گاز و غبار متراکم “CB 130-3” نیز بر روی رنگ استارگان پشت آن و همچنین روشنایی آنها تاثیر می‌گذارد. به نظر می‌رسد ستارگانی که نزدیک به قلب “CB 130-3” دیده می‌شود، رنگ قرمز نسبت به ستاره‌هایی که در لبه‌های بیرونی این ابر گازی می‌درخشند، دارند.
فضای تلسکوپی هابل منظره‌ای خیره‌کننده از منطقه‌ای در فضا ارائه می‌کند که به زودی تولد یک ستاره جوان خواهد بود.
در طول فروپاشی گرانشی این میدان‌های عظیم از گاز سرد، جرم کافی می‌تواند در مکان‌های انتخابی انباشته شود تا به دماهای بالا و چگالی‌های شدید مورد نیاز برای شروع همجوشی وجود داشته باشد که تولد یک ستاره را رقم بزند. ستاره‌ها در تمام طول عمر خود این همجوشی را حفظ کردند.
بسیاری از هسته های متراکم در حال حاضر حاضر ستاره های جوان را در خود جای داده اند، در حالی که برخی دیگر از آن ها انقباض های آهسته به سمت داخل را نشان می دهند. هر دو نوع از هسته‌های متراکم دمایی در حدود ۴۴۰ درجه فارنهایت(منفی ۲۲ درجه سانتیگراد) دارند و معمولاً بیضوی شکل هستند.
به گفته‌ی آژانس فضایی اروپا، اخترشناسان، “CB 130-3” را که در فاصله 652 سال نوری از زمین در صورت فلکی مار قرار دارد، یک هسته متراکم می‌نامند. این متراکم مجموعه فشرده‌ای از گاز و غبار است که به عنوان واحدهای سازنده، عمل می‌کنند. هسته‌های متراکمی مانند «CB 130-3» کوچک‌ترین و متراکم‌ترین گونه‌های ابرهای مولکولی هستند. این ابرها مهد تولد ستارگان به حساب می‌آیند و می‌توانند زادگاه انبوهی از ستارگان، به صورت منفرد و به صورت جفت‌های دوتایی باشند.
انتهای پیام
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، تصویر جدیدی که توسط تلسکوپ فضایی هابل ثبت شده است، یک ابر مولکولی متشکل از گاز و غبار را نشان می دهد که یک جرم را در خود جای داده است که به زودی به یک نوزاد نوزاد تبدیل می شود.
با این حال، جزئیات دیگری در مورد “CB 1303” در تصویر به شکل تری دیده می شود که با استفاده از دوربین بزرگ 3 هابل ثبت شده است. برای مثال، این تصویر نشان می دهد که چگالی ابر مولکولی ثابت نیست. لبه‌های بیرونی «CB 130-3» را می‌توان به‌عنوان بخش‌های ضعیف گاز مشاهده کرد که به ستاره‌های پس‌زمینه را محو می‌کنند. در مقابل آن، مواد موجود در قلب مولکولی به قدری متراکم هستند که نور ستاره‌های پس زمینه را کاملاً مسدود می‌کنند.