روش عبور انفجار هسته‌ای از میان یک سازه‌ها را با استفاده از مدلسازی کامپیوتری پیچیده بررسی کردند. آنها به ساختاری شبیه سازی می شوند که شامل اتاق ها، پنجره ها، درها و راهروها می شود، سرعت عبور هوا را از یک انفجار بزرگ و بهترین و بدترین مکان ها برای پناه گرفتن را شناسایی می کنند.
انفجارهای بزرگ روی سطح زمین می‌توانند ساختمان‌ها را ویران کند و هر کسی را که در «منطقه آسیب متوسط» قرار دهد، زخمی کند. با این حال، پژوهشگران دریافتند که سازه‌های قوی‌تر مانند سازه‌های بتنی می‌توانند در برابر این ضربه قرار بگیرند و جان سالم را در ببرند.
پناهگاه زیرزمینی یا سازه قوی ممکن است نجات دهنده نباشد
یوآنیس کوکیناکیس از اعضای گروه پژوهش می‌گوید: خطرناک‌ترین مکان‌های سرپوشیده که باید از آن جلوگیری کنند، پنجره‌ها، راهروها و درها هستند. مردم از این مکان‌ها دوری کنند و فوراً در جای دیگری پناه بگیرند. حتی در اتاقی که روبروی محل انفجار است، اگر در گوشه‌های دیواری و در حالت نشسته رو به انفجار قرار بگیریم، می‌توان از این سرعت بالای هوا و نیرویی که می‌کند، جان سالم به در برد.
انفجاری که در اثر انفجاری که ایجاد می‌شود، بسیار زیاد است و افراد را به هوا پرتاب می‌کند و صدمات فاجعه‌باری ایجاد می‌کند. به همین دلیل، تنها مکان‌های مطمئن برای قرار گرفتن در حین انفجار هسته‌ای، تا امکان دور بودن از محل انفجار است که یک امید واهی است، زیرا کسی از قبل نمی‌داند دقیقاً در چه مکانی یک انفجار می‌تواند رخ دهد و زمانی که آژیرها باشد. خطر به صدا در می‌آیند، دیگر خیلی دیر شده است.
پژوهشگران بر سرعت حرکت به یک مکان امن، می‌کنند، زیرا زمان اندکی بین آنها وجود دارد و به وقوع می‌پیوندد.
پژوهشگران می‌گویند، سرعت هوایی را که در 10 اول پس از ورود انفجار به ساختمان از طریق پنجره به دست آمده است، فشار پنج پاسکالی را نشان می‌دهد.
دریکاکیس می‌گوید: علاوه بر این، خطرات دیگری مانند افزایش سطح تشعشعات، ساختمان‌های نایمن، آسیب‌دیدگی خطوط برق و آتش سوزی وجود خواهد داشت و مردم باید نگران همه این موارد باشند و به دنبال کمک گرفتن و کمک فوری باشند.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، گرفتار شدن در یک انفجار هسته‌ای یکی از بدترین سرنوشت‌هایی است که هر کسی می‌تواند کند، چرا که هر چیزی که به آن نزدیک باشد به سرعت تبخیر می‌شود و تشعشعات چنین انفجاری حتی در دوردست‌ها نیز خطری برای جان و سلامتی انسان دارد.
انتهای پیام