«تلسکوپ فضای جیمز وب» غبار کربن مربوط به اوایل عمر کیهان را کشف کرده است. این کشف می‌دهد که اولین کهکشان‌ها پس از انفجار بزرگ‌تر از آنچه پیشتر تصور می‌شد، شکل گرفته است.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، گروهی از ستاره‌شناسان با استفاده از «تلسکوپ فضای جیمز وب» (JWST)، نشانه‌هایی را از وجود عنصری مشاهده می‌کنند که ستون فقرات را در ۱۰ کهکشان متفاوت در اوایل یک میلیارد سال از انفجار بزرگ تشکیل می‌دهند.
کشف غبار کربن پس از انفجار بزرگ می‌تواند نظریه‌های مربوط به تغییرات شیمیایی جهان را متزلزل کند زیرا عواملی که باعث می‌شوند عوامل سنگین‌تری از این دست را ایجاد کنند و پراکنده کنند، احتمالاً زودتر از زمانی که تلسکوپ فضای جیمز وب آنها را می‌بینند، می‌سازند.
این گروه پژوهشی با بررسی نوری، غبار کربن را در این نمونه از ۱۰ کهکشان شناسایی کردند. ردیابی‌هایی از این دست‌ها امکان پذیر هستند زیرا عناصر نور را در طول موج‌های جذب و ساطع می‌کنند. این بدان معناست که آنها ردپای را در نور منابعی مانند کشان‌ها و ستاره‌ها باقی می‌گذارند.
پرسش این است که چگونه این کهکشان‌های جوان به این سرعت با کربن غنی شده‌اند.
کیهان اولیه از هیدروژن و هلیوم با ردپای کوچکی از برخی عناصر سنگین‌تر تشکیل شده بود. این معناست که اولین ستاره‌ها و کهکشان‌ها احتمالاً باید از این عناصر سبک باشند.
مدل‌های متعارف تغییرات شیمیایی کیهان را نشان می‌دهند که عناصر سنگینی مانند کربن و مواد معدنی در کوره‌های هسته‌ای قلب ستاره‌ها ساخته می‌شوند. وقتی سوخت اولین ستاره‌ها برای همجوشی تمام شد و به پایان عمرشان رسید، در ابرنواخترها منفجر شدند و موادی را که ساختند، در کیهان پراکنده کردند. این ماده در غبار میان‌ستاره‌های ادغام شده است.
زمانی که تکه‌های متراکم غبار فرو می‌ریزند، این ماده به عناصر سازنده نسل بعدی ستارگان تبدیل می‌شود که غنی‌تر از عناصر سنگین هستند و در کشان‌های غنی‌شده مشابه قرار می‌گیرند.
این نظریه با یافته‌های «یوریس ویتستوک» (Joris Witstok) پژوهشگر «دانشگاه کمبریج» و همکارانش به چالش کشیده شده است زیرا تخمین زده می‌شود برخی از آن‌هایی که غبار را در آنها دیده‌اند، حدود ۱۰ میلیون سال قدمت دارند. این معناست که احتمالاً یک روش ایجاد و پراکندگی کربن وجود دارد که نسبت به کوتاهی کار می‌کند.
این یافته‌ها نمونه‌های علمی هستند که پیش از تلسکوپی جیمز وب، دستیابی به آن امکان پذیر نبود.
ویتستوک با توجه به آینده این پژوهش توضیح داد که دو راه ممکن برای اکتشاف وجود دارد. وی افزود: در جنبه رصدی، جیمز وب در حال جمع آوری داده های بیشتر است. بنابراین، می‌توانیم نمونه‌های بزرگ‌تری از کشان‌ها را بررسی کنیم و ببینیم آیا می‌توانیم چیزی بیاموزیم که ردپای کربن را با ویژگی‌های خاص کهکشان‌ها مرتبط هستند، ببینیم.
ویتستوک ادامه در جنبه نظری، تحقیقات ممکن است در مورد این موضوع فکر کنند که چه اجرا و رویدادهای اخترفیزیکی می‌توانند ذرات کربن را در زمانی کوتاه تولید کنند. هنوز کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد.
این پژوهش، در مجله «Nature» به چاپ رسید.
انتهای پیام
