آنها برای اولین بار در دهه ۱۹۸۰ کشف شدند و در نهایت به درمانهای بالقوه برای درمان بیماریهای عفونی و سرطان توجه را به خود جلب کردند. بیشتر تحقیقات تحقیقاتی بر روی دفنسین های انسانی و گیاهی انجام شده است، اما اطلاعات کمی در مورد دفنسین های گونه های دیگر که می توانند عملکردهای منحصر به فرد و مفیدی داشته باشند، وجود دارد.
دیفنسینها در گیاهان و حیواناتی که دارای سیستم ایمنی هستند، میتوانند آنها را در برابر باکتریها، قارچها و باکتریها محافظت کنند.
به گزارش ایسنا و به نقل از تی ان، نتایج این مطالعه میتواند برای ایجاد هدف برای ایجاد عفونتهای قارچی در انسان که به دلیل افزایش مقاومت ضد بیوتیکی در حال افزایش است، استفاده شود.
دفنسین چیست؟
«اسکات ویلیامز» نویسنده اصلی این مطالعه از دانشگاه لاتروب، بر «دیفنسین» (دفنسین) تمساحها تمرکز کرد. دیفنسینها، پرورشهای کوچکی هستند که در سیستم ایمنی ایجاد میشوند و میتوانند تشخیص داده شوند.
اسکات ویلیامز افزود: این اولین بار است که این عملکرد در هر گیاه یا حیوانی میشود. ما این مکانیسم سنجش pH را در هیچ حیوان یا گیاه دیگری ندیدهایم.
نتایج مطالعه جدید دانشگاه لاتروب استرالیا را نشان داد که چگونه کروکودیلها با وجود زندگی در آب کثیف تنها با استفاده از مکانیزمهای ضعیفبفرد سنجش pH در برابر تشخیصهای قارچی کشنده مقاوم هستند.
انتهای پیام
دفنسینها میتوانند فعالیتهای خود را بر اساس محیط pH تغییر دهند، بنابراین میتوانیم دفنسینهای دیگری را مهندسی کنیم تا وجود خاموش یا روشن شوند. با استفاده از روشهای درمانی، به طور معمول روی سلولهای سالم تأثیر میگذارند، در حالی که این مکانیسم میتواند این تأثیرات را کاهش دهد و بر روی موارد مفید کمک کند.
یافتههای این مطالعه میتواند در آینده بهمنظور پیشرفتهای احتمالی مهندسی دیفنسی با فعالیتهای وابسته به pH در بیوتکنولوژی و کاربردهای درمانی، مانند درمانهای جدی در انسان را انجام دهد. دیفنسین تمساح آب شور 0CpoBD13) دارای یک فعالیت ضد میکروبی جالب است که وابسته به pH محیطی است که برای تشخیص بدن یا تشخیص ناحیه یا سلولهای آلوده کلیدی است. بر اساس سطح pH دیواره بیرونی سلول، CpoBD13 عفونتهای قارچی را شناسایی کرده و به آنها حمله میکند.
پروفسور «مارک هولت» نویسنده ارشد این مقاله گفت که این مطالعه همچنین اولین مطالعهای است که حمله به غشای دفنسین را با نمای بالا مستند میکند. پروفسور هولت گفت: با استفاده از قدرت «سنکروترون» (سنکروترون) استرالیا، به همراه پروفسور «مارک کو انساکول»، ما میتوانیم از ساختارهای تولیدی استفاده کنیم تا مشخص کنیم که چگونه میتوان به پاتوژنهای قارچی حمله کرد و آنها را از بین برد. تابش سنکروترن یک امکان توانمند برای مطالعه ساختمان مولکولی و تغییرات شکل و ترکیبات سلولی در واکنشهای شیمیایی است. در نتیجه، یافتههای ما مدلی برای شناخت فعالیتهای ضد میکروبی سایر دفاعها از جمله دفاع در انسان ارائه میکند. در این مطالعه، پروفسور هولت بافت کروکودیل را با کمک «جان لور» و «جان مک گراث» از مزرعه پرورش کروکودیل کورانا در یپون، کوئینزلند، اولین مزرعه تجاری پرورش کروکودیل در استرالیا برداشت کرد.
اسکات ویلیامز گفت: ما ساختارهای دیفنسین تمساح را حل کرده و به طرز شگفت انگیزی شبیه سازی های مشابه در انسان هستند، این به معنای آن است که می توان آنها را به عنوان الگویی برای درمان بیماری های قارچی در انسان استفاده کرد. کروکودیلها دفاع ضد قارچی خوبی دارند و امیدواریم میتوانیم از آنها دفاع کنیم.
درمانهای آینده که میتوانند باعث شوند را هدف قرار دهند
تحقیقات این مطالعه در مجله «Nature Communications» منتشر شده است.