کندریتها، سنگهای ابتدایی هستند که ۸۵ درصد از شهابسنگهای موجود در زمین را تشکیل میدهند. بخشهای کندریتهای یافتشده تا به امروز در قطب جنوب کشفشده و به ندرت در مناطق پرجمعیت سقوط میکنند.
زمانی که امدادگران، این خانه را از هر گونه باقیمانده رادیواکتیو مضر پاک کردند، این سنگ فضایی برای بررسی بیشتر به نزدیکترین کالج تحویل داده شد.
ناتان مگی، رئیس بخش فیزیک در کالج نیوجرسی (TCNJ) است که پس از پیدا کردن این سنگ در روز دوشنبه هشتم ماه از طرف پلیس با او تماس گرفته شد، میگوید: در لحظه نگاه کردن به آن واضح بود که این یک شهابسنگ در کلاسی بود. به نام کندریت سنگی است.
این گروه با قرار دادن این شهاب سنگ درون یک محفظه بزرگ از یک میکروسکوپ الکترونی روبشی، بافت و ترکیب آن را مورد مطالعه قرار داد. بر اساس مفاهیم اولیه، این شهاب سنگ، یک کندریت از کلاس LL-6 است که نسبت به سایر اعضای خانواده خود، کمتر از 30 تا 40 درصد است.
به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، محقق به تایید کرده است که سنگی فلزی که هفته گذشته از پشت بام یک خانه مسکونی در شهرک هوپوِل (Hopewell) نیوجرسی وارد این خانه شده است، در واقع یک شهاب سنگ نادر است که حدود 4.6 میلیارد سال قدمت دارد.
انتهای پیام
منبع
شهاب سنگ نیوجرسی که حدود ۱۵ سانتی متر طول و ۱۰ سانتی متر عرض دارد، یک استثناء قابل توجه است. این شهاب سنگ حوالی ظهر دوشنبه گذشته (18 اردیبهشت) را در حالی که سقف یک منزل مسکونی را سوراخ کرده و هنوز گرم بود، در اتاق خواب پیدا شد.
مگی میگوید: این شهاب سنگ ۰.۹ نصبی که احتمالاً Titusville, NJ به نام آدرس پستی نزدیک به محل فرود آن نامیده میشود، در شرایط عالی قرار دارد و یکی از تعداد بسیار کمی از کندریتهای مشابه مشاهده شده برای دنیای علم است. لایه بالایی این شهاب سنگ دارای پوسته سیاه شده است به ضخامت چند میلیمتر است که دلیل سوختن در زمین اینگونه است.
وی تاکید میکند: با استفاده از یک لنز دستی که برای مشاهده دقیق سنگها طراحی شده بود، دریافت مواد معدنی این شهابسنگ به رنگ آبی و خاکستری و مقدار کمی از فلزات دیگر در آن مخلوط میشود.
تایید شده است که سقف خانهای در ایالت نیوجرسی آمریکا را سوراخ کرد، شهاب سنگی با عمر ۴.۶ میلیارد سال است.
بخش فیزیک در کالج نیوجرسی با جری دیلینی، متخصصان بازنشسته شهابسنگشناس که روی مجموعه شهابسنگها در موزه تاریخ طبیعی آمریکا در نیویورک کار کرده بود، بررسی میکنند. این طرح تعیین کرد که این سنگ فضایی حدود 4.56 میلیون سال قدمت دارد، به این معنی که از ابتدای تشکیل منظومه شمسی ما وجود داشته باشد و نمایندهای از اجزای باقی مانده از ایجاد آن است.
حتی قبل از اینکه این سنگهای فضایی به جو زمین نفوذ کنند، در معرض گرمای زیادی در فضای بیرونی قرار میگیرند که ساختار و ترکیب آن را به شدت تغییر داده است، به طوری که تشخیص تک دانهها یا کندرولهایی که شهاب سنگ را تشکیل میدهند، میدهند. است.
مگی میگوید: بنابراین واضح بود که این سنگ متعلق به زمین نیست.
کُندرول به معنی دانههای دانههای گِردی گفته میشود که در کندریتها پیدا میشوند. کندرولها پیش از آنکه در روند برافزایش سیارکها به سیارک مادر (سیارکی که در نهایت همراه با کندریتها از آن جدا میشوند) بپیوندند، به صورت قطرههای مذاب یا نیمهمذاب در فضا شکل گرفتهاند. از آنجایی که میتوان نمونهها را نشان داد و یکی از آنها را یکی از بهترین مواد جامد درون منظومههای شمسی هستند و به نظر میرسند که از خشتهای بنیادی منظومههای سیارهای هستند، این معنی را میدهد که شکلگیری کندرولها را برای درک توسعهی منظومههای خورشیدی مهم و ضروری است.