مطالعات دانشگاه ایالتی در مطالعه اخیرشان بیان کرد رشد رفتاری کودکان با نحوه کمک والدین به خواباندن آنها مرتبط است.
به گزارش ایسنا و به نقل از تی ان، گروهی از پژوهشگران روشهای والدین در ۱۴ فرهنگ مختلف را برای خواباندن کودکان نوپا بررسی کردند و دریافتند که این روشها با رشد مزاج کودک (child’s temperament) مرتبط است.
خواب خوب در دوران رشد کودکی به طور خاص مورد بررسی قرار گرفته است. کیفیت خواب پایین و رفتارهای بد به عملکرد عصبی و واکنش عاطفی بد در کودک میانجامد و میتواند خطری برای بروز آسیب روانی در آینده داشته باشد.
«کریستی فام» (Christie Pham) این مطالعه از دانشگاه ایالتی نویسنده واشنگتن گفت: تکنیکهای خواب والدین با کیفیت خواب کودکان مرتبط است و زمینههای فرهنگی در رشد کودک مدتهاست که به رسمیت شناخته شده است. ما در این مطالعه میخواستیم بررسی کنیم که آیا تفاوتهای بین فرهنگی والدین در خواباندن کودکان، باعث تفاوت در مزاج کودکان نوپا میشود یا خیر.
در مطالعهای که در مجله «Frontiers in Psychology» منتشر شد، فام و همکارانش تکنیکهای مختلف والدین در خواباندن کودکان را بر خلق و خوی کودکان در ۱۴ فرهنگ مطالعه کردند. آنها روش های غیرفعال را در خواباندن کودکان دریافت می کنند (مانند در آغوش گرفتن، آواز خواندن و کتاب خواندن) که روش های فعال را مطالعه می کنند (مانند پیاده روی، ماشین سواری و بازی) ارتباط مثبت با خلق و خوی کودک دارد.
مزاج کودک(Child temperament) روشی است که در آن کودکان رفتار خود را تنظیم کنند و احساسات خود را مدیریت کنند. مزاج مختلف کودک میتواند برای سلامت روانی و جسمی کودک ممکن باشد و خطری برای جلوگیری از ایجاد کند. مزاج در اصطلاح روانشناسی به حالات شخصیتی انسان به مانند درونگرایی و برونگرایی گفته میشود. دکتر قبلا مزاج را با سه دسته کلی تقسیم کرده اند:
شادخویی(SUR)، منعکس کننده تأثیر مثبتی مانند لبخند زدن و خنده، نگاه به فعالیت، فعالیت و آشتیاق است.
هیجان پذیری منفی(NE)، پریشانی کلی از جمله موقعیتهایی که ترس، خشم، غم و ناراحتی را برمیانگیزند را نشان میدهد.
کنترلگر(EC)، شامل مهارتهای نظارتی بر توجه و لذت بردن از فعالیتهای آرام است.
هر یک از عوامل بالا به طور مستقل در پیشبینی پیامهای رفتاری، پیشرفت و نتایج بین فردی مانند مشکلات رفتاری، شایستگی اجتماعی و عملکرد تحصیلی نقش دارند.
گروه بینالدین فعالیتهای کودکان از ۸۴۱ و ایالات متحده در ۱۴ فرهنگ (بلژیک، برزیل، شیلی، چین، فنلاند، ایتالیا، مکزیک، هلند، رومانی، روسیه، اسپانیا، کره جنوبی، ترکیه و ایالات متحده آمریکا) خواستار تا پرسشنامه رفتار کودکی و پرسشنامههای روزانه را تکمیل کنند. از آنها خواسته شد که به ترتیب در مورد مزاج کودک نوپا (بین ۱۷ تا ۴۰ ماهگی، ۵۲ درصد مرد) و تکنیکهایی که برای خواباندن کودک استفاده میکنند را ارائه دهند.
فام گفت: با استفاده از مدلهای رگرسیون چندسطحی خطی و روشهای مدیریت گروهی، ما نقش واریانس بین و درون فرهنگی را در شیوههای حمایت از خواب در رابطه با مزاج ارزیابی کردیم.
دانشآموزان تفاوت در روشهای خواباندن کودکان بین فرهنگها با ویژگیهای متفاوت کودکان مرتبط هستند.
فام افزود: نتایج مطالعه ما نشان میدهد که تکنیکهای والدین در خواباندن کودکان به طور قابلتوجهی با ویژگیهای مزاجی فرزندشان در فرهنگهای مختلف مرتبط است و به عنوان بالقوه بر رشد آنها تأثیر میگذارد. به عنوان مثال، اتکای بیشتر به استراتژیهای غیرفعال، کودکان نوپا با جامعه پذیری بالاتری (شادخویی بالا) هستند. از سوی دیگر، مزاج بداخلاق یا مشکل دار(هیجان پذیری منفی بالاتر) به طور قابل توجهی با تکنیکهای خواب فعال مرتبط بود.
والدین در ایالات متحده آمریکا، فنلاند و هلند در صدر استفاده از تکنیکهای غیرفعال در کره جنوبی، ترکیه و چین در انتهای جدول استفاده از تکنیکهای غیرفعال قرار دارند. در مقابل دریافتند که والدین در رومانی، اسپانیا و شیلی در فهرست صدر از تکنیکهای فعال قرار دارند در حالی که ترکیه، ایتالیا و بلژیک در انتهای جدول از تکنیکهای فعال استفاده میکنند.
فام نتیجه گرفت: نتایج مطالعه ما بیشتر از کیفیت خواب را نشان میدهد و میتوانم شیوههای والدین را برای خواباندن کودکان به وجود بیاورم که راهکارهایی را برای کاهش خطر وارد کردن به کودکان در آینده بیانجامد.
انتهای پیام