حرکات چشم فقط برای دنبال کردن یک اقدام مورد استفاده قرار نمیگیرند. زمانی که ما در حال مشاهده اشیای ثابت هستیم، چشمان ما همچنان حرکات غیرارادی کوچک را انجام میدهند که به عنوان “میکروساکادها” (Microsaccades) میشوند. این حرکات، نورونهای بینایی ما را با محرکهای بینایی باز میدارند. پس چشمهای ما همان چیزی را که به آن نگاه میکنیم، میبینند. اگر این گونه نبود، ما را از یک جسم شروع به محو شدن میکرد تا زمانی که دانشآموزان را برای حرکت دادن چشمان خود انجام میدهد، درک میشود.
این پژوهش در مجله “نیچر” (Nature) به چاپ رسید.
فنک گفت: بسیار جالب است که مگسهای میوه، شبکیه چشم خود را به حرکت در میآورد زیرا این امر میدهد که هنوز مجموعهای از ویژگیهای دیگر وجود دارد که هنوز کشف نشده و سیستم بینایی از آنها برای کمک به جمعآوری و پردازش اطلاعات استفاده میشود.
پژوهشی که در «دانشگاه راکفلر» انجام شده است، نشان میدهد که مگسهای میوه به جای حرکت چشم خود، شبکیه چشم را حرکت میدهند.
زمانی که مگسها روی دستگاههای شبیه تردمیل با شکافهای کوچک در سطح نگه داشته شدهاند، شبکیههای چشم آنها در لحظه عبور از شکافها به سمت یک حرکت حرکت میکنند و این کار را به راحتی میتوان انجام داد. زمانی که آزمایشی مشابه روی مگسها انجام شد که طوری طراحی شد که تا شبکیههای آهستهتری را داشته باشند، حشرات در عبور از شکافها مشکل بیشتری دارند.
زمانی که مگسها با صحنههای ثابتی روبهرو شدند، شبکیه چشم آنها نیز حرکات کوچکی شبیه میکروساکاد انجام دادند. اعتقاد بر این است که همراه با هدفی که میکروساکادها در انسان و سایر حیوانات دنبال میکنند، حرکات شبکیه مگسها ممکن است به بهبود مشاهده بینایی آنها کمک کنند. در حالی که ما بالغ بر 150 میلیون نورونه نوری را در هر چشم داریم، مگس میوه تنها حدود 6000 نورون دارد. علاوه بر این، شبکیه متحرک چشم حشرات ممکن است به آنها اجازه انجام کاری را بدهند که ما نمیتوانیم آن را انجام دهیم.
انتهای پیام
مگسهای میوه اولین حیواناتی که از راهبرد حرکت شبکیه استفاده میکنند. پیش از این هم عنکبوتهایی مشاهده شده که این کار را انجام داده است. همین موضوع، کنککاوی دکتر “لیزا فنک”(Lisa Fenk) و پروفسور “گابی میمُن”(Gaby Maimon)، پژوهشگران “دانشگاه راکفلر”(Rockefeller University) را در مورد مگسها برانگیخت. فنک در آن زمان، یک پژوهشگر فوق دکتری در آزمایشگاه میمُن بود و اکنون سرپرست گروهی در “موسسه ماکس پلانک آلمان برای هوش بیولوژیکی”(MPI-BI) است.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، مگسهای میوه از بسیاری جهات با ما تفاوت دارند. از جمله اینکه نمیتوان چشمان خود را به حرکت در آورد. در هر حال، این یک مشکل نیست، زیرا پژوهشگران نشان می دهند که شبکیه چشم خود را در چشمان خود بیحرکت می کنند.
دانشمندان بر این باورند که یافتههای آنها را میتوان درک کرد که انسان را مانند اوتیسم و اسکیزوفرنی بینجامد که در آنها مختل میشوند.
دانشآموزان ابتدا با استفاده از یک مولکول فلورسنت که به فیبرهای عضلانی مرتبط میشود، کشف کردند که میوهها را در واقع دارای دو عضله هستند که به هر کدام از شبکیههای نزدیک میشوند. این امر به شبکیه امکان میدهد تا هم به سمت جلو و عقب و هم به سمت بالا و پایین حرکت کند. زمانی که مگسها در مقابل یک صفحه LED پانوراما قرار گرفتند، مشخص شد که آنها شبکیه چشم خود را حرکت میدهند تا الگوهای متحرکی را که روی صفحه نمایش داده میشود، دنبال کنند.