نئاندرتال‌ها به دلیل تولید مثل منقرض شدند!

استرینگر می‌گوید: بدون دانستن دقیق ظاهر یا رفتار نئاندرتال‌ها، ما فقط می‌توانیم حدس بزنیم که انسان‌های خردمند درباره این خویشاوندان خود چه فکری می‌کنند. با توجه به عمق زمانی جدایی، احتمالاً تفاوت‌های زبانی میان آنها بیشتر از آن چیزی بوده است که می‌توان تصور کرد و بسیار بزرگ‌تر از تفاوت‌ها بین هر زبان امروزی بوده است.

وی در پایان افزود: که ژنوم‌های نئاندرتال بیشتر توالی‌یابی می‌شوند، ما باید ببینیم که آیا دی‌ان‌ها از انسان خردمند به نئاندرتال منتقل می‌شوند و نشان می‌دهند که آیا این ایده صحیح است یا خیر.

حتی با وجود اینکه می‌دانیم که گونه‌ای ما با نئاندرتال‌ها آمیخته شده است، ژن‌هایی که در ما وجود دارند، نتیجه‌ای هستند که هوموساپینس‌ها پس از ترک آفریقا حفظ می‌شوند.

آنها می‌گویند این جنگ و نزاع یا حیوانات وحشی نبوده‌اند که نئاندرتال‌ها را از بین برده‌اند، اما آمیز جنسیت با هوموساپینس‌ها (Homo sapiens) بوده است.

یک یافته جالب دیگر، فقدان دیان‌های میتوکندریایی است که از طریق مواد به ارث می‌رسد و به شواهدی اشاره می‌کند که فقط نئاندرتال‌های نر و هوموساپینس‌های مواد جفت‌گیری کرده‌اند.

به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، پژوهشگران در نهایت چه چیزی دریافت کردند که چیزی به احتمال زیاد به انقراض نئاندرتال شده است.

موفقیت آمیز بودن یا نبودن آمیختگی ژنتیکی به جفت مولد بستگی دارد. هیچ شواهدی از ژنتیک هوموساپین‌ها در ژنوم‌های نئاندرتال‌های متأخر از ۴۰ تا ۶۰ هزار سال پیش وجود ندارد.

بر اساس داده‌های ژنتیکی، دو گونه نئاندرتال و هوموساپینس امروز یا همان انسان‌های خردمندی برای اولین باری که هوموساپینس‌ها در حدود 250 هزار سال پیش شروع به هجوم به آفریقا می‌کنند، با سایر گونه‌ها، می‌کنند و تصور می‌کنند و در کمال تعجب، عامل انقراض هستند. نئاندرتال‌ها جنگ با انسان‌های خردمند نبوده بلکه آمیزش جنسی با آنها بوده است.

منبع

استرینگر گفت: ما نمی‌دانیم که آیا جریان ژن یک طرف ظاهری به این دلیل است که این اتفاق نمی‌افتد (هوموساپینس نر با ماده جفت‌گیری نمی‌کرده) یا این که شکست‌گیری انجام می‌شود اما ناموفق بوده یا اینکه ژنوم‌های نئرتالی است که ما می‌توانیم چنین کنیم.