از آنجایی که این شرایط باتری را تنظیم می‌کند و TPZ فقط سلول‌ها را در شرایط کم‌مصرف هدف قرار می‌دهد، هیچ سلول سالمی در طول این فرآیند آسیب نمی‌بیند.
با این حال، تحقیقات بیشتر برای بهبود عملکرد این سیستم و آماده سازی آن برای استفاده از انسان مورد نیاز است.
نویسندگان یک مطالعه در سال ۲۰۱۵ در مورد سرطان و هیپوکسی سرطانی که هیپوکسی پاتولوژیک بر روی سلولهای سرطانی و ریزمحیط تومور تأثیر می‌گذارد و نقش اساسی در روند پیشرفت و انتشار سرطان دارد. همچنین هیپوکسی، متابولیسم، سلولی بقای و سلولی را تنظیم می‌کند.
اکثر سلولهای سرطانی در این آزمایش کشته شدند و هیچ عارضه جانبی قابل توجهی مشاهده نشد.
این مطالعه در مجله Science Advances منتشر شده است.
به گزارش پژوهشگران دانشگاه فودان، این سیستم قابل کاشت، زیست‌ساز است و می‌تواند هیپوکسی را در سلولهای سرطانی برای بیش از ۱۴ روز تنظیم کند.
پژوهشگران دانشگاه فودان به این ارتباط پی بردند و یک سیستم ایجاد کردند که می‌تواند محیط‌های سرطانی را تشخیص دهد و همچنین از هیپوکسی علیه تومورها استفاده کند.
اکنون گروهی از پژوهشگران دانشگاه فودان مستقر در شانگهای چین ادعا می‌کنند که یک درمان سرطان ابداع کرده‌اند که بهتر و بهتر از روش‌های فعلی استفاده می‌کنند.
گفتنی است که این روش درمانی هنوز بر روی انسان آزمایش نشده است، اما اگر همان نتایجی را که در موشها نشان داد، ارائه دهد، راهگشا و نویدبخش خواهد بود.
بیماری‌های سرطانی عوارض جانبی دردناک رایج در روش شیمی درمانی و سایر درمان‌های استاندارد سرطان را تحمل می‌کنند.
یک ایمپلنت جدید که می‌تواند باتری خود را شارژ کند، حاوی داروی ضد سرطان TPZ است که موفق شده ۹۰ درصد از سلولهای سرطانی را در موشها نابود کند رد و هیچ عارضه جانبی جدی نیز ایجاد نکرده است. الان باید دید آیا برای انسانها هم کار می کند؟
به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، بیماران سرطانی تحت شیمی درمانی یا برخی دیگر از درمان‌های رایج سرطان قرار می‌گیرند و عوارض جانبی مختلف و جسمی شدیدی را تجربه می‌کنند.
نوید درمان بدون دردسر سرطان با ایمپلنت باتری-TPZ
پژوهشگران در مطالعاتی که به تازگی منتشر شده است، ضد سرطان خود را در مدل‌های موش دارای تومور سرطانی آزمایش کرده و نتایج هیجان‌انگیز را انجام داده‌اند.
فن ژانگ و یونگ یائو شیا نویسندگان این مطالعه می‌گویند: استفاده از دستگاه‌های قابل کاشت برای تنظیم ریزمحیط تومور صورت «درجا» می‌تواند راه‌اندازی پایدارتری برای درمان سرطان باشد.
همچنین در این روش که موشها تحت درمان استاندارد سرطان قرار می‌گیرند، در این روش نه وزن کم کردند و نه تغییری در تراکم مو، پوست یا سایر اندام‌های آنها دیده شد.
باتری آب شور این ایمپلنت، ریزمحیط‌های تومور با کنترل کم را می‌کند و سپس هیپوکسی را در آن مکان‌ها حفظ می‌کند تا زمانی که TPZ سلولهای سرطانی را از بین ببرد.
پژوهشگران گفتند: این نتایج نشان می‌دهد که از باتری برای ایجاد یک محیط هیپوکسی طولانی‌مدت استفاده می‌کند تا بتواند اثربخشی ضد توموری TPZ را افزایش دهد. علاوه بر این، هیچ تغییر واضحی در وزن بدن و مرفولوژی بافتی اندام‌های اصلی موشها مشاهده نشد. این سیستم ثابت می شود.
آنها یک سیستم یک ایمپلنت دارای قابلیت توسعه داده‌اند که می‌تواند شامل محیط‌های کم‌مصرف در فعالیت‌های انسان را که از توور پشتیبانی می‌کنند، شناسایی کند. این سیستم شامل یک باتری آب شور خودش و یک داروی ضد سرطان به نام تیراپازامین(TPZ) است.
عدم وجود سلولهای سرطانی و محیط اطراف آن، موجود در آنها و سلولهای سالم بدن است. مطالعات قبلی تایید کرده‌اند که هیپوکسی یا می‌تواند به پیشروی سلولهای سرطانی کمک کند.
انتهای پیام
باتری آب شور از درمان برای مقابله با سرطان استفاده می‌کند