گفن می‌گوید: بینش قابل‌توجهی است که ابرپیر با نورون‌های بزرگ‌تر نسبت به همتایان و حتی افراد جوان‌تر از خود نشان می‌دهند، ممکن است به این معنا باشد که این سلول‌های بزرگ از بدو تولد وجود داشته باشند و از نظر ساختاری در طول زندگی‌شان حفظ شود. ما نتیجه می‌گیریم که نورون‌های بزرگ‌تر نشانه‌های بیولوژیکی از مسیر ابرپیری هستند.
برای این پژوهش، مغز شش فرد ابرپیر، هفت فرد مسن که از نظر شناختی متوسط هستند، شش فرد جوان و پنج فرد به مراحل اولیه آلزایمر را بررسی کردند. سپس سلول‌های عصبی را در ناحیه ERC مغز اندازه‌گیری کردند و به دنبال وجود گره‌ها و انباشته‌های تائو در قشر مغز آنها بودند.
پژوهش روی این افراد و یادی باورنکردنی خاطرات آنها در دانشکده پزشکی دانشگاه نورث‌وسترن فاینبرگ در شیکاگو انجام شد و “برنامه تحقیقاتی ابرپیری نورث‌وسترن” نام دارد. این پژوهش می‌دهد که ابرپیرها با حافظه‌های خارق‌العاده، دارای ویژگی‌های بیولوژیکی به‌فردی هستند که شامل سلول‌های عصبی سالم‌تر در ناحیه ERC در مغزشان است.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، بر اساس یک پژوهش جدید، افراد سالم سالم که اصطلاحا «SuperAger» یا «اَبَرپیر» نامیده می‌شوند، در مغز خود ابرنورون‌هایی دارند که با افزایش سن به خاطراتشان کمک میکنند.
اما امید واقعی، کلی از این بیماری و فهمیدن این است که چگونه ابرپیراها در وهله اول به آلزایمر مبتلا نمی‌شوند و چگونه می‌توان از شکل‌گیری آن جلوگیری کرد. ویژگی‌های شیمیایی، متابولیکی یا ژنتیکی این سلول‌ها چیست که آنها را می‌کند؟ هرگاه به این سوال پاسخ داده شود، می‌توانم از آن برای ایجاد بیماری ناتوان کننده و پیشرونده آلزایمر استفاده کنم.
انتهای پیام
منبع نتایج این پژوهش جدید در مجله The Journal of Neuroscience منتشر شده است.
یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که چرا برخی از افراد سالمند هنوز در دهه ۸۰ زندگی خود، خاطره‌ها را به شکل شگفت‌انگیزی به یاد دارند. پژوهشگران نورون‌های بزرگ‌تر و سالم‌تری به آنها می‌دهند از نظر ذهنی هوشیار و زیرک بمانند.
این یافته به پژوهشگران اجازه می‌دهد که برای جلوگیری از بیماری آلزایمر و بیماری مخرب آنها نزدیک‌تر شوند.
پژوهشگران میکنند، این امکان وجود دارد که افراد با این سلول‌های بزرگ‌تر به دنیا بیایند که به آنها اجازه می‌دهند نظری و شناختی بهتر از همسالان خود باقی بمانند.
«تامار گفن»، نویسنده اصلی این مطالعه و یار روانپزشکی و استاد علوم رفتاری در دانشکده پزشکی فاینبرگ دانشگاه نورث وسترن می‌گوید: برای اینکه بفهمیم چگونه و چرا ممکن است افراد در برابر بیماری آلزایمر مقاوم باشند، مهم است که مغز ابرپیره‌ها به دلیل مرگ است. از نزدیک بررسی شود تا دریابیم که چه چیزی مغز آنها را به فرد می‌کند و چگونه می‌توان از ویژگی‌های بیولوژیکی آنها برای کمک به سالمندان برای جلوگیری از بیماری آلزایمر استفاده کرد؟
تحقیقات این پژوهش
مطالعه‌ای که می‌تواند از بروز بیماری آلزایمر در جلوگیری از کندن جلوگیری کند
پژوهش‌هایی که نورون‌های این افراد حاوی رگه‌های پرورش دهنده تائو (tau) یا رسوبات غیرعادی پرورش دهنده نور هستند که می‌توانند درون آنها تجمع کنند و به آنها آسیب برسانند. این گیاهان تائو علائم بزرگی از بیماری آلزایمر هستند.
اما چه چیزی این سالمندان را جوان نگه می‌دارد؟ افراد این سالمندان سالم یا ابرپیر که اصطلاحی است که توسط نورولوژی شناختی و بیماری آلزایمر Mesulam Northwestern ابداع شده و افراد 8 ساله و بالاتر را توصیف می کند، معمولی های سالم را برای تیز نگه داشتن ذهن خود در مرکز میگیرند، اما یک پژوهش جدید نشان می دهد. می‌دهد که اعصاب مغز آنها نیز در این موضوع دخیل است. این نورون‌های بزرگ‌تر به آنها اجازه می‌دهند با سرعت بسیار پایین‌تری از سن واقعی خود پیر شوند.
این پژوهش در حل معمای علت بیماری آلزایمر نوید بزرگی را نشان می دهد. این مطالعه به پژوهشگران اجازه می‌دهد تا عوامل اولیه آلزایمر را شناسایی کنند و گام‌هایی را در جهت ایجاد یک روش درمانی و شاید حتی یک درمان و معالجه کارآمد بردارند.
پژوهشگران در این پژوهش، دریابند که یک نورون در امان ماند از انباشت تائو می‌توان یکپارچگی ساختاری خود را حفظ کرد، به این معنی که می‌تواند سالم و بزرگ بماند. عکس این موضوع نیز درست به نظر می‌رسد. انباشت و گره خوردن تائو می‌تواند باعث کوچک شدن نورونها شود.
ابرنورونهای ابرپیره ها
این پژوهش جدید نشان می‌دهد که اعصاب ناحیه‌ای از مغزی است که حافظه‌ی آن حافظه است، به نام قشر انتورینال (ERC) در این افراد در مقایسه با همسالان خود با قابلیت‌های شناختی متوسط، بسیار بزرگ‌تر است. این مقایسه گروه همسالان شامل سالمندان با شروع زودرس بیماری آلزایمر و افراد ۲۰ تا ۳۰ سال جوان از آنها بودند.
آنها متوجه می شوند که مغز ابرپیرها حاوی انباشت پرورش دهنده است که باعث بروز آلزایمر می شود، نیست.
در این مطالعه ذکر شده است که شرکت های مغز خود را برای تحقیق پس از مرگشان، اهدا کرده اند.