سلولهای انسانی که در سرنوشت خود افتادهاند، سلولهای بالغ برخی از ارگانیسمهای بسیار احیاکننده میتوانند در صورت زخمی شدن ارگانیسم، به سلولهای بنیادی بازگردند. در هر حال، این روند به خوبی درک نشده است. بنابراین، پژوهشگران این نظریه مطرح کردند که ممکن است سلولهای بنیادی اولیه را تولید کنند و به دنبال نشانههای مولکولی باشند که میتوانند این روند را هدایت کنند.
پیش از این، پژوهشگران دریافتند که هایدراکتینیا دارای گروه خاصی از سلول های بنیادی برای ترمیم کردن است. این سلولهای بنیادی میتوانند به انواع دیگری از سلولها تبدیل شوند تا قسمتهای جدید بدن مفید باشند. در انسان، سلولهای بنیادی در رشد نقش دارند اما ارگانیسمهای بسیار احیاکننده مانند هایدراکتینیا، از سلولهای بنیادی در طول عمر خود استفاده میکنند. هایدراکتینیا، سلولهای بنیادی محرک ترمیم را در قسمت پایین بدن خود ذخیره میکند. با وجود این، زمانی که پژوهشگران دهان را برمیدارند، نسخهای از آن ایجاد میشود.
پژوهشگران، سلولهای پیرهایدراکتینیا را دنبال کردند تا دریابند که این حیوان چگونه مضر پیری را دور میزند. هایدراکتینیا به طور غیرمنتظره، سلولهای پیر را از دهان خود خارج کرد. انسان نمیتواند به این راحتی از شر سلولهای خلاص شود، اما نقش ژنهای مرتبط با پیری در هایاکتینیا نشان میدهد که روند پیری پیری پیدا شده است.
ما انسانها آخرین بار بیش از ۶۰۰ میلیون سال پیش با هایدراکتینیا و خویشاوندان نزدیک آن یعنی عروس دریایی و مرجان ها، جد مشترک داشتیم. این حیوانات اصلا نمیشوند. به دلیل وجود این عوامل، هایدراکتینیا میتوانند اطلاعات مهمی را در مورد اولین اجداد حیوانی ما ارائه دهند. بنابراین، پژوهشگران این نظریه را مطرح میکنند که ممکن است دوباره تولید شود، عملکرد اصلی پیری در اولین حیوانات بوده است.
باکسوانیس گفت: ما هنوز نمیدانیم که سلولهای پیر چگونه به ترمیم کمک کنند یا این که در قلمرو حیوانات چقدر خطرناک است. با مطالعه برخی از دورترین حیوانات خود میتوانیم برخی از اسرار ترمیم و پیری را کشف کنیم. این رازها ممکن است در نهایت به پیشرفت رشته پزشکی ترمیمی و پژوهشهای پیرامون بیماریهای مرتبط با افزایش سن بیانجامند.
گرهگشایی از ریشههای پیریهای زیستشناسی اساسی مانند و ترمیم، برای درک سلامتی و بیماری انسان مورد نیاز است. انسانها تا حدودی توان ترمیم دارند؛ مانند التیام استخوان شکسته یا حتی رشد مجدد چربی آسیبدیده. برخی دیگر از حیوانات مانند سمندر و گورخرماهی میتوانند کل اندامها را جایگزین کنند و به ترمیم اندامهای گوناگون بپردازند. با وجود این، حیوانات دارای بدن ساده مانند هایدراکتینیا، قویترین ابزارهای ترمیم را دارند که برجستهترین آنها، پرورش یک بدن کاملا جدید از یک قطعه بافت است.
دکتر «اندی باکسوانیس» (Andy Baxevanis) از این پروژه گفت: پژوهشهای بیشتری که در مورد انجام شده، به پیر مزمن، سرطان و بیماریهای مرتبط با افزایش سن مربوط میشوند. در سلولهای انسانی پیر میمانند و به مزمن و القای پیری در سلولهای مجاور میشوند. ما میتوانیم از حیواناتی مانند هایدراکتینیا، در مورد چگونگی مفید بودن پیری بیاموزیم و درک خود را در مورد پیری و ترمیم گسترش دهیم.
پژوهشگران در این پروژه، آرانای یک حیوان کوچک لولهایشکل موسوم به «هایدراکتینیا سیمبایولونگیکارپس» (Hydractinia symbiolongicarpus) را که روی پوست «خرچنگهای گوشهگیر» (خرچنگهای هرمیت) زندگی میکند، توالییابی کردند. درست زمانی که هایدراکتینیا شروع به کار کرد، پژوهشگران یک نشانه مولکولی مرتبط با فرآیند بیولوژیکی پیری را شناسایی کردند. هایدراکتینیا نشان می دهد که فرآیندهای بیولوژیکی اساسی ترمیم و پیری در هم تنیده شده و دیدگاهی را در مورد نحوه طرح پیری ارائه می کند.
دکتر «چارلز روتیمی» (چارلز روتیمی)، مدیر برنامه پژوهشی دروندانشگاهی در «موسسه ملی پژوهش ژنوم انسانی» (NHGRI) وابسته به موسسه ملی سلامت آمریکا گفت: پژوهشهایی از این دست که زیستشناسی ارگانیسمهای غیرعادی را بررسی میکنند، جهانی هستند که بسیاری از فرآیندها هستند. بیولوژیکی را به نمایش میگذارند و نشان میدهند که هنوز چقدر درباره عملکرد، روابط و زندگی آنها نمیدانیم. چنین یافتههایی، پتانسیلهای زیادی را برای ارائه بینشهای جدید در مورد زیستشناسی انسان دارند.
انتهای پیام