به گزارش ایسنا و به نقل از دیجیتال ترندز، اگر جهان را در بزرگ کردن بررسی کنید، میبینید که سرمایهها کهکشان بیرون میآیند به طور تصادفی پراکندهاند. آنها ساختاری را تشکیل میدهند که از کهکشانها و گازهای بین آنها تشکیل میشود. کهکشانها و گاز بین آنها، به رشتههایی در یک الگوی هندسیمانند متصل شدهاند. این ساختار که به عنوان «شبکه کیهانی» شناخته میشود، در شرایط آغاز جهان و در طول انفجار بزرگ ایجاد شد.
پژوهشگران «دوربین فروسرخ نزدیک»(NIRCam) جیمز وب برای شناسایی رشتههای از ۱۰ کهکشان اولیه استفاده کردند که در ساختاری به طول حدود سه میلیون سال نوری به هم متصل شدهاند. این رشته با گذشت زمان، کهکشانهای بیشتر را جذب خواهند کرد و به یک خوشه کهکشانی تبدیل خواهد شد.
این پژوهش، در «The Astrophysical Journal» به چاپ رسید.
«شیائوهویی فن»(Xiaohui Fan)، پژوهشگر «دانشگاه آریزونا»(UArizona) گفت: من تعجب کردم که این رشته چقدر طولانی و باریک است. چیزی پیدا کردم اما انتظار انتظاری تا این اندازه و کاملا نازک را نداشتم.
تلسکوپی «جیمز وب» در جدیدترین بررسی خود، رشتههایی از ۱۰ کهکشان قدیمی را یافتهاند که سرنخهایی را در مورد طراحی جهان ارائه میدهند.
«جینی یانگ» (Jinyi Yang)، از پژوهشگران این پروژه گفت: این مشاهدات بیسابقه، سرنخهای مهمی را در مورد نحوه گردآوری سیاهچالهها ارائه میدهند. ما آموختیم این سیاهچالهها را در کهکشانهای جوانهای بزرگ قرار میدهند که مخزن سوخت را برای رشد آنها میسازند.
پژوهشگران، رشد سیاهچالهها را نیز بررسی کردند و هشتکشان را دیدند که سیاهچالههای کلانجرم فعال و روشن در قلب آنها وجود داشت. حتی با این که برخی از این سیاهچالهها از مراحل اولیه کیهان هستند، تا دو برابر جرم خورشید ما را دارند و محققان سعی میکنند بفهمند که چگونه میتوانند به این سرعت بزرگ شوند. این سرعت رشد، به یک سیاهچاله بزرگ نیاز دارد تا از چندین ماده مجاور تغذیه کند.
«تلسکوپ فضای جیمز وب» (JWST) برخی از قدیمیترین شواهد این شبکه کیهانی را مورد بررسی قرار داده است و برخی از این شبکههای قدیمی را شناسایی کردهاند که تنها ۸۳۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ مشاهده شده و به صورت یک رشته در آمده است. .