آدام واتکینز(Adam Watkins)، استاد فیزیولوژی تولید مثل و رشد می‌گوید، نزدیک ماندن ساختار در گرانش صفر بسیار سخت است، زیرا فشار خون پایین‌تری که فضانوردان در فضا تجربه می‌کنند به این معنی است که حفظ نعوظ و برانگیختگی است.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، چند روز پیش بود که ماژول نهایی ایستگاه فضایی تیانگونگ(Tiangong) چین موسوم به منگتیان(Mengtian) به این ایستگاه متصل شد و مونتاژ اولین ایستگاه انسانی اختصاصی یک کشور در مدار نزدیک زمین را تکمیل کرد.
در شش دهه تلاش انسان در فضا هنوز هیچ سابقه‌ای از آمیزش حیوانات بزرگ در فضای وجود ندارد. مأموریت‌های علمی بر روی شاتل‌های فضایی یا ایستگاه‌های فضای بین‌المللی (ISS)، مکان‌های موجود از حیات بوده‌اند، از باکتری‌ها گرفته شده تا فضانوردان، اما هرگز حامل حیوانات بزرگ نبوده‌اند.
فراموش نکنید که ایستگاه فضایی بین‌المللی و فضایپیما به محدودیت‌های فضایی و هیچ فضایی برای امورات شخصی و صمیمی باقی نمی‌گذارد.
میمون‌هایی که در آزمایش‌های علمی مورد استفاده قرار می‌گیرند، معمولاً بیشتر عمر خود را در قفس گذراندند. با این، برای آزمایشی مانند آن، آنها باید به فضا پرتاب شوند، چیزی ممکن است که آنها را بی‌نهایت بترساند و میمون‌ها نیز در اثرات استرس‌زا با کاهش فعالیت یا رفتار تهاجمی واکنش نشان می‌دهند که هر دو رفتار، برنامه‌ها را به خطر می‌اندازند. در نهایت، جالب خواهد بود که ببینیم آیا چین موفق به انجام این آزمایش خواهد شد یا اینکه از رفع مشکلات متعدد آن برنخواهد آمد.
در میکروسکوپی، باکتری‌ها می‌توانند در فضای تولید مثل کنند، بنابراین در فضای رابطه جنسی داشته‌اند و سپس به زمین بازگشته‌اند. با افزایش اندازه موجودات زنده، تعداد نسبتاً زیاد مشکل ایجاد می‌شود. دنبال کردن یک دیدگاه علمی به این معنی است که ما متوجه می شویم که چه چیزهایی ممکن است باعث این مشکلات شود.
آمیزش و رابطه رابطه میمون‌ها در فضا بخشی از همین طرح بزرگ است که در موفقیت، اسکان انسان‌ها در ماه و مریخ به دست افراد چون ایلان ماسک تنها در چند سال آینده امکان پذیر خواهد بود.
به عنوان مثال، میمون‌ها باید به طور منظم تغذیه شوند و در گرانش صفر فضولات تولید می‌کنند که فضایی باید در مورد آنها چاره‌اندیشی کنند.
میمون‌ها چگونه در فضای آمیزش خواهید کرد؟
دیگری که وجود دارد این است که در حالت گرانش صفر، خون بیشتر در بخش‌های بالای بدن، در سر و قفسه سینه جمع می‌شود و می‌تواند در نعوظ برای هر دو جنس مشکل ایجاد کند. در فضای مردان کاهش تستوسترون می‌شوند و این امر باعث کاهش میل جنسی آنها خواهد شد. همچنین در فضا، کارکرد قلب تحت تاثیر شرایط ریزگرانش کاهش می‌یابد و باعث افزایش انرژی و درنهایت بیشتر فضا در هنگام فعالیت می‌شود. ضمن اینکه به دلیل شرایط نامناسب محیط‌های غیر زمینی و به ویژه اثر تابش‌های فضایی بر جنین، امکان موفقیت لقاح و بارداری در این محیط‌ها کم است.
پژوهشگران گمان می‌کنند که قرار گرفتن در معرض پرتوهای کیهانی که در غیاب جو زمین در فضای بسیار قوی‌تر است، به کیفیت اسپرم و تخمک آسیب وارد می‌کند. بنابراین از آنجایی که انسان‌ها به دنبال ایجاد پایگاه‌هایی در ماه و فراتر از آن هستند، بسیار مهم است که بدانیم آیا می‌توانم با خیال راحت در این مکان‌ها نیز مانند آنها را تولید کنیم.
چین قصد دارد به منظور انجام پژوهش‌های علمی، میمون‌هایی را برای تولید مثل در فضا به ایستگاه فضایی خود بفرستد.
چین ممکن است ابتدا با حیوانات کوچکتر شروع کنید و سپس به حیوانات بزرگتر بروید تا بفهمید چگونه آنها را با شرایط ریزگرانش و محیط خود سازگار می‌شوند. اما با افزایش اندازه، مشکلات نیز تشدید خواهند شد.
ایستگاه فضایی تیانگونگ چین نیز مانند ایستگاه فضایی بین‌المللی بسیار ماژول است و بزرگترین آن به نام ونتیان(Wentian) می‌تواند چنین آزمایشی را داشته باشد. گزارش SCMP می‌گوید: این ماژول در حال حاضر میزبان آزمایش‌های علوم زیستی است و کابینت‌های بیولوژیکی آن قابل گسترش و تنظیم مجدد هستند.
آیا می توانم در فضای رابطه جنسی داشته باشم؟
چقدر کوچکتر موش‌ها تا شانس‌های آمیز در فضا وجود داشته باشد و برخی از آزمایش‌های شوروی، آمیزش موفقیت‌آمیز را در ثبت کرده‌اند و حتی برخی از آنها را باردار کرده‌اند. هر چند در گزارش‌ها آمده است که با این حال، در بازگشت به زمین، هیچ‌گونه زایمانی انجام نمی‌شود.
رسانه دولتی ساوث چاینا مورنینگ پست(SCMP) اکنون گزارش داده است که گران چینی می‌خواهند میمون‌ها را به این ایستگاه می‌برند تا در پژوهش‌های روابط جنسی بمانند.
انتهای پیام