مقایسه K2-415b با زمین
کشف یک دنیای بیگانه
پشت این کشف به دنبال ستارههایی بود که میتوان میزبان مناسبی برای سیاراتی بود که ممکن است دارای حیات باشند.
چنین مدار نزدیکی به این معنی است که سیاره به احتمال زیاد بسیار نزدیک به ستاره خود است و قابل سکونت نیست، حتی اگر ستاره میزبان به طور قابل توجهی سردتر از خورشید باشد. با این حال، این سیاره دارای جو است، به این معنی که برای مشاهدات و رصدهای بعدی واجد شرایط است.
بر اساس بیانیه مطبوعاتی منتشر شده از جانب آنها، اخترشناسان وجود یک سیاره فراخورشیدی را که به یک دور ستاره کوتوله M در فاصله ۷۲ سال نوری از زمین قرار دارد، موسم به K2-415b تایید کرد.
این گروه این ستاره جدید را هنگام تجزیه و تحلیل داده های تلسکوپ کپلر یافتند. سپس دادههای ماهوارهای بررسی سیارات فراخورشیدی(TESS) را برای تایید این بررسی انجام دادند.
آنها در مقاله منتشر شده خود در سرور پیشچاپ arXiv توضیح میدهند که چگونه از روشی به نام «سرعت پرتوی»(radial velocity) استفاده کردهاند. اساساً گرانش سیارات فراخورشیدی در حال چرخش باعث ایجاد لرزشهای کوچک در نور ساطع شده توسط ستاره میزبان سیاره می شود. این لرزشها رنگ نور را تغییر میدهند و به ستارهشناسان اجازه میدهند تا آنها را از زمین شناسایی کنند.
ستاره شناسان همچنین دریافتند که این سیاره بسیار شبیه به زمین است، زمین جرم بسیار بالاتری نسبت به آن دارد.
انتهای پیام