تصاویر خیره کننده «لوسی» از تروجانهای مشتری

به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، فضاپیمای لوسی ناسا تصاویری از سیارک‌هایی را که سیاره‌ها را در مدارش به دور خورشید دنبال می‌کنند و «تروجان‌های مشتری» نامیده می‌شوند، ثبت کرده است.

این فضاپیما از ابزاری موسوم به تصویرگر شناسایی بلند لوسی(L’LORRI) است که یک تصویرگر با بالاترین وضوح است که برای ثبت تصاویر از چهار مورد از این سیارک‌های مرموز در فضای معمار در طی یک دوره دو روزه بین ۲۵ تا ۲۷ مارس استفاده شده است. .

این چهار سیارک متعلق به دو گروه بزرگ سیارکی هستند و تصاویر آنها به ناسا در تعیین زمان‌های نوردهی ایده‌آل برای مشاهدات نزدیک لوسی در آینده کمک می‌کند.

تصاویر مبهم از فاصله ۳۳۰ میلیون مایلی

با فاصله 330 میلیون مایلی بین لوسی و این سیارک‌ها، تصاویری از این فضاپیما را می‌توان با توجه به می‌آید، چرا که جهت‌گیری دوربین‌های مختلف در هنگام ثبت هر سیارک، نمای واضحی از این مکان‌ها و حرکات آنها در فضا ارائه می‌شود. می دهد.

در حالی که این تصاویر به اندازه تصاویری که لوسی در رصدهای نزدیک از سیارک‌ها می‌گیرند، واضح است، اما هم اطلاعات ارزشمندی را در اختیار دانش‌آموزان ناسا قرار می‌دهند.

این تصاویر تار، این سیارک‌ها را به صورت نقاط ریز نورانی در حال حرکت در زمینه‌های تاریک به تصویر می‌کشند. با این حال، حتی این نگاه اجمالی ضعیف از سیارک‌ها نیز اطلاعات ارزشمندی در مورد ویژگی‌های آنها به ما ارائه می‌دهد.

دوره تصویربرداری از این سیارک‌ها بوده و لوسی از هر سیارک در زمان‌های متفاوتی عکس گرفته شده است. این دوره تصویربرداری شش و نیم ساعت قابل توجه است، زیرا می‌توان از تروجان‌های ارائه‌دهنده خدمات می‌کند.

ناسا با این تصاویر می‌تواند شروع به جمع‌آوری ویژگی‌های این اجرا مرموز کند که در حال دنبال کردن سیاره‌ها در مسیر خود به دور خورشید هستند.

تروجانهای مشتری

تروجان‌های مشتریان (Jupiter trojans) که بیشتر «سیارک تروجان» یا تنها «تروجان» نامیده می‌شوند، گروه بزرگی از سیارک‌ها هستند که در مدار گردش سیاره‌ها به دور خورشید قرار دارند و از این نظر با این سیاره هم‌مدار هستند.

تروجان‌های مشتریان در دو منطقه به شکلِ دو منحنیِ کشیده شده(هلال) در اطراف دو نقطه لاگرانژی خود پراکنده و منتشر شده‌اند.

اولین تروجان مشتری که کشف شد، «آشیل ۵۸۸» بود که در سال ۱۹۰۶ آلمانی به نام ماکس ولف آن را پیدا کرد. رویهم‌رفته تا ژانویه سال ۲۰۱۵، شماره تروجانهای یافته شده مشتری ۶۱۷۸ تروجان بوده است.

بر اساس کنوانسیون‌ها، هر یک از این تروجان‌ها به نام یکی از چهره‌های اسطوره‌ای جنگ تروآ نام‌گذاری می‌شوند، جایی که نام «تروجان» را هم از آن برگرفته‌اند.

اخترشناسان بر این باورند که شماره سراسری تروجان‌های مشتری با قطر بزرگتر از یک کیلومتر نزدیک به یک میلیون و نزدیک به همان تعداد سیارک‌های بزرگتر از یک کیلومتر در کمربند سیارک‌ها است. تروجان‌های مشتریان هم مانند سیارک‌های کمربند اصلی، خانواده تشکیل می‌دهند.

تروجان‌های بدنی تیره نزدیک به قرمز و بزرگی بی‌محتوا دارند. هیچ‌گونه گواه روشنی از حضور آب یا هر ترکیب ویژه دیگری در سطح آنها به دست نیامده است، اما گمان می‌رود که دارای پوششی از تولین باشد که پلیمرهای آلی هستند که در اثر تابش خورشیدی تشکیل شده‌اند.

گمان می‌رود تروجان‌های مشتریانی که در مدار این سیاره‌ها آمده‌اند، در طول مراحل اولیه شکل‌گیری منظومه شمسی یا کمی پس از آن در طول سیاره‌های غول پیکر در مدار فعلی خود گرفته‌شده‌اند.

سفر لوسی به سمت سیارک‌های تروجان سفری طولانی و خواهد بود. انتظار می‌رود این فضاپیما در ماموریت ۱۲ ساله خود بیش از چهار میلیارد مایل مسیر را طی کند که آن را به بزرگترین ماموریت‌ها تبدیل کنند که یکی از ناساها انجام شده است. با این دانشی که این مأموریت در مورد شکل گیری و حال منظومه شمسی به ما ارائه می کند، ارزش تحقیق را دارد.

ماموریت ۱۲ ساله لوسی

فضاپیمای لوسی در اکتبر ۲۰۲۱ به فضا پرتاب شد و در سال‌های ۲۷ و ۲۰۲۸ به ۲۰ سیارکی خود برسد. این فضاپیما تور تروجانی خود را با بازدید از تروجان‌های Eurybates و Queta آغاز می‌کند و پس از آن به سراغ Polymele و Leucus، Orus و جفت Patroclus و Menoetius می‌رود.

لوسی در طول ماموریت ۱۲ ساله خود بیش از ۴ میلیارد مایل(۶.۴ میلیارد کیلومتر) را طی خواهد کرد و ۱۰ سیارک از جمله سیارک کوچک کمربند اصلی موسوم به VD57 ۱۹۹۹ را کاوش خواهد کرد.

انتهای پیام