«بیت ریتز» استاد نورولوژی در دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس و نویسنده اصلی این مطالعه گفت: هر گونه آب آشامیدنی که ممکن است بر مغز انسان در حال رشد تأثیر بگذارد، باید دقیق بررسی شود. در آینده، منابع انسانی لیتیوم در آب ممکن است به دلیل استفاده از لیتیومی و دفع آن در محل‌های دفن زباله با پتانسیل آب‌های زیرزمینی، افزایش‌یافته باشد.
هشدارها برای افزایش سطح لیتیوم در آب ممکن است در آینده نزدیک به دلیل استفاده از باتری لیتیومی و استفاده از آن در محل‌های دفن ترغیب‌تر شود که این امر می‌تواند به ناتوانی‌های رشدی مانند اوتنویس منجر شود.
دانمارک همچنین دارای یک سیستم قوی برای اندازه گیری فلزات کمیاب و سایر آلاینده ها در منبع آب خود است. لیتیوم در میان چند فلز طبیعی است که معمولاً در منابع آب یافت می شود. آمارهای آمریکایی میزان لیتیوم موجود در منابع آب دانمارک را در مقایسه با سایر کشورها در محدوده «کم تا متوسط» تخمین زدند. اطلاعات داده‌های دانمارک را با سطح لیتیوم در ۱۵۱ دستگاه آبرسانی عمومی در این کشور تجزیه و تحلیل کردند که حدود نیمی از آب کل کشور را تامین می‌کند. اطلاعات مربوط به سیستم ثبت احوال دانمارک استفاده می شود تا مشخص شود که کدام شرکت های آبرسانی، آب آشامیدنی خانه های مادران را در زمان بارداری تامین می کنند.
به گزارش ایسنا و به نقل از اس افیافته‌های یک مطالعه جدید می‌دهد فرزندان زنان باردار که آب لوله کشی حاوی سطح بالای لیتی‌نوشند، بیشتر در معرض دید اوتیسم هستند. اساتید دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس داده های به دست آمده از کشور دانمارک را تجزیه و تحلیل کرده و دریافت می کنند. مادرانی که آب با بالاترین سطح لیتیوم را در دوران بارداری می‌نوشند، بیشتر کودکان آنها تقریباً ۵۰ درصد در معرض خطر قرار دارند.
علاوه بر این، آنها دریافتند که ارتباط بین سطح لیتیوم و خطر به اوتیسم برای مناطقی که در مناطق شهری زندگی می‌شوند در مقایسه با شهرهای کوچکتر و مناطق روستایی کمی بیشتر است.
دکتر دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس به تازگی اعلام کرد که آب لوله کشی،آب شهر یا آب شیر حاوی لیتینی در دوران بارداری می‌تواند خطر ابتلا به اوتیسم را برای کودکان افزایش دهد.
انتهای پیام
نتایج این مطالعه که در مجله «JAMA Pediatrics» منتشر شد، نشان داد که با افزایش سطح لیتیوم در منابع آب، خطر ابتلا به اوتیسم در کودکان افزایش می‌یابد. همزمان مناطقی که کمترین سطح لیتیوم را در مناطقی ثبت می‌کنند که سطح لیتیوم بالاتری دارند، بیشتر مشاهده می‌کنند که از مصرف آب حاوی لیتیوم در کودکان بین ۲۴ تا ۲۶ درصد افزایش می‌یابد. ارزيابي‌ها نيز به‌طوري‌كه داده‌ها را بر اساس انواع اختلالات اوتيسم مانند نشانگان آسپرگر و اختلالات فراگير رشد تقسيم كردند، رابطه مشابهي بين افزايش سطح ليتيوم و بالاترين تشخيص اوتيسم يافتند.
کودکانی که در سالهای 1997 و 2013 متولد شده اند را با 63681 کودک مبتلا به اوتیسم شناسایی کردند که این بیماری را مقایسه نکردند. آنها همچنین ویژگی‌های مادر، عوامل اجتماعی-اقتصادی و قرار گرفتن در معرض هوا را کنترل می‌کنند که همگی ارتباطی با افزایش خطر به اوتیسم در کودکان دارند.
چه کسانی در معرض خطر قرار گرفتن در معرض لیتیوم را دارند؟
به دلیل تثبیت‌کننده لیتیوم روی خلق و خوی، برخی از ترکیبات لیتیوم برای سال‌ها به طور خاص به عنوان درمانی برای درمان و اختلالات دوقطبی استفاده می‌شوند. با این حال، قبلاً به دلیل افزایش ارتباط آنها با خطر سقط جنین و ناهنجاری‌های قلبی یا نقص در نوزادان تازه متولد شده، بحث‌هایی در مورد اینکه آیا مادران باردار باید این داروها را مصرف کنند یا خیر، وجود دارد.
معلم می‌گویند این یکی از اولین مطالعات است که لیتیوم طبیعی موجود در آب را به عنوان یک عامل خطرناک برای اوتیسم می‌کند. در سالهای 1997 تا 2013 مطالعه انجام شد. تصمیمات گرفته شده از داده‌های به دست آمده از دانمارک استفاده می‌شود، زیرا می‌دانند که میزان مصرف آب بطری‌های بسته‌شده در اروپا کمتر است و این به معنای آن است که جمعیت بیشتری از آب لوله کشی می‌نوشند.
پروفسور ریتز که تحقیقات بر روی چگونگی قرار گرفتن در معرض محیط بر روی اختلالات رشد عصبی و بیماری‌های عصبی است، می‌گوید پس از تحقیق، کمی در مورد تأثیر لیتیوم بر رشد مغز در انسان، تصمیم گرفته تا ارتباط احتمالی بین لیتیوم و اوتیسم را بررسی کند. کند. او دریافت که تعدادی از تحقیقات تجربی نشان داد که لیتیوم می‌تواند برای یک مسیر مولکولی مهم درگیر در رشد عصبی و اوتیسم تأثیر بگذارد.
لیتیوم در واقع یک درمان برای سلامت روان است