تیم پزشکی فضایی، آژانس فضایی اروپا در آلمانها را انجام داده است که در مجلهی «Scientific Reports» منتشر میشود و نشان میدهد زن فضایی نیاز به آب کمتری برای هیدراته دارند، و همچنین کل میزان مصرف انرژی، مصرف، تولید انرژی، مصرف، تولید دی کربن و گرمای متابولیک آنها در طول ماموریتهای اکتشافی فضایی در مقایسه با همتایان مردشان کمتر است.
وقتی فضانوردان در معرض ریزگرانش فضای فضایی میگیرند، اتفاقات بدی آنها رخ میدهد. تغییرات فیزیولوژیکی باعث آتروفی عضلانی، از دست دادن استخوان و کاهش فشار هوازی و حسی حرکتی میشود که میتواند به طور منظم بالقوه بر سلامت و ایجاد خدمه برای انجام مأموریتهای تأثیرگذار باشد.
تفاوتهای بین فضانوردان زن و مرد ناشی از نیاز به کمترین نظر برای محیط زیست و ورزش در فضاهای زن است که سبکتر از فضای بینالمللی مرد در قدای مشابه هستند و دارای مصرف کمتری هستند (VO2max) نسبی کمتری دارند. شیرینی مصرفی به میزان قابل توجهی گفته میشود که قلب، ریهها و ماهیچهها میتوانند به روشی در طول تمرین ورزشی استفاده کنند.
با در نظر گرفتن فضا، انرژی، وزن و سیستمهای پشتیبانی از حیات محدود است که در یک فضاپیما در یک ماموریت موقعیت قرار دارند، این مطالعه نشان میدهد که زنان کارآمدترین نوع بدن را برای اکتشاف فضایی دارند.
به گفتهی ناسا، هزینه حمل محموله به ایستگاه فضایی بینالمللی (S) به ازای هر IS ۹۳ هزار و ۴۰۰ دلار است. این مطالعه نشان داد که در یک ماموریت ۱۰۸۰ روزه، یک گروه چهار نفره تمام زن به ۱۶۹۵ غذای کمتری نیاز دارند. با یک ساده، این ماموریت میتواند بیش از ۱۵۸ میلیون دلار صرفهجویی کند و ۲.۳ مترمک نیز که به بسته بندی مواد غذایی مربوط میشود، آزاد میشود که معادل ۴ درصد از حجم قابل اندازهگیری در یک ماژول هالو (HALO) است. مدارک پیشنهادی ناسا برای ایستگاه فضایی ماه است. هر دو عامل از نظر عملیاتی بسیار مهم خواهد بود، اما موارد بیشتری نیز وجود دارد.
مریخ چند مزیت دارد که فاصلهای نزدیک یکی از آنها است که نیاز به بیرون راندن افراد از قفل هوا را دارند که فضایی را از بین میبرد. همچنین به یک تیم پیشرفته میدهد تا زیرساختهای اساسی را راهاندازی کنند و کارآمدترین باشند. این تیم همه باید زن باشد.
انتهای پیام
منبع
دادههای این مطالعه نشان میدهد که ممکن است برای انجام عملیاتهای تمام زنانه وجود داشته باشد که مهمترین اتفاقات مربوط به زنان کوتاه است.
بدون استفاده از منابع مصرفی، برخی از منابع دیگر نیز وجود دارد که فضاهای متعددی در یک فضای محدود کار میکنند. اتفاقی که در ایستگاه فضای بینالمللی رخ میدهد. در ایستگاه فضایی بینالمللی، فضای کافی برای پشت سر گذاشتن و در صورت ایستادن به شانه یا به کار میکنند. فضاهای پیشنهادی ناسا برای ایستگاه فضایی دروازه ماه تنگتر است و محیط ارگونومیک کمتری دارد. چنین فضاهایی برای فضانوردی با بدنی کوچکتر مناسب تر است.
ورزش در فضای «ورزش متقابل» نامیده میشود زیرا برای مقابله با فیزیولوژیکی بیوزنی طراحی شده است. در طول این تمرینات که شامل دو تمرین هوازی ۳۰ دقیقهای، شش روز در هفته است، میزان مصرف و تولید دیاکسید کربن و گرمای متابولیک در افزایش یافتهها و نیاز به آب بیشتر میشود.
در صورتی که بدن به تنهایی با میزان مصرف انرژی مرتبط است، مصرفکنندههایی که نیاز به تمرین متقابل دارند، این اختلاف را افزایش میدهند زیرا بدنهای بزرگتر انرژی مصرف میکنند، به بیشتر نیاز دارند، کربن دیاکسید و گرمای بیشتری تولید میکنند. علاوه بر این، این مطالعه نشان داد که زنان ۲۹ درصد آب کمتری از طریق تعلیق در طول یک جلسه تمرین هوازی متقابل از دست داده اند و بنابراین برای آبرسانی مجدد به آب کمتری نیاز دارند.
به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، مواردی که انسانها به زندگی در سایر سیارات می اندیشند، پیش روی آن ها هستند. یکی از سفرها به یک منظومه شمسی دیگر است که با فناوریهای کنونی دهها هزار سال طول میکشد و به حدود 2000 نسل نیاز دارد تا در فضای کم یک فضاپیما زندگی کند و در عین حال یک طرح کنترل جمعیت سختگیرانه پایبند باشد و گزینهای دیگر سیاره مریخ باشد.
در این مطالعه، بررسیهایی برای تخمین به اندازه بدن برای منابع مورد نیاز برای حمایت از حیات مورد استفاده قرار میگیرند. در همهی بانکها، مصرف انرژی زنان کمتر از فضای مرد تخمین زده شده است.
مطالعهای که نشان میدهد فضانوردان زن برای ماموریتهای اکتشافی کارآمدتر هستند، ماموریتهای فضای کاملا زنانه را پیشنهاد میکند.
در مقايسه با مطالعه گذشته در فضاي مرد فرضي، تاثير اندازه بدن بر مصرف انرژي كل در زنان به طور قابل توجهي كمتر بود. این کاهش مصرف، تولید دیاکسید کربن، گرمای متابولیک و مصرف آب میشود.