ماده تاریک کهکشان کجا رفت؟
این پژوهش، در مجله «نجوم و اخترفیزیک» به چاپ رسید.
تروجیلو جهانی گفت: یک ماده تاریک در یک کهکشان خاص ممکن است از بین برود اما قانون گرانش اصلاح شود باید باشد و نمیتوان در مورد آن قائل شد. بنابراین یک کهکشان بدون ماده تاریک، به معنای این نوع جایگزین برای ماده تاریک است.
کامرون و همکارانش برای کمک کردن به این بخش از پژوهش، کهکشان انجیسی ۱۲۷۷ را با دستگاهی به نام «طیفنگار میدان انتگرال» (IFS) مشاهده کردند. این کار به آنها امکان می دهد تا به نقشه برداری از حرکت کهکشان بپردازند و تعیین کنند و نحوه اجرای آن را تعیین کنند.
انتهای پیام
منبع
این شگفتآور است زیرا مدلهای محبوب کنونی مدلسازی کیهانی از جمله استاندارد کیهانشناسی میگویند که انجیسی ۱۲۷۷ احتمالاً از ۱۰ تا ۷۰ ماده تا تشکیل شده باشد. «ایگناسیو تروجیلو»(Ignacio Trujillo) پژوهشگر دانشگاه لاگونا و پژوهشگران این پروژه گفت: این اختلاف بین مشاهدات و آنچه ما انتظار داریم، یک معما و شاید حتی یک چالش برای مدل استاندارد کیهانشناسی است.
هیچ کدام از این توضیحات، گروه را کاملاً راضی نمیکنند. بنابراین، پژوهشگران به بررسی انجیسی ۱۲۷۷ با «تلسکوپ ویلیام هرشل»(WHT) در «رصدخانه صخره بچهها»(ORM) ادامه خواهند داد.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، به نظر میرسد ماده تاریک که حدود ۸۵ درصد از ماده جهان را تشکیل میدهد، در آن «انجیسی ۱۲۷۷» (NGC ۱۲۷۷) وجود ندارد. این کهکشان که بخشی از خوشه کهکشانی «برساووش» (Perseus) است، در فاصله ۲۴۰ میلیون سال نوری از زمین قرار دارد و اولین توده به اندازه شیری متشکل از ستارهها، سیارها، غبار و گاز به شمار میرود که ماده تاریک را از دست داده است.
«سباستین کامرون»(Sebastién Comerón) پژوهشگر «دانشگاه لا لاگونا»( University of La Laguna) و سرپرست این گروه پژوهشی گفت: این نتیجه با مدلهای کیهانی پذیرفتهشده کنونی است که شامل مواد تاریک، مطابقت ندارد.
ماده تاریکا نامرئی است زیرا مانند ماده تشکیلدهنده ستارهها، سیارهها و ما، با نور عمل ندارد. وجود ماده تاریک را میتوان از فعل و انفعالات گرانشی آن استنباط کرد. وجود این ماده سایهدار اولین بار مشخص میشود که ستارهشناسان با سرعت بیشتری در حال چرخیدن هستند که اگر گرانشی برخی از جرمهای نامرئی نبودند، از هم دور میشوند.
این امر باعث شد که همه این نظریهها را مطرح کنند کهکشانهای بزرگ در پوششی از مواد تاریک پیچیدهاند و این موضوع به یک فرضیه مهم در توسعه نظریههای طرحهای کهکشانی تبدیل میشود. در هر، کشف کهکشانی که به نظر میرسد هیچ مادهای تاریک نیست، این فرض را به چالش میکشد.
تصور ما از توسعه کیهانی ممکن است با کشف یک کهکشان بزرگ که به نظر میرسد فاقد ماده تاریک است، در معرض خطر و قرار گرفتن است.
پژوهشگران معتقدند که اگر پژوهشهای احتمالی میتوانند این را ببینند که اسرارآمیزترین شکل ماده جهان است، وجود ماده تاریک به کلی به چالش کشیده نمیشود. برعکس، آنها باور دارند که جایگزینهای مدل مواد تاریک، نظریههای موسوم به «گرانش اصلاحشده» را به چالش میکشند.
بررسی یک کهکشان غیر اجتماعی!
این بررسی نشان داد که کلی جرم آنجیسی ۱۲۷۷ که باید شامل مواد تاریک باشد، با توزیع مواد معمولی آن شامل ستارهها، غبار، گاز و سیارهها یکسان است. این معناست که در شعاع کهکشان، مواد تاریک بیش از پنج درصد نمیتواند وجود داشته باشد اما یافتهها با عدم وجود ماده تاریک در انجیسی ۱۲۷۷ سازگارتر هستند.
کامرون اذعان کرد که باید منتظر پاسخهای قطعی ماند. وی افزود: معمای اینکه چگونه یک کهکشان بزرگ میتواند بدون ماده تاریک تشکیل شود، یک معما باقی میماند.
انجیسی 1277 که یک یادگار کیهانی در نظر گرفته میشود، در میان کهکشانها غیرمعمول به شماره میرود زیرا کمی با سایر عوامل اطراف است. کهکشانهایی از این دست، بقایای کهکشانهای غولپیکری هستند که در کیهان اولیه وجود داشته اند. بدین ترتیب این کهکشانهای باقی مانده برای کمک به ستارهشناسان در چگونگی شکلگیری اولین کسانی که کشانها نیاز دارند هستند.
پژوهشگران در این پروژه، چند ایده را در مورد این موضوع ارائه کردند که چرا انجیسی ۱۲۷۷ تا این فاقد ماده تاریک است. «آنا فر ماتئو»(Anna Ferré-Mateu) پژوهشگر دانشگاه لاگونا و پژوهشگران این پروژه گفت: یکی از ایدهها این است که با محیط اطراف در خوشه کهکشانی که این کارکشان در آن قرار دارد، ماده تاریک را از بین برده است. دیگر ایده این است که ماده تاریک از منظومه بیرون رانده می شود و می کشانند از قطعات پیشگیرانه که باعث پیدایش کهکشان می شود.