همکاری دو فضاپیما برای بررسی میدان مغناطیسی سیاره زهره

پژوهشگران هیچ فرصتی را برای دیدن در مورد سیارات دیگر از دست نمی‌دهند. بنابراین، فضاپیماها معمولاً در حال عبور از نزدیکی این سیارات هستند، تا آنجا که می‌توانند به بررسی آنها بپردازند. به عنوان مثال، هر دو فضاپیمای «بپی‌کلمبو»(BepiColumbo) که برای بررسی عطارد و فضاپیمای «سولار اوربیتر» (Solar Orbiter) که برای بررسی خورشید طراحی‌شده‌اند، ادامه‌ای از نزدیکی سیاره زهره عبور کرده‌اند. پژوهشگران اکنون در حال ترکیب‌های هر دو مأموریت‌ هستند تا اطلاعات بیشتری را در مورد زهره و میدان مغناطیسی آن به دست آورده‌اند.

همکاری دو فضاپیما برای بررسی میدان مغناطیسی سیاره زهره

بپیکلمبو

همکاری دو فضاپیما برای بررسی میدان مغناطیسی سیاره زهره

سولار اوربیتر

داده‌های دو فضاپیما که برای بررسی عطارد و خورشید پرتاب شده‌اند، می‌توانند به کمک آن‌ها در زمینه مغناطیسی سیاره زهره باشند.

انتهای پیام



منبع سولار اوربیتر، بادهای خورشیدی را که در حال نزدیک شدن به زهره هستند، بررسی کرد. این در حالی بود که بپی‌کلمبو به بررسی میدان مغناطیسی القایی پرداخت. «موآ پرسون»(Moa Persson)، پژوهشگر «دانشگاه توکیو»(UTokyo) و پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: این مجموعه دوگانه، مشاهدات بسیار ارزشمندی را در بر دارد زیرا شرایط باد خورشیدی بررسی‌شده توسط سولار اوربیتر بسیار پایدار بود. این بدان معنا بود که بپی‌کلمبو، دید کاملی را از مناطق مختلف درون غلاف مغناطیسی و مگنتوسفر داشت. بدون اینکه نوسانات ناشی از فعالیت خورشیدی مختل شوند.

پژوهشگران دریافتند که مگنتوسفر از جو سیاره در برابر فرسایش ناشی از بادهای خورشیدی محافظت می‌کند. این موضوع می‌تواند به ما در بررسی شرایط زیست‌پذیری کمک کند.

همچنین، این موضوع نشان می‌دهد که وقتی داده‌ها با فضاپیمایی است که از کنار سیاره‌های عبور می‌کند جمع آوری می‌شود، علم چقدر ارزشمند است. «نیکلاس آندره» (Nicolas Andre)، از پژوهشگران این پروژه گفت: نتایج مهم این مطالعه نشان می‌دهد که چگونه حسگرها را در طول پرواز روشن کنند، می‌توان به ارائه علم ویژه‌به‌فرد کمک کند.

به گزارش ایسنا و به نقل از دیجیتال ترندز، وقتی فضاپیماها برای بازدید از سیارات دوردست منظومه شمسی پرتاب می‌شوند، از زمین به سمت هدف مستقیم خود می‌روند. به دلیل سیارات و محدودیت‌های سوخت، فضاپیماها مدارهای زیادی از سیارات دیگری که محل عبور آنها است، استفاده می‌کنند تا کمک گرانشی آنها را در مسیر خود به کار ببرند. این معناست که فضاپیماها مکررا از نزدیکی سیاراتی پرواز می‌کنند که هدف اصلی آنها نیست.

هر دو فضاپیما در اوت ۲۰۲۱ در عرض چند روز از کنار سیاره زهره عبور کردند و به سرعت توانستند با استفاده از هشت حسگر متفاوت، ببینند از سیاره را از دو موقعیت مختلف داشته باشند. آنها به ویژه به میدان مغناطیسی سیاره اهمیت می دهند زیرا زمین، میدان مغناطیسی ذاتی نیست اما چیزی باد خورشیدی با جو آن، چیزی را ایجاد می کند که به آن «مگنتوسفر القایی»(Induced magnetospheres) می‌گویند.