یک هسته کهکشانی فعال یا AGN در قلب کهکشان است که به طور قابل توجهی درخشان است، اما این روشنایی لزوما به دلیل ستاره‌ها نیست. نور منتشر شده توسط این مناطق می‌تواند در طول موج‌های رادیویی، مایکروویو، مادون قرمز و فرابنفش و همچنین نور مرئی باشد، و تصور می‌شود که نور آن توسط سیاهچاله‌های بسیار عظیمی که تقریباً در مرکز هر کهکشانی قرار دارند، منتشر می‌شود. از آنجایی که این مناطق به شدت می‌درخشند، می‌توانند کهکشان‌های دیگر را پنهان کنند.
به گزارش digitaltrends، این اجرام که در صورت فلکی هرکول قرار دارند، توسط هابل در طول موج نوری تصویربرداری شدند. سه جرم اصلی در این تصویر وجود دارد: کهکشان برجسته LEDA ۵۸۱۰۹ در بالا سمت راست و دو جرم دیگر در پایین سمت چپ. دورترین در میان این دو جرم، کهکشان SDSS J۱۶۲۵۵۷.۲۵+۴۳۵۷۴۳.۵ است که به نام Sloan Digital Sky Survey نامگذاری شده است و در مقابل آن یک هسته کهکشانی فعال به نام SDSS J۱۶۲۵۵۸.۱۴+۴۳۵۷۴۶.۴ قرار دارد.
بیشتر بخوانید
