کوچکترین سیاهچاله نسبتا ضعیف متعلق به کهکشان کوتوله J161+3113 است که یک سیاهچاله در مرکز آن قرار دارد. ناسا در بیانیه‌ای اعلام کرد که ج۱۶۰۱+۳۱۱۳ برابر با ۱۰۰ هزار خورشید دارد، اما آنقدر آن است که سایه‌چاله آن در واقع کوچک‌تر از خورشید است. این سیاهچاله در ابتدای انیمیشن در کنار خورشید دیده می‌شود و سپس فضای گسترش می‌یابد تا در نهایت به TON ۶۱۸ می‌رسد که ۶۰ برابر برابر خورشید است. به گفته‌ی ناسا، TON 618 تنها یکی از معدود سیاهچاله‌های بسیار دور و فوق‌العاده عظیمی است که در واقع اندازه گیری مستقیمی از آنها انجام شده است.
جرمی اشنیتمن (جرمی اشنیتمن)، نظریه پرداز مرکز پرواز فضای گادرد ناسا، در گزارش ناسا گفت: اندازه گیری های مستقیم، که بسیاری از آنها با کمک تلسکوپ فضایی هابل انجام شده اند، وجود بیش از صد سیاهچاله پرجرم را تایید می کنند. چگونه آنها را تا این اندازه بزرگ کنند؟ وقتی که کشان‌ها با هم برخورد می‌کنند، سیاهچاله‌های مرکزی آنها در نهایت ممکن است با هم ادغام شوند.
انیمیشن ناسا این عجایب کیهانی اسرارآمیز که ماده را در سراسر جهان می‌بلعد می‌کند، به نمایش می‌گذارد. در ماه اکتبر، تحقیقات شواهدی از یک وجود سیاهچاله منتشر کردند که ظاهرا سال‌ها پس از بلعیدن یک ستاره، در حال بیرون راندن مواد آن است. در سال 2021 با استفاده از یک رصدخانه این سیاهچاله را شناسایی کردند که مواد را به فضای باز می‌گردانند، اما این سیاهچاله در سه سال هیچ ماده‌ای مصرف نمی‌کرد. ماه گذشته، تیمی با استفاده از ماشینی، تصویر معروف ۸۷ را بهبود بخشید تا جزئیات بیشتری در مورد آن مشخص شود.
انتهای پیام