این مطالعه که توسط «مایکی گودیران»(Maaike Goudriaan)، دانشجوی مقطع دکترا در موسسه سلطنتی تحقیقات دریایی هلند انجام شد، بر روی باکتری«Rhodococcus ruber» تمرکز داشت. باکتری« Rhodococcus ruber » در زیستگاه‌های مختلف یافت می‌شود و می‌تواند محیط‌های استرس‌زا را تحمل کند. همچنین شناخته شده است که«Rhodococcus ruber» یک زیست لایه(Biofilm) روی پلاستیک موجود در طبیعت تشکیل می‌دهد.
زیست (بیوفیلم) اجتماعی لایه‌های سلولهای میکروارگانیسمی است که به یک سطح متصل شده‌اند و توسط مواد پلیمری خارج سلولی پوشیده شده‌اند. برخی از لایه‌های زیستی را می‌توان به عنوان یک استراتژی شناخت که از میکروارگانیسم‌ها استفاده می‌کند تا خود را از نیروهای امنیتی و زیانباری که در محیط طبیعی و بدن میزبان است، حفظ کنند و اینگونه شانس بقای خود را افزایش دهند. زیست توسط گروه‌های موجود از باکتری‌ها ساخته می‌شود و در پزشکی و صنعت بیشتر از لایه‌های مهمی برخوردار است.
گودریان محاسبه کرد که «Rhodoccus ruber» می‌تواند هر سال یک درصد از پلاستیک را تجزیه کند. او کمتر کرد: ما فقط مقدار کربن ۱۳ را در کربن دی اکسید اندازه‌گیری کردیم، بنابراین در سایر محصولات تجزیه‌وتحلیل نشد. مطمئناً چه کربن ۱۳ در چندین مولکول دیگر نیز خواهد داشت، اما گفتن چه بخشی از آن توسط اشعه فرابنفش شکسته و قسمتی توسط باکتری‌ها هضم شد، آسیب دید.
مطالعه اثبات‌های مفهومی با آزمایش‌هایی دنبال می‌شوند که آزمایش‌هایی را انجام دهند که آیا موجود در مناطق دیگر ممکن است پلاستیک را بخورند یا این‌ها را مصرف کنند. برای این منظور، گودریان آزمایش‌هایی را با آب واقعی دریا و رسوب به دست‌آمده از کف دریای وادن انجام داد. اولین نتایج نشان می‌دهد که ممکن است در طبیعت نیز تخریب شود. گودریان گفت: یک دانشجوی جدید دکترا باید این کار را ادامه دهد. در نهایت امیدواریم که چه مقدار پلاستیک در اقیانوس‌ها توسط باکتری‌ها تجزیه می‌شود. اما بهتر از پاکسازی است و فقط ما انسانها می‌توانیم این کار را انجام دهیم.
به گزارش ایسنا و به نقل از تی انپلاستیک‌ها به دلیل سهولت مصرف و قیمت پایین، محصولاتی هستند که در دنیای امروز مصرف می‌شوند اما افزایش روزافزون میزان تولیدات پلاستیکی، محیط زیست را در خطر بزرگی قرار می‌دهند. نتایج یک مطالعه جدید که توسط موسسه سلطنتی تحقیقات دریایی هلند (NIOZ) انجام شده است، حاکی از آن است که باکتری‌ها می‌توانند پلاستیک را تجزیه و تحلیل و هضم کنند. این مطالعه به تازگی در مجله «Marine Pollution Bulletin» منتشر شده است.
آیا پلاستیک توسط میکروارگانیسم‌ها تجزیه می‌شود؟
گودریان که کربن دی‌اکسیدانی را در مدل آزمایشگاهی تولید می‌کند دریافت می‌کند و به همین دلیل است که می‌تواند حاوی مقادیری از کربن دی اکسید کربن باشد.
او افزود: این اولین باری است که به این روش ثابت می‌شود که باکتری‌ها در واقع پلاستیک را به کربن دی اکسید و سایر مولکول‌ها هضم می‌کنند. قبلاً مشخص بود که «Rhodoccus ruber» می‌توان زیست لایه را روی پلاستیک در ایجاد کند. همچنین اندازه گیری شده بود که پلاستیک زیر آن زیست لایه ناپدید می شود. اما الان ما واقعاً نشان داده‌ایم که‌ها در واقع پلاستیک را هضم می‌کنند.
این محقق در ادامه اشاره کرد که هضم میکروبی راه حلی برای پلاستیکی در کامل اقیانوس‌ها نیست اما می‌تواند از راه حل باشد. همچنین می‌توان پاسخی به این موضوع داد که چرا این همه پلاستیک در اقیانوس مفقود شده است. این‌ها باید یک نمونه اثبات مفهوم هستند. اگر سعی کنید همه چیزها را ردیابی کنید، مقدار زیادی پلاستیک در حین از بین میرود. هضم توسط باکتری‌ها احتمالاً می‌تواند از علت این امر باشد. اثبات مفهوم (Proof of Concept) نمونه‌ای است که صرفاً برای اثبات وجود یا امکان پذیری چیزی می‌شود.
پژوهشگران «موسسه سلطنتی تحقیقات دریایی هلند» در مطالعه جدیدشان اظهار کردند که محققان می‌توانند پلاستیک را بخورند و همکار کنند.
به طور متوسط تجزیه و تحلیل ضایعات پلاستیکی در محیط زیست ۳۵۰ سال طول می‌کشد که به نوعی پلاستیک بسته می‌شود تا چند قرن به طول بینجامد.
انتهای پیام
