یک ساختار نمونه اولیه برای اثبات این مفهوم به نام بایونیت(BioKnit) نیز ساخته شد که شامل یک ساختار گنبدی شکل بود که به صورت یکپارچه و بدون اتصالات ساخته شده بود.
گیاهان از قارچ برای ایجاد مصالح ساختمانی سازگار با محیط زیست در فرآیندی که میتوان آن را ارزان و پایدار برای فوم، الوار و پلاستیک، استفاده کرد.
نمونهها سپس تحت آزمایشهای استحکام در کشش، فشردهسازی و خمش قرار گرفتند و ثابت شدند که از نمونههای مرکب میسیلیوم معمولی قویتر میشوند و عملکرد بهتری از کامپوزیتهای میسیلیوم رشد یافته بدون قالبهای بافتنی دارند.
پژوهشگران برای ساخت کامپوزیتها با استفاده از میسیلیوم از فرآیندی استفاده میکنند که میتواند ارزان و پایدار برای فوم، الوار و پلاستیک باشد. با این سیستم با این واقعیت که میسیلیوم برای رشد، نیاز دارد، محدود شده است.
اسکات گفت: عملکرد مکانیکی مایکوکریت مورد استفاده در استفاده با قالبهای بافتنی دائمی یک نتیجه قابل توجه و گامی در جهت استفاده از میسیلیوم و زیستترکیبهای نساجی در صنعت ساخت و ساز است.
این تیم نمونههایی از مایکوکریت تولید کرد. مایکوکریت در واقع خمیری است که برای تحویل به قالب بافتی با تزریق تفنگ برای بهبود قوام قالب بستهبندی شده است. این خمیر برای سیستم تحویل باید به اندازه کافی مایع باشد، اما نه آنقدر مایع که نمی تواند خود را حفظ کند.
انتهای پیام
اکنون گروهی از طراحان، مهندسان و پژوهشگران در گروه تحقیقاتی Living Textiles، بخشی از مرکز بیوتکنولوژی دانشگاه نیوکاسل که توسط موسسه Research England تأمین مالی میشود، از قالبهای بافتنی به عنوان یک قالب منعطف برای قالببندی در ترکیبی به نام مایکوکر(mycocrete) استفاده کرده است. از نظر شکل و ساختار، قوی تر و متنوع تر از مصالح ساختمانی رایج رایج است.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، آیندهی صنعت ساخت و ساز، سبز به نظر میرسد، چرا که راهحلی برای ایجاد مصالح ساختمانی با استفاده از ریشههای بافتنی از قالبهای قارچها ابداع کردهاند.
این مطالعه در مجله Frontiers in Bioengineering and Biotechnology منتشر شده است.
وی افزود: ما در این مقاله، نخها، تختها و میسیلیومهای دارای خاصیت هستند که برای رسیدن به یک هدف خاص، مشخص شدهاند. با این حال، فرصتهایی برای تطبیق این فرمول برای کاربردهای مختلف وجود دارد.
اسکات میگوید: بافندگی یک سیستم تولید سهبعدی فوقالعاده و همه کاره است. این قالب بندی، سبک، پذیرش و شکل پذیر است. مزیت اصلی فناوری بافندگی در مقایسه با سایر روش های نساجی، بافتن سازه ها و ساختارهای سه بعدی بدون شکاف و بدون ضایعات است.
یکی از راهحلهای ممکن برای این، پارچه و منسوجات بافتنی بود که قالبهای نفوذپذیر از آنها هستند که میتوانند با رشد میسیلیوم از شکل مشکلپذیر و سختپذیر تغییر کنند.
آزمایشهای قبلی با کامپوزیتهای مشابه انجام شده است، اما شکلها و محدودیتهای رشد مواد آلی، توسعه کاربردهای مختلف را ایجاد کرده است.
دکتر جین اسکات از دانشگاه نیوکاسل، نویسنده این مطالعه گفت: جاهطلبی ما تغییر ظاهر، احساس و احساس آرامش در فضای معماری با استفاده از میسیلیوم (جُلینه) در ترکیب با مواد زیستی مانند پشم، خاک اره و سلولز است.