نگه دارید و فقط منتظر ببلعید.
اینطور نیست که از چند سوراخ رد شوید و در خانه آزاد باشید. 60 در طول کل مسیر پر پیچ و خم وجود دارد. یک حرکت اشتباه و توپ بلعیده می شود و شما باید دوباره شروع کنید. کنترل دقیق حرکتی، مهارت و مهارت زیادی برای حل مسئله در زمان واقعی نیاز دارد تا از بین برود. شاید چند بار مسیر خیانتکارانه را با موفقیت پیمایش کرده باشم.
در این سالها، من به صورت پراکنده (یک بار بهیادماندنی با هزارتوی غول پیکر در Google I/O)، اما بیشتر بازی را فراموش کردم، اگرچه حدس میزنم که هرگز واقعاً چالش را فراموش نکردهام.
شاید به همین دلیل بود که وقتی نگاه می کردم دهانم باز ماند CyberRunner یاد بگیرید و بازی را تنها در شش ساعت شکست دهید.
در ویدئویی که به تازگی منتشر شده است، برنامه نویسان دانشگاه تحقیقاتی دولتی ETH زوریخ ربات هوش مصنوعی خود را به نمایش گذاشتند که از یک جفت محرک استفاده می کند که به عنوان “دست” برای چرخاندن نوک های لابیرنت عمل می کند، یک دوربین بالای سر برای تماشای عمل. و کامپیوتری که الگوریتم هوش مصنوعی را برای یادگیری و در نهایت شکست دادن بازی اجرا می کند.
در این ویدیو، توسعهدهندگان توضیح میدهند که «CyberRunner از پیشرفتهای اخیر در یادگیری تقویتی مبتنی بر مدل و توانایی آن در تصمیمگیری آگاهانه درباره رفتارهای بالقوه موفق با برنامهریزی برای آینده بهرهبرداری میکند».
در ابتدا، CyberRunner بهتر از من یا هر بازیکن معمولی دیگری نبود. توپ فلزی را به سوراخ هایی در کمتر از یک دهم مسیر و سپس کمتر از یک پنجم مسیر انداخت. اما با هر تلاش، CyberRunner بهتر شد – و نه فقط کمی بهتر، بلکه به طور تصاعدی.
طبق این ویدئو، تنها در شش ساعت، CyberRunner میتواند پیچ و خم را سریعتر از هر زمان ثبتشده قبلی تکمیل کند.
ویدیو خیره کننده است. این دو موتور تخته را با سرعتی فوقالعاده انسانی تکان میدهند و توپ را چنان کاملاً در مسیر نگه میدارند که هرگز در معرض خطر افتادن در هیچ یک از سوراخها نباشد. سریعترین زمان نهایی CyberRunner 14.8 ثانیه بود. فکر می کنم بهترین زمان من این بود… خب، اغلب ممکن است چند دقیقه طول بکشد.
من به خوبی بازی کردن را به یاد میآورم، و اینکه چگونه گاهی اوقات توپ را در پیچ و خم پارک میکردم و در میانه چالش استراحت میکردم تا خودم را برای باقیمانده سفر هنوز سخت پیش رو آماده کنم. در مورد CyberRunner چنین نیست. اعتماد به نفس آن تنها با هوش مصنوعی امکان پذیر است. هیچ نگرانی در مورد انداختن توپ فلزی خود در سوراخ ندارد. بدون ترس از شکست
همچنین در ابتدا هیچ ترسی از گرفتار شدن در حال تقلب نداشت.
همانطور که CyberRunner در حال یادگیری بود، همان کاری را انجام داد که رایانه ها انجام می دهند و به دنبال بهترین و سریع ترین مسیر از طریق پیچ و خم می گشت، به این معنی که گاهی اوقات مسیر را نادیده می گرفت و میانبرها را انتخاب می کرد. به این میگن تقلب خوشبختانه، محققان CyberRunner را دستگیر کردند و آن را دوباره برنامهریزی کردند تا مجبور شود کل پیچ و خم را دنبال کند.
البته، موفقیت CyberRunner فقط در مورد شکست دادن انسان ها در یک بازی واقعا دشوار نیست. این نشان می دهد که چگونه یک هوش مصنوعی می تواند مشکلات دنیای فیزیکی را بر اساس بینایی، تعامل فیزیکی و یادگیری ماشین حل کند. تنها سوال این است که این پروژه منبع باز در آینده چه مشکلات دنیای واقعی را حل خواهد کرد؟
در مورد من، باید بروم هزارتوی خود را از کمد والدینم بیرون بیاورم.