اگر آکریل‌آمید موجود در غذا باشد، برای بیشتر مردم، تعداد زیادی از افراد را نمی‌توان برای میزان آکریل‌آمید در غذاهای فرآوری شده تعیین کرد. بنابراین، برخی از تولیدکنندگان به کاهش سطح آن در محصولاتی مانند نان، بیسکویت و شیرینی علاقه مند هستند.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیو ساینتیست، آزمایش‌های اولیه مزرعه‌های یک نوع گندم اصلاح‌شده ژنتیکی نشان می‌دهد که این محصول هنگام پخت، ترکیب سرطان‌زای «آکریل‌آمید» (Acrylamide) کمتر تولید می‌کند.
«سایمون گریفیث» (Simon Griffiths)، پژوهشگر «مرکز جان اینس» (John Innes Centre) گفت: مشاوره عمومی نشان می‌دهد که بیشتر مردم گیاهانی را که با روش حذف یک ژن تغییر می‌کنند، نسبت به نسل اول غذاهای اصلاح‌شده ژنتیکی که گاهی اوقات اوقات اوقات فراغت است. ماده ژنتیکی جدید را حفظ می‌کنند، کم‌خطر می‌بینند. این باعث می‌شود که مردم احساس بهتری نسبت به آن داشته باشند.
انتهای پیام
غذاهای اصلاح شده ژنتیکی به طور خاص در آمریکا، بیشتر و بیشتر مصرف می‌کنند اما در اروپا، برخی از مردم از مضر بودن آنها، بیشتر بر سیاست‌ها تأثیر می‌گذارند. حتی اگر بیشتر بگویند که آنها ایمن هستند. اگر قرار باشد که غذاهای اصلاح شده ژنتیکی در اروپا فروخته شوند، باید برچسب داشته باشند.
این گروه پژوهشی اکنون نتایج مشابهی را در گزارش زمانی اعلام کرد که گندم در مزارع فضای باز کشت شد. همانگونه که انتظار میرفت، وقتی آرد تاکر پخت گرم شد، میزان آن حدود ۴۵ درصد کمتر بود.
روی جوندگان نشان دادند که آکریل‌آمید باعث بروز سرطان می‌شود اما دقیقاً مشخص نیست که چه سطحی از آن برای انسان خطرناک است. غذاهایی با سطح بالاتر آکریل‌آمید، به رنگ‌های قهوه‌ای تیره‌تر هستند. بنابراین، توصیه‌های معمول بهداشتی این است که به عنوان مثال، از مصرف نان تیره‌تر یا سیبزمینی سرخ‌کرده پرهیز شود.
مقدار آسپاراژین موجود در محصولات نشاسته‌ای مانند گندم و سیبزمینی به شرایط رشد آنها، می‌توان متفاوت باشد. «نایجل هالفورد» (Nigel Halford)، پژوهشگر «موسسه تحقیقات روتامستد» (Rothamsted Research) که برای توسعه گندم اصلاح شده ژنتیکی می، گفت: از بسیاری از محصولات غذایی، دستورالعمل‌های مربوط به کاهش آکریل‌آمید را می‌کنند اما سازمان‌های غذایی احتمالاً در آینده در آینده هستند. این موضوع سختگیر خواهند شد.
گروه هالفورد در سال ۲۰۲۱، از ویرایش فناوری ژن «کریسپر»(CRISPR) استفاده کردند تا یکی از دو ژن مورد نیاز برای ساخت آسپاراژین را از گیاه «گندم معمولی»(Triticum aestivum) حذف کنند. وقتی این گندم در آزمایشگاه پرورش داده می‌شود، نوعی آرد را با حدود نیمی از سطح متداول آسپاراژین تولید می‌کند.
پژوهشگران بریتانیایی، یک گندم اصلاح‌شده ژنتیکی پرورش داده‌اند که هنگام پخت، ماده سرطان‌زای کمتری را تولید می‌کند.
