این مأموریت، اولین ماه‌نورد رباتیک آمریکا و همچنین اولین کاوشگری را که توسط دانشجویان ساخته می‌شود، به همراه خواهد داشت. ناسا در سه مأموریت پایانی «آپولو» (Apollo)، ماه‌نوردهایی را که «کالسکه‌های ماه» نامیده می‌شدند، با هدایت فضانوردان به فضا پرتاب کرد.
آیریس ابتدا قرار بود در سال ۲۰۲۱ یا اوایل سال ۲۰۲۲ پرتاب شود اما عقب‌نشینی‌های صورت‌گرفته در دستور کار ماه ناسا، پرتاب را تا بهار امسال به تعویق انداخت.
دانشجویان کارنگی ملون قصد دارند علاوه بر آیریس، یک مجموعه هنری به نام «مونآرک» (MoonArk) را نیز همراه آن بفرستند. مونآرک، یک کپسول کوچک برای اشعار، موسیقی، تصاویر و اشیای کوچک است. «دیلان ویتون» (Dylan Vitone)، یار دانشگاه کارنگی ملون و مدیر پروژه مونآرک گفت: این پروژه روایتی را منتقل می‌کند که نه تنها اکنون به مردم منتقل می‌شود، بلکه ۱۰۰۰ سال بعد نیز می‌توان آن را از این راه منتقل کرد.
ماه‌نورد «آیریس»(Iris) توسط دانشجویان، اساتید و فارغ‌التحصیلان «دانشگاه کارنگی ملون»(CMU) طی سه سال توسعه یافت. این ماه‌نورد به عنوان بخشی از برنامه «خدمات باری تجاری ماه» (CLPS) ناسا به ماه برده می‌شود که این آژانس فضایی قصد دارد برای مشارکت در صنعت تجاری فضای انجام دهد.
«رائوین دووال» (Raewyn Duvall)، پژوهشگر دانشگاه کارنگی ملون و فرمانده این مأموریت گفت: صدها دانشجو، هزاران ساعت را برای انجام پروژه آیریس اسپری کرده اند. ما سال‌ها برای رسیدن به این مأموریت کار کرده‌ایم و داشتن تاریخ پرتاب در تقویم، برای ما یک گام هیجان انگیز است.
آیریس که دو وزن دارد، دارای یک شاسی به بزرگی یک جعبه کفش است و چرخ‌های فیبر کربنی آن به اندازه در بطری هستند. ماموریت ۶۰ ساعت این ماه‌نورد تصویری خواهد شد و تصاویری را از سطح ماه برای مطالعه جغرافیایی آن ثبت خواهد کرد. این ماه‌نورد، روش‌های جدید مکان‌یابی را با انتقال موقعیت‌های خود به زمین مورد بررسی قرار خواهد داد.
دانشجویان «دانشگاه کارنگی ملون» در ماه مه امسال، اولین ماه‌نورد رباتیک آمریکا را به ماه می‌فرستند و از ناسا پیشی می‌گیرند.
انتهای پیام