اسمیت: من خوش شانس بودم که پیش از رسیدن به آنها با شما ارتباط برقرار کردم.
برتوزی: نباید اینطور باشد. منظور من این است که شیمی علم مرکزی است. این یک موضوع هیجان انگیز در علم برای افرادی است که میخواهند در زیستشناسی و پزشکی و مواد و آب و هوا و پایداری تأثیر بگذارند. شیمی برای همه این موارد بسیار مهم است. وقتی جهان به مشکل می خورد، شیمی ناجی است. و همه گیری کوید-19 یک نمونه عالی از آن است. بنابراین من فکر می کنم می توانم تصویر عمومی هیجان انگیز و مثبت از شیمی ایجاد کنم.
برتوزی: بله، درست است.
برتوزی: دیوانه کننده است. میدانید. دو ساعت نبود که خوابیده بودم که با صدای زنگ تلفن بیدار شدم، و به این فکر کردم که “شوخی میکنم؟”
آدام اسمیت: سلام. آدام اسمیت هستم، از وب سایت “نوبل” تماس میگیرم.
برتوزی: خب، بله.
برتوزی: این موضوع قطعاً بر این رخداد میافزاید. من در محیطهایی بودهام که یک زن جایزهای کسب کرده است و اولین زنی است که آن جایزه را میگیرند، یا تعداد بسیار کمی از زنان دیگر موفق به دریافت آن میشوند، و من نمیتوانم به تمام زنانی فکر کنم که پیش از من بودهاند. بکشم، کسانی که همان کارهای دیدنی و مهمی انجام دهند، به اندازه مهمی که من انجام بدهم، اما فرصتی برای ماندنم وجود دارد. من عاشق این هستم که اعداد افزایش پیدا کنند. ای کاش این ارقام به طور خاص باعث افزایش میافتند. من فکر می کنم این حقیقت است که آنها در حال افزایش هستند بسیار خوب است. من برخی از زنان دیگر را میشناسم که با جوایز نوبل من شدهاند، و مطمئنم که در آینده افراد بیشتری خواهند داشت. منظور من این است که زنان دانشمند شگفتانگیز زیادی دارند. و فکر می کنم ما را از آن ها بیشتر و بیشتر می بینم.
برتوزی: بفرمایید داخل. من با یکی از آقایان بنیاد نوبل در حال مصاحبه تلفنی هستم. برتوزی به اسمیت: معذرت میخواهم، خبرنگار رسانه استنفورد به اینجا آمده است.
برتوزی: چه احساسی در مورد گرفتن این جایزه دارید؟
اسمیت: و البته مردم به این حقیقت توجه می کنند که شما هشتمین زنی که جایزه نوبل شیمی دریافت کرده اید. چگونه اینطور می شود؟
برتوزی: سلام، حال شما چطور است؟
برتوزی: بله در حال آغاز شدن است، ایمیلهای من همین حالا ارسال شده است.
اسمت: من فکر می کنم رسانه های جهان خیلی زود با شما تماس خواهند گرفت.
اسمیت: خوبم.
برتوزی: خیلی ممنون
اسمیت: این …شرایط بسیار هیجان انگیز است، منظورم این است که …
کارولین برتوزی یکی از برندگان نوبل شیمی ۲۰۲۲ در مصاحبههای تلفنی با آدام اسمیت، مدیر رسانههای آکادمی نوبل میگوید که نمیتواند به همه زنانی فکر کند که از قبل بوده و فرصتی برای شناسایی نصیب آنها نیست. با این حال او به آینده روشن است و توضیح میکند: من در مورد گسترش علم و فرهنگ آن بسیار خوشبین هستم.
اسمیت: شما می توانید تهیه کنید، و فقط از این لحظات لذت ببرید. نمایش پیش روی شما آغاز می شود.
برتوزی: بنابراین آدام، آیا چیزی برای افزودن وجود دارد؟ از آنجایی که احتمالاً نمیتوانم تمام آنچه را که میگویید را به خاطر بسپارم، بنابراین…
انتهای پیام
برتوزی: نه، اینجا کاملا ساکت است. تاریک و ساکت و میدانید امیدوارم که خیلی زود من را پیدا کنند.
برتوزی: بله
برتوزی: خب میدانید من عاشق شیمی علی و مجذوب زیستشناسی هستم. مانند همه، من در میان اعضای خانواده و دوستان نزدیکم که از بیماریهایی رنج میبرند که ممکن است درمان شوند. بنابراین همیشه امیدوارم که به عنوان یک دانشمند بتوانم برای کمک به آنها کارهایی که ممکن است به نفع سلامت انسان باشد، انجام دهم. کارهایی که چه کوتاهمدت و چه دراز مدت، یا حتی نه لزوما در طول عمر من به نتیجه برسند، این همیشه هدف من بود. و من به تدریس و کار با افرادی که این آشتیاق را با شریک میشوند، دوست دارم.
اسمیت: و در مورد شیمی چطور؟ گاهی از آن در مطبوعات انتقاد میشود.
اسمت: خوب است. شاید شما باید پنهان شوید زیرا چند روز آینده قرار است …
اسمیت: شما شخص مبتکری هستید. شیمی بیواورتوگونال(Biorthogonal) را در سال 2003 معرفی و شرکتهای راهاندازی کردهاند، و به نظر میرسد جمعیت زیادی برای طی کردن مسیرهای جدید دارید. چه چیزی این آشتیاق را به شما می دهد؟
خبرنگار: بله.
برتوزی: خب من هنوز هم شوکهام، اما برای من واقعاً هیجان انگیز است که در آن فهرست، در همان فهرستی که بری شارپلس (Barry Sharpless) و مورتن مدال (Morten Meldal) در آن قرار دارند، باشند. این دو نفر قهرمانان من در شیمی هستند. فعالیت های بری شارپلس، زمانی که یک دانشجوی فارغ التحصیل شده بود، من را مسحور می کرد. و من صحبتهای او را در دانشگاه برکلی شنیدم در دهه 1980 یا اوایل دهه 90 و فعالیتهای مورتن مدال را زمانی که از مدرسه فارغالتحصیل شد، مطالعه میکردم، زیرا او کارهای زیادی را در سنتز گلیکوپتید انجام داد، پیش از انتشار مقاله بهفردش. مورد “شیمی کلیک”. بنابراین اینها هستند که من سالهاست از آنها میآموزم. بودن در میان آنها یک افتخار بزرگ برای من است.
اسمت: آیا هنوز تنها هستید یا خانهی شما توسط مطبوعات مورد هجوم قرار گرفته است؟
اسمیت: اما کمی کند است. منظور من این است که شما خود را، چیزی که قبلاً گفتید، در محیطهای مردانه شناختید. آیا توصیههایی برای کسانی که میخواهند پیشرفت کنند، هستند؟
برتوزی: گمان میکنم همین طور باشد.
اسمیت: در واقع سرگرم کننده است از روز شگفت انگیز خود لذت ببرید.
اسمیت: بسیار عالی… این یک تصویر فوق العاده از شیمی است. ابرقهرمانی که به نجات ما میآید.
برتوزی: به من گفته شده بود که شما تماس بگیرید، که عالی است زیرا تلفن من به طور مدوام در حال زنگ خوردن بود که فکر می کردم از سوی سوئدی ها یعنی اهل رسانه بوده اند.
اسمیت: از صحبت با شما لذت بردم. خدانگهدار
به گزارش ایسنا و به نقل از وبسایت رسمی جایزه نوبل، این تماس تلفنی پس از اعلام عمومی جایزه نوبل شیمی شد، درست پیش از آن که جهان به سمت خانه او در کالیفرنیا سرازیر شود. برتوزی هشتمین زنی است که موفق به دریافت جایزه نوبل شیمی شده است.
اسمیت: روزتان از صبح تا به این لحظه چگونه بوده است؟
برتوزی: من در مورد گسترش علم و فرهنگ آن بسیار خوشبین هستم. یک لحظه صبر کنید، کسی که پشت درب ورودی خانه من آمده و زنگ میزند. و بنابراین، من فکر میکنم همه چیز را خیلی بهتر به نظر میآورم و تعداد زیادی از زنان را میشناسند که وجود دارند. برتوزی در پاسخ به فردی که زنگ درب خانه او را زده بود: سلام، آیا شما اهل رسانه هستید؟
برتوزی: خداحافظ
کارولین برتوزی: کارولین هستم.