به گزارش ایسنا و به نقل از لایو ساینس، برای بار اول کاری کردند که نور در زمان به طور همزمان به جلو و عقب حرکت کند.
برای انجام این کار، هر دو گروه یک فوتون را در امتداد یک برهم‌نهی از دو مسیر عبور از طریق عبور از یک بلور تقسیم کردند. در حالی که فوتون برهم‌نهی شده است به صورت منظم در میان بلور حرکت می، مسیر دیگری نیز برای تغییر قطبش فوتون تعبیه می‌شود تا طوری حرکت کند که گویی در زمان رو به عقب در حرکت است.
اصل اول یعنی برهم‌نهی کوانتومی، پدیده‌هایی است که می‌گوید ذرات کوچک تا زمانی که می‌شوند، در حالت‌های مختلف وجود دارند. در حالی که اصل دوم یعنی تقارن CPT، اصلی است که بیان می‌کند هر سامانه‌ای که ذرات را شامل می‌شود، از قوانین یکسانی تبعیت می‌کند، حتی اگر بار، مختصات فضایی و حرکات آنها دقیقاً معکوس شوند.
هر یک از نتایج یک آزمایش‌های آزمایشی در مقاله‌ای که گروه خود را منتشر کردند، هر دو هنوز مورد بررسی قرار نگرفته‌اند.
دانش می‌گویند، این آزمایش‌های جدید می‌توانند به توسعه نظریه یکپارچه گرانش کوانتومی کمک کنند.
پس از آن، فوتون‌های برهم‌نهی شده را با حرکت آنها در بلور دیگری ترکیب کردند. آنها سپس قطبش فوتون را اندازه گرفتند و یک الگوی تداخل کوانتومی پیدا کردند. تشکیل این الگو که از نوارهای روشن و تیره تشکیل شده بود، تنها در صورت امکان پذیرایی است که فوتون در هر دو جهت در زمان حرکت می باشد.
آنها در طول آزمایشات خود، ذره‌ای از نور، یعنی یک فوتون را در حالت برهم‌نهی قرار دهند تا به آن اجازه دهند در زمان به جلو و عقب حرکت کند.
«تغییر زمان کوانتومی» چیست؟
به لحاظ ریاضی به دلیل خطی بودن جواب‌های خالص معادله شرودینگر ما می‌توانیم با جمع‌آوری هر حالت دلخواه از حالت‌های خالص دوباره به یک جواب حالت خالص دست پیدا کنیم. این جواب‌ها عمود برهم خواهد بود و این جواب خود را یک معادله شرودینگر است که به آن برهم‌نهی کوانتومی می‌گویند.
یافته‌های فیزیکدانان این پروژه می‌تواند امکان پردازش را در محاسبات کوانتومی فراهم کند، زیرا آنها می‌توانند تغییرات یا تلنگرهای زمانی می‌توانند به درگاه‌های منطقی برگشت‌پذیر مرتبط شوند تا امکان پیشرفت در هر دو جهت فراهم شود.
دو گروه مستقل از تحقیقات، آزمایش‌ها را در کنار هم انجام دادند و به چیزی دست یافتند که آن را به عنوان «تغییر زمان کوانتومی» توصیف می‌کردند که در آن یک عکس هر دو حالتی به شکل رو به جلو و عقب وجود داشت. دارد.
این کار همچنین به درک جامعه علمی از دنیای مکانیک کوانتومی می‌افزاید و می‌تواند به یک نظریه یکپارچه در مورد نظریه گرانش کوانتومی برسد که نسبیت عام را با اصول مکانیک کوانتومی تطبیق دهد، کمک کند.
اساساً این امر از طریق همگرایی برهم‌نهی کوانتومی و «تقارن بار، توازن و معکوسی‌پذیری زمان» (CPT) به دست آمد که هر دو از اصول مکانیک کوانتومی هستند. به این معنی که خواص خواص و ذرات زیراتمی را می‌سازند.
انتهای پیام