دانشگاه آدام میکیویچ (Adam Mickiewicz) لهستان، در جستوجوی داروهای سرطان با عوارض جانبی کمتر، گلیکوآلکالوئیدها، مواد فعال زیستی موجود در بسیاری از سبزیجات سیب زمینی و گوجهفرنگی را برای کارایی بالقوه در درمان سرطان بررسی می کنند. چه کسی میداند؟ شاید داروهای آینده سرطان را از گلیکوآلکالوئیدها فرموله کرد.
همچنین تصور میشود که سولاسونین در خانوادههای مختلف بادنجانیان با هدف قرار دادن همان مسیر به سلولهای بنیادی سرطانی حمله میکند. حتی گوجه فرنگیها نیز این پتانسیل را دارند که در آینده در پزشکی مورد استفاده قرار گیرند، زیرا توماتین به بدن کمک میکند تا چرخه سلولی را تنظیم کند و سلولهای سلولی سرطانی را از بین ببرد.
پس از انجام پژوهشهای آزمایشگاهی و حیوانی برای ارزیابی این که کدامیک از گلیکوآلکالوئیدها بیخطر هستند و به اندازه کافی برای آزمایش روی انسان امیدوارکننده هستند، گروه پژوهشی، سولانین و چاکونین که گلیکوآلکالیدهای موجود در سیب زمینی را برجسته میکنند. با این حال، مقدار آنها در سیب زمینی بسته به نوع و همچنین دما و شرایط نوری که در معرض آن قرار گرفته متفاوت است.
خانواده گیاهی بادنجانیان شامل غذاهای رایج مصرفی همراه با مقدار زیادی از مواد سمی است که در نتیجه آلکالوئیدهایی است که برای محافظت از خود در برابر حیوانات گیاهخوار میشوند. با این حال، پژوهشهای قبلی نشان میدهند که این سمها میتوانند در مصرف دوز صحیح به دارو تبدیل شوند.
پژوهشگران میگویند، چاکونین نیز استفاده میکنند تا پس از آن (گندخونی) را دارد، زیرا درمان ضد ضد بیماری دارد.
سولامارژین همچنین تولید مثل سلولهای سرطانی را میکند و سلولهای بنیادی سرطانی را هدف قرار میدهد که انتظار میرود نقش مهمی در درمان سرطان ایفا کنند. بنابراین میتوان به عنوان یک درمان، حیاتی باشد.
مکدالنا وییل (Magdalena Winkiel) از پژوهشگران این پژوهش در یک بیانیه مطبوعاتی گفت: محققان در سراسر جهان در جستجوی داروهایی هستند که سلولهای سرطانی کشنده هستند، اما در عین حال برای سلولهای سالم بیخطر هستند. اما این کار هنوز با پیشرفتهای پزشکی و توسعه شگرف روشهای درمانی مدرن، آسان نیست. به همین دلیل است که شاید بهتر باشد به گیاهان دارویی برگردیم که سالها پیش با موفقیت در درمان بیماریهای مختلف مصرف میشوند. معتقدم که ارزش بررسی مجدد خواص آنها و شاید کشف مجدد پتانسیل آنها وجود دارد.
انتهای پیام