دانش می‌گویند یک آینه می‌تواند تمام چیزی باشد که ما برای تهیه آب روی کره ماه به آن نیاز داریم. به گفته یک آینه غول پیکر، آنها مقداری نور خورشید و ظرفی برای جمع آوری آب می توانند تمام آبی را داشته باشند که در مأموریت های فرازمینی نیاز داریم، به ما نیاز داریم!
خورپا ابزاری مجهز به ساعت‌ران است که همیشه برای خورشید را در آسمان دنبال می‌کند که به آن آفتاب‌یاب هم گفته‌اند. خورپا وسیله‌ای است شامل یک آینه که بر روی پایه‌های سوار شده است و با دنبال کردن حرکت ظاهری خورشید در آسمان، همیشه انعکاس تابش آفتاب را بر روی هدفی مشخص در طول روز ثابت نگه می‌دارد.
یک قطعه یخ دارید. اگر آن را در خلاء قرار دهید، به دلیل عدم وجود هر مولکولی در فضای خلاء که گرما به پایان برسد، مستقیماً از حالت جامد بدون انجام مرحله ذوب، تصعید و به گاز تبدیل می‌شود.
اما اگر بتوانید با یک آینه غول پیکر نور خورشید را روی یخ کنید، گرمای نور خورشید می‌تواند باعث شود که یخ حتی سریع‌تر تصعید شود. سپس بخار آب تولید شده توسط یخ تصعید شده را می‌توان جذب کرد و به آب آب تبدیل کرد.
در حالی که آژانس‌های فضایی و تحقیقاتی به جستجوی خود برای استفاده از این منابع در محل ماموریت ادامه می‌دهند، یک ایده مبتکرانه موسوم به « استخراج حرارتی یخ‌ها در اجرام سرد منظومه شمسی» است.
هر مفهوم پیشگامانه دیگری، استخراج حرارتی نیز چالش‌هایی است که باید قبل از اینکه به واقعیت تبدیل شود، به آنها پرداخت شود.
این مفهوم که توسط جورج ساورس(George Sowers)، کارشناس منابع فضایی و استاد مهندسی مکانیک در دانشکده معادن کلرادو(CSM) پیشنهاد شده است، می‌توان با استفاده از نیروی خورشید، بسیاری از آب را از اجرام آسمانی ارائه کرد.
علاوه بر این، نزدیکی ماه به زمین، آن را به یک هدف برای ماموریت‌های اکتشاف و بهره‌برداری از منابع با استفاده از تکنیک عملیاتی تبدیل می‌کند.
دکتر سورس و گروهش در طول آزمایش اثبات مفهوم ایده خود با دو مشکل قابل توجه بودند. چالش‌های مربوط به راه‌اندازی این سیستم بود، چرا که سیستم خنک‌کننده نیتروژن مایعات بیشتر گرمای نظر را جذب می‌کند که برای ساخت یک محفظه آزمایشی برای کاهش اثر بیشتر می‌شود.
از مزایای ماه نسبت به سایر اجرام آسمانی می‌توان به گرانش قابل کنترل آن، امکان استفاده از کاوشگرهای استاندارد برای حمل و نقل یخ و عدم جوی که ممکن است مانع انتقال انرژی حرارتی خورشیدی، وجود اشاره کرد.
با وجود این چالش‌ها، هنوز هم این ایده برای تولید حرارت در ماه، امیدوارکننده است.
تیم دکتر ساورس کل هزینه توسعه این سیستم برای عملیات اجرایی در ماه و مناطق سایه‌دار دائماً به مبلغ 800 میلیون دلار می‌کند. در حالی که نرخ بازده ویژه، این پروژه را با مشارکت مشتریان بالقوه از منابع تجاری گرفته شده تا آژانس‌های فضای ملی مانند ناسا قابل اجرا می‌کند.
از این معمولاً در نیروگاه‌های خورشیدی به منظور تعقیب خورشید در آسمان استفاده می‌شود و معمولاً پایه این دستگاه به دو موتور برای حرکت دادن آینه در دو جهت دورانی عمود است که توسط یک مدار کنترلی به صورت خودکار هدایت می‌شود.
ابتکار امیدوار کننده برای آب در ماه و مریخ
این مفهوم به شگفت‌انگیزی ساده و در عین حال انقلابی است و از ذره‌بین برای هدایت نور خورشید به یک نقطه خاص، که کودکان انجام می‌دهند، می‌مانند.
معماری پایه این مفهوم، ساده و متشکل از چند جزء اصلی است که شامل یک آینه بزرگ یا خورپا(heliostat) است که نور خورشید را هدایت می کند، یک چادر غولپیکر که آب را به دام می‌اندازد و یک سیستم انتقال سرد که آب را از سطح جذب می‌کند، می‌شود.
انتهای پیام
در حالی که دارای « استخراج حرارتی» پتانسیل برای اجرام آسمانی مانند مریخ، سرس و سیارک‌هاست، این ماه است که به عنوان امیدوارکننده‌ترین مکان برای آب ظاهر می‌شود.
اگر این ایده هنوز در مرحله برنامهریزی است، اما این فناوری آینده‌ای را می‌تواند ثبت کند که در آن انسانها می‌توانند آب و منابع دیگر را از ماه و فراتر از آن استخراج کنند.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، اکتشافات فضایی همیشه با یک چالش بزرگ روبرو بوده‌اند و آن را به دست می‌آورند که نیاز به تداوم حیات فراتر از زمین است. آب در خط مقدم این منابع مورد نیاز قرار دارد که دارای گرانبها و حیاتی برای بقای انسان در کیهان است.
اعتقاد بر این است که مناطق سایه‌دار دائمیPSR در کره ماه حاوی آب زیادی هستند که آن را به مکانی ایده‌آل برای شروع استفاده از منابع بشری در فضای تبدیل می‌کند.
دومین چالشی که پیچیده تر نیز می شود، تشکیل یک لایه خشک شده بر روی خاک مریخ موسوم به رگولیت در طول فرآیند تولید است که به عنوان یک مانع حرارتی عمل می کند و مانع از فرار بخار آب از لایه های عمیق تر می شود.
چالش‌ها و مسیر پیش رو