این ماده برای محیط زیست و انسان ایمن است، پایدار است و به طور طبیعی بالقوه تولید می‌شود، می‌تواند از مواد آلی غیرقابل قبول شود و همچنین بر خلاف پنل‌های سنتی، بدون پلاستیک است، بنابراین با شعله آتش، بخار سمی نمی‌کند.
این مطالعه در مجله Polymer Degradation and Stability منتشر شده است.
یک ماده هوشمند ساخته شده از قارچ می‌تواند ساختمان‌ها را در آتش سوزی نجات دهد.
آنها با مهندسی زیستی قارچ‌ها همچنین می‌توانند ساختار جلینه را در سراسر ماده یکنواخت و آن را به کاغذی نازک درآورند.
این تیم اکنون در حال تحقیق بر روی تشک‌های قارچی مهندسی زیستی است که می‌تواند باعث کاهش آتش و درجه حرارت ایمنی در ساختمان‌ها شود.
اکنون گروهی از دانشگاه RMIT در ملبورن استرالیا، ترکیبات جلینه را به صورت شیمیایی دستکاری کرده‌اند تا یک ماده مقاوم، پایدار، پایدار، پذیرنده و ایمن در برابر آتش ایجاد کنند که می‌تواند به عنوان یک ساختار ساختمانی همراه با کاربردهای دیگر استفاده شود.
زمانی که ماده در معرض آتش یا گرمای شدید قرار می‌گیرد، لایه تماس جلینه به زغال تجزیه می‌شود. سپس از لایه‌های زیرین محافظت حرارتی می‌کند. این ماده به عنوان یک داروی غیر سمی و غیر سمی عمل می‌کند که پژوهشگران می‌گویند پتان را به عنوان یک ماده مقاوم در برابر آتش دارد و می‌توان در یک کار ساختمان‌ها استفاده کرد.
اورسون کانداره، دانشیار RMIT و متخصص در اشتعال پذیری و خواص حرارتی مواد زیستی می‌گوید: نکته مهم در مورد میسیلیوم این است که وقتی در معرض آتش یا گرمای تابشی قرار می‌گیرد، یک لایه زغال محافظ حرارتی تشکیل می‌دهد. با توجه به زمان طولانی و سطح بالایی که در آن زغال جلینه زنده می‌ماند، به خوبی می‌توان آن را به عنوان یک ماده نسوز استفاده کرد.
نَخینه یا ریسه، رشته‌های لوله‌های لوله‌ای است که واحدهای ساختمانی همه‌ی قارچ‌ها به جز مخمرها و آکتینوباکتری‌ها هستند. توده های نخینه، جلینه نامیده می شود.
جای تعجب نیست که جلینه یا میسیلیوم با شبکه‌های پیچیده‌ای از رشته‌های شاخه‌دار و لوله‌های به نام نَخینه (hyphae)، توجه پژوهشگران را برانگیخته است که پتانسیل آن را برای سازگاری با کاربردهای ساختاری در یک محیط میکاوند قرار می‌دهد.
در قارچ‌شناسی به توده‌های از نَخینه‌های یک قارچ، جُلینه یا میسیلیوم گفته می‌شود. جلینه بیشتر در زیر خاک قرار دارد، ولی در قارچ‌های انگلی مانند سفیدک و کپک خاکستری، جلینه در خود گیاه و بیشتر در میان سلول‌های گیاهی قرار می‌گیرد.
وی افزود: اما جلینه های زیستی آب و کربن دی اکسید طبیعی تولید می کنند.
«تین هوین»، متخصص بیوتکنولوژی و قارچ شناسی و دانشیار دانشکده علوم در RMIT: قارچ‌ها معمولاً به شکل ترکیبی و مخلوط با مواد خوراکی باقی می‌مانده می‌شوند، اما ما راهی برای رشد ورقه‌های جلینه خالص پیدا می‌کنیم که می‌توان آنها را لایه‌بندی کرد و در آن قرار داد. کاربردهای مختلف، از صفحات تخت برای صنعت ساخت و ساز تا مواد چرم‌مانند برای صنعت مد مهندسی کرد.
کانداره می‌گوید: مواد ضد حریق که حاوی برومید، یدید، فسفر و نیتروژن هستند، سلامت هستند، اما سلامت نامطلوبی بر و محیط زیست دارند. آنها نگران‌های بهداشتی و زیست‌محیطی هستند، زیرا مواد سرطان‌زا و نوروتوکسین‌هایی هستند که می‌توانند فرار کنند و در محیط باقی بمانند، تولید می‌کنند که به زندگی گیاهان و حیوانات آسیب می‌رسانند.
این تیم با تکیه بر تحقیقات قبلی در مورد ماهیت مقاوم جلینه در برابر آتش، ماده‌ای را تولید می‌کند که می‌تواند روی بسترهای قابل حمل قرار گیرد.
هوین می‌گوید: متولیان تولید قارچ در مورد استفاده از ضایعات قارچی خود با ما گرفته‌اند. همکاری با صنعت جدید قارچ نیاز به مزارع را از بین می‌برد و در عین حال محصولاتی را تولید می‌کند که نیازهای ایمنی آتش سوزی را به روشی پایدار می‌کند.
در که سرعت رشد آهسته قارچ‌ها به ویژه در مقایسه با تولید پلاستیک، چالشی برای درک و تولید آنبوه ایجاد می‌کند، ممکن است یک فرصت نیز باشد.
انتهای پیام
به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلسموارد کوچک در مورد قارچ‌ها با اصطلاح «نوک کوهیخ» یاد می‌کنند، به این معناست که آنچه از آنها می‌دانیم تنها مقدار ناچیزی از آن چیزهایی است که در آنها وجود دارد و بخشی از چیزی است که در آن نهفته است. اگر در خاک زیر قارچ‌ها دقیق شوید، احتمالاً مواد شبکه وسیعی از مغذی موسوم به جُلینه(میسلیوم) و سیستم ارتباطی را پیدا می‌کند که نقش مهمی در حمایت از اکوسیستم ایفا می‌کند.