این پژوهش پیش‌بینی می‌کند که انسان‌های آینده جمجمه ضخیم‌تری برای محافظت از مغز در برابر تشعشعات تلفن‌های هوشمند خواهند داشت و انسان‌ها یک پلک دوم برای محافظت از چشم‌ها در برابر فشار و بیش از حد قرار گرفتن در معرض نمایشگرها و نور آبی ایجاد خواهند کرد.
فناوری دارایی بزرگ و ارزشمند است، اما باید در طول یک زمان احتمالاً چه تأثیراتی بر انسان خواهد داشت.
وی همچنین اشاره به نشستن در مقابل کامپیوتر به مدت چند ساعت می‌تواند بالاتنه را از حالت صاف و عمودی و هم‌تراز با باسن بیرون بیاید.
یک پروژه پژوهشی هشدار می‌دهد که از حد امکان استفاده از فناوری می‌تواند ناهنجاری‌هایی را در ما ایجاد کند. پژوهشگران با یک طراح سه‌بعدی برای ساختن تصاویر از “انسان آینده” به مشکلات مربوط به فناوری در استفاده روزانه از آن نشان می‌دهند. پژوهشگران نام این مدل سه بعدی را میندی(Mindy) گذاشتند.
بر روی کمر
کیلب باک (Caleb Backe) متخصص سلامت و تندرستی می‌گوید: ساعت‌ها به تلفن نگاه می‌کنند، شما را تحت فشار قرار می‌دهد و ستون فقرات شما را از بین می‌کند. در نتیجه، چه های گردن شما باید برای حمایت از وزن سر شما انجام شود.
کاسون راتنایاکه(Kasun Ratnayake) پژوهشگر دانشگاه تولدو می‌گوید: انسان ممکن است پلک داخلی بزرگ‌تری برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض نور بیش از حد ایجاد کند یا عدسی چشم ممکن است به گونه‌ای باشد که نور آبی ورودی را مسدود کند، اما به نورهای ممکن برسد. با طول طول مانند سبز، زرد یا قرمز اجازه عبور دهد.
انتهای پیام
منبع
عصب زند زیرین یا عصب اولنار(Ulnar nerve) عصبی است که در نزدیکی استخوان زند زیرین قرار دارد. عصب زند زیرین را عصب زیرین‌زندی هم می‌گویند. این عصب پیام‌ها را به انگشت انگشتی و انگشت کوچک می‌رساند. عصب زیرین‌زندی بزرگترین عصب بدون محافظ در بدن انسان است و آسیب به آن نیز زیاد روی می‌دهد. برخورد آن در ناحیه آرنج با لبه‌های تیز و غیره باعث حس خواب‌رفتگی و ناراحتی در دو انگشت می‌شود.
یکی دیگر از ویژگی‌های قابل مشاهده در این تصاویر سه بعدی، چیزی است که پژوهشگران آن را «پنجه متنی» (پنجه متنی) می‌نامند که به آن «سندرم تونل کوبیتال» نیز می‌گویند و نشان دهنده یک بیماری عصبی در آرنج است که باعث بی‌حسی می‌شود. انگشتان از استفاده مداوم از تلفن هوشمند می‌شود. این اصطلاح جدید برای توضیح این موضوع ابداع شد که چگونه دست به دلیل نگه داشتن تلفن هوشمند، شکل دائمی جمع شدن پنجه به خود می‌گیرد.
انسان‌های احتمالی ممکن است به دلیل استفاده از فناوری ناهنجاری‌هایی در خود باشند، ناهنجاری‌هایی که پژوهشگران آنها را به عنوان احتمال ایجاد پلک دوم در انسان آینده و تغییرات در دست و پشت بدن یاد می‌کنند.
دکتر جورجویچ می‌گوید این تغییر تغییر، ناشی از فشار یا کشش عصب اولنار(عصب زند زیرین) است که در یک شیار در سمت داخلی آرنج قرار دارد.
دکتر دانیل ریو(دانیل ریو) متخصص ستون فقرات می‌گوید: هر چه بیشتر به پایین نگاه کنید، برای حفظ سرتان سخت‌تر تلاش کنید.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، پیشرفت‌ها در حوزه فناوری، نحوه کار و عملکرد افراد را تغییر می‌دهد و ویژگی‌ها، این فرآیند را می‌بخشد یا بهره‌برداری می‌کند. با این حال، این احتمال وجود دارد که از فناوری استفاده می کند، به طور خاص استفاده می کند از آن بر بدن ما تأثیر منفی بگذارد.
پژوهشگران پیش‌بینی می‌کنند که در آینده خمیده خواهد شد. این امر ناشی از استفاده بیش از حد از فناوری‌های پیشرفته فناوری است که بر روی نحوه نشستن و دستگاه‌هایی که می‌توانند تأثیرگذار باشند، استفاده می‌شود.
انسان‌های آینده ممکن است به دلیل استفاده از حد از فناوری، آرنجی ۹۰ درجه داشته باشند. این ایده از گسترش پنجه متنی و همچنین استفاده بیش از حد از تلفن هوشمند است.
بر این باورند که نگاه کردن آنها به تلفن هوشمند و نگاه کردن به صفحه رایانه می‌تواند به قسمت‌هایی از فشار بدن وارد شود و به قوس‌دار شدن کمر و ناهماهنگی ستون فقرات شود.
تصاویر بعدی طراحی شده از “میندی” همچنین فناوری را بر گردن نشان می‌دهد. زمانی که با رایانه کار می‌کنید یا به تلفن هوشمند خود نگاه می‌کنید، ماهیچه‌های پشت گردن باید منقبض شوند تا سر شما را نگه دارید.
دکتر نیکولا جورجویچ(Nikola Djordjevic) که پزشک است، می‌گوید: چند سال پیش، از اینترنت موبایل از رایانه پیشی گرفت و ما اکنون اینترنت را مدام در دستان خود داریم. در این حالت، نحوه نگاه‌داشتن تلفن‌هایمان می‌تواند باعث ایجاد فشار در نقاط خاص شود و باعث ایجاد «پنجه متنی» شود که به سندرم تونل کوبیتال معروف است.
عامل پذیری گردن از استفاده از فناوری
تغییر در دست‌ها و بازوها
جمجمه ضخیم‌تر و ایجاد پلک دوم
این گروه پژوهشی برای ارائه تأثیر بر انسان، به ویژه در یک مطالعه بدنی طولانی، پژوهش‌های علمی و نظرات تحقیقات در مورد این موضوع به ویژه فناوری‌های احتمالی فناوری بر بدن انسان را مورد بررسی قرار دادند. طراحی انسان آینده برای استفاده مداوم از تلفن های هوشمند، لپتاپ ها و سایر اشکال فناوری بود.