یکی از پیشرانه‌های حرارتی(NTP) که از یک راکتور هسته‌ای برای گرم کردن پیشرانه‌ی هیدروژن انرژی استفاده می‌کند تا به پلاسما تبدیل شود و از طریق یک نازل برای تولید نیروی رانش شود.
این بسیار مهم است، زیرا مأموریت‌های فضایی طولانی مدت و سفر به مریخ، فضانوردان را در سطح بالایی از تشعشعات کیهانی قرار می‌دهد که می‌تواند مرگبار باشد.
در عین حال، شرکت خصوصی اد آسترا(Ad Astra) که توسط فرانکلین آر چانگ دیاز(Franklin R. Chang Díaz) فضانورد سابق ناسا اداره می‌شود، یک آزمایش استقامتی رکوردشکن ۸۸ ساعت را با موشک پلاسمایی Vasimr VX-200SS با توان ۸۰ کیلوواتی خود. در سال ۲۰۲۱ تکمیل کرد. این شرکت ادعا می‌کند که فناوری هسته‌ای آن می‌تواند در نهایت انسان را با سرعت ۷ هزار و ۹۵۰ کیلومتر در ساعت (۱۲۳ هزار مایل در ساعت) به مریخ ببرد برساند.
نه تنها این موضوع مهم است، بلکه می تواند ریزگرانش بر روی انسان برای چنین دوره زمانی طولانی نیز پیامدهای منفی برای سلامتی داشته باشد، بنابراین انگیزه های قوی برای کاهش زمان ماموریت های مریخی وجود دارد.
کوتاه شدن سفر برای سلامت فضانوردان حیاتی است
مفهوم جدید نیروی پیشران هسته‌ای ناسا
پروفسور با ترکیبات NTP و NEP را با مفهوم جدید خود ساخته است. وی یک طراحی دوجهی را بر اساس یک راکتور NERVA با یک جامد پیشنهاد می‌دهد که یک پیشرانش خاص ۹۰۰ ثانیه‌ای را ارائه می‌دهد که دو برابر موشک‌های شیمیایی موجود است.
انتهای پیام
منبع
پیشرانهای حرارتی و هسته‌ای الکتریکی(NTP/NEP) یک کلاس جدید از سیستم‌های پیشرانش هسته‌ای دوجهی است.
دیگری، پیشران هسته‌ای الکتریکی(NEP) که از یک راکتور هسته‌ای برای تامین انرژی یک رانشگر اثر هال(Hall-Effect) -موتور یونی- با برق استفاده می‌کند. این به نوبه خود یک میدان الکترومغناطیسی ایجاد می‌کند که گاز نجیب یا بی‌اثر را یونیزه می‌کند و شتاب می‌دهد تا نیرو رانش کند.
علاوه بر این، پروفسور گاس استفاده از روتور موج(WR) را برای فشرده سازی بیشتر واکنش با استفاده از فشار ایجاد شده توسط سوخت گرم هیدروژن انرژی در راکتور پیشنهاد می‌کند. به وی، این کار، پتانسیل ارائه سطوح رانش قابل مقایسه با مفهوم NTP کلاس NERVA را با پیشرانش بالاتر از 100 تا 200 ثانیه دارد و ترکیبی از آن با یک چرخه NEP گفته است که حتی بالاتر از آن را ایجاد می‌کند.
پروفسور رایان گاس، طراح این مفهوم از دانشگاه فلوریدا معتقد است که می‌توان زمان سفر به مریخ را از چند ماه به تنها ۴۵ روز کاهش داد. اگر این فناوری بر اساس برنامه‌ریزی عمل کند، می‌توان زمان سفر به مریخ را به شدت کاهش داد و مأموریت‌ها را به سیاره سرخ برای انسان بسیار ایمان‌آور کرد.
به گزارش ایسنا و به نقل از ناسا، آژانس فضایی ایالات متحده آمریکا (ناسا) یک مفهوم پیشرانه را برای توسعه فاز اول به عنوان بخشی از برنامه مفاهیم پیشرفته نوآورانه (NIAC) در سال ۲۰۲۳ انتخاب کرده است.
آیا نیروی محرکه هستی آینده پروازهای فضایی انسان است؟
دریافت کننده کمک هزینه جدید NIAC از ناسا، از دو مفهوم کلیدی در پشت سیستم پیشران هسته های خود استفاده می کنند.
مفاهیم دیگری نیز توسط برنامه NIAC برگزیده شده است که برجسته‌ترین آنها یک هواپیمای هیبریدی به نام TitanAir است که می‌تواند نمونه‌هایی از دریاهای قمر سیاره به نام تایتان را جمع‌آوری کند و مفهومی برای یک خط لوله در ماه باشد که می‌تواند کارایی حمل‌کننده را برای آن انجام دهد. ماموریت های آتی آرتمیس ناسا بهبود بخشید.
ناسا سابقه‌های طولانی در بررسی پیشرانه‌های فضایی دارد که شامل مفهوم موتور هسته‌ای برای کاربرد وسایل نقلیه موشکی(NERVA) نیز می‌شود که با موفقیت آزمایش شد، اما تقریباً در همان زمان پایان دوره آپولو در سال ۱۹۷۳ پایان یافت.
ناسا در اوایل دهه ۲۰۰۰ مجددا فناوری‌های مفهومی پیشرانهای را با پروژه پروژه پرومتئوس (Project Prometheus) آزمایش کرد.
این طرح پیشنهادی جدید یکی از ۱۴ مورد است که توسط برنامه مفاهیم پیشرفته نوآورانه برای توسعه در مرحله اول انتخاب شده است که شامل کمک هزینه‌های بالغ بر ۱۲۵۰۰ دلار برای تحقیق و توسعه است.
معنی همه اینها این است که مفهوم پروفسور گاس می‌تواند زمان سفر به مریخ را برای فضانوردان آینده به شدت کاهش دهد.
سفر به مریخ با استفاده از فناوری‌های موجود می‌تواند حدود ۶ تا ۹ ماه طول بکشد. بنابراین، کاهش زمان سفر به حدود 45 روز به این معنی است که ماموریت‌های مریخی می‌توانند به جای چند سال، فقط چند ماه طول بکشند.
می‌شود بر اساس طرح مفهومی پیشرانه‌های جدید ناسا، این آژانس فضایی می‌تواند تنها در ۴۵ روز روز باشد، یعنی حدود ۶ ماه سریع‌تر از رسیدن به سیاره سرخ با فناوری‌های گفته شده فعلی به مریخ برسد.