مایک کلینکر، مدیر ارشد فناوری شرکت ریجنت و یکی از هم‌بنیانگذاران این شرکت گفت: مردم برای ۶۰ سال تلاش کرده‌اند تا چنین وسایل نقلیه‌ای را به صورت با دوام بسازند و ما اکنون ظرف ۱۵ ماه از یک نقاشی روی یک دستمال به اولین پرواز موفقیت‌آمیز این وسیله نقلیه رسیده‌ایم.
شرکت ریجنت اولین شرکت در تاریخ است که این آرزو را برآورده کرده و نوآوری مهمی را پدید آورده است که حمل و نقل ساحلی را متحول می‌کند. “کلینکر” می‌گوید: هیچ وسیله نقلیه‌ای در تاریخ نمی‌تواند با تحمل موج و سرعت ترکیبی سی‌گلایدر ما برابری کند.
به تازگی ویدئویی از نمونه اولیه کشتی پرنده منحصر به فرد شرکت “ریجنت” موسوم به “سی‌گلایدر” در حال انجام پرواز آزمایشی منتشر شده است. این وسیله نقلیه دوزیست به عنوان اولین وسیله نقلیه در نوع خود شناخته می‌شود.
مرحله بعدی برای شرکت ریجنت، ایجاد یک نمونه اولیه در مقیاس کامل با طول بال‌های ۱۹.۸ متر برای آزمایشات سرنشین‌دار است که قصد دارد در سال ۲۰۲۴ انجام دهد. ریجنت در حال حاضر حدود ۱۸ میلیون دلار برای این بخش از پروژه نیاز دارد.
علاوه بر این، این ایده مقیاس‌پذیر است. به این معنی که افزایش اندازه آن ممکن است و شرکت سازنده آن ساخت نسخه‌هایی با حداقل ظرفیت ۱۵۰ مسافر را در سر دارد.
بدنه V شکل زیرین و بالاتنه شبیه به هواپیمای سی‌گلایدر به آن اجازه می‌دهد تا مانند یک کشتی روی سطح دریا به آرامی حرکت کند و با افزایش سرعت بتواند به هوا بلند شود و پرواز کند.
به گفته ریجنت، محصول نهایی بسیار چشمگیر خواهد بود. به گفته آنها، این وسیله یک حمل و نقل ساحلی برقی سریع، آرام، راحت و ۱۴ نفره را میسر خواهد کرد که می‌تواند با سرعت ۳۰۰ کیلومتر در ساعت حرکت کند، آن هم در حالی که آلایندگی ندارد.
اگرچه برخاست و فرود سی‌گلایدر در ویدیوی منتشر شده هیجان انگیز به نظر می‌رسد، اما این کنجکاوی وجود دارد که بودن داخل کابین این کشتی پرنده چه حسی دارد، زیرا سرعت آن کم می‌شود و به سطح آب برخورد می‌کند و احتمالا فرود ملایم‌تری نسبت به یک هواپیمای دریایی دارد.
با این حال، این وسایل نقلیه تا به امروز از لحاظ اقتصادی جذابیت کمتری داشته‌اند، اما برقی‌سازی آنها می‌تواند کلید اصلی توسعه آنها باشد. از طرفی ظرفیت باتری، اصلی‌ترین چالشی است که کشتی‌های برقی به خاطر آن نمی‌توانند مسافت‌های طولانی را در محیط چالش برانگیز آب طی کنند.
سی‌گلایدر چگونه کار می‌کند؟
اگرچه این زمان‌بندی، بلندپروازانه است، اما ریجنت بودجه قابل توجهی را متعهد شده است و قبلاً نشان داده است که می‌تواند به سرعت به اهداف خود برسد.
پیش‌بینی می‌شود سی‌گلایدر تا سال ۲۰۲۵ به تولید انبوه برسد و بتواند مسافران را جابجا کند.
هنگامی که این کشتی پرنده از آب خارج می‌شود، باله‌های زیرین آن جمع می‌شوند تا اصطکاک کاهش یابد و سپس دوباره در هنگام فرود باز می‌شوند.
این در حالی است که نمونه اولیه سی‌گلایدر در مقیاس یک چهارم با طول بال‌های حدود ۵.۵ متر در حال حاضر اولین پرواز آزمایشی خود را پشت سر گذاشته است.
علاوه بر این، پیشرفت این کشتی پرنده به طرز چشمگیری سریع بوده است و همانطور که مدیر فناوری این شرکت می‌گوید، تنها ظرف ۱۵ ماه از یک طرح روی یک دستمال سفره به یک کشتی پرنده تبدیل شده که اکنون نخستین پرواز آزمایشی خود را نیز با موفقیت پشت سر گذاشته است.
شکل بدنه آن به میزان زیادی نیروی اصطکاک و در نتیجه انرژی مورد نیاز برای حرکت در آب را کاهش می‌دهد، بنابراین انرژی بسیار کمتری برای رسیدن به سرعت مورد نیاز برای برخاستن و پرواز مصرف می‌کند.
سی‌گلایدر می‌تواند با بلند شدن از سطح آب به راحتی روی آب پرواز کند. علاوه بر این، اصطکاک را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد و انرژی مورد نیاز برای حرکت در آب را پایین می‌آورد.
به گفته آنها، این امر با استفاده از باتری‌های تجاری موجود در حال حاضر به دست می‌آید. سی‌گلایدر مقرون به صرفه است و هزینه عملیاتی آن نصف یک هواپیما است. ادعا می‌شود که این کشتی پرنده در آب، شش برابر سریع‌تر از یک کشتی معمولی هم اندازه خود است.
هواپیما‌های الکتریکی اولیه نیز در ارائه برد عملیاتی در حین حمل تعدادی مسافر با مشکل مواجه هستند. وقتی ریجنت این موضوع را در نظر گرفت، مشخص شد که وقتی با تکنولوژی مدرن‌تر کار کند، می‌تواند از نظر کارایی به آن مزیت رقابتی بدهد.