عکس ثبت‌شده با «تلسکوپ فضای جیمز وب»، یک حباب درخشان را می‌دهد که به یک شبح شباهت دارد.
به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، یک جرم شبح‌مانند ابتدا به صورت یک حباب در تلسکوپ‌های زمینی خود را نشان داد و سپس در عکس‌های «تلسکوپ فضای هابل» به طور کامل ناپدید شد. اکنون، این جرم شبح‌مانند دوباره در عکس ثبت‌شده با «تلسکوپ فضای جیمز وب» به صورت یک کهکشان کم‌نور و متمایز ظاهر شده است.
ستاره‌شناسان با همکاری پروژه «COSMOS-Web»، این موسوم به «AzTECC71» را به عنوان یک ستاره‌ساز غبارآلود شناسایی کرده‌اند یا به عبارت دیگر، کهکشانی که شروع به ساخت ستاره‌های جدید می‌کند، اما در یک پوشش غبارآلود پوشیده شده است که آن را می‌بینید. است. زمانی تصور می‌شود که این کارها در کیهان بسیار نادر بوده است، اما این کشف بیش از ده‌ها کهکشان‌های دیگر در نیمه اول داده‌های COSMOS-Web هستند که هنوز در سوابق علمی توضیح داده نشده است، نشان می‌دهد که ممکن است تا ۱۰ برابر بیشتر باشد. از حد انتظار باشند.
«جد مک‌کینی» (Jed McKinney) پژوهشگر «دانشگاه تگزاس در آستین» (UT Austin) گفت: این جرم یک هیولای واقعی است. با وجود اینکه شبیه یک حباب کوچک به نظر می‌رسد اما در واقع هر سال صدها ستاره جدید را می‌دهد. این واقعیت دارد که حتی در حساس‌ترین تصویربرداری با جدیدترین تلسکوپ ما به سختی می‌توان مشاهده کرد، برای من بسیار هیجان انگیز است. این به ما می‌گوید جمعیت کاملی از کهکشان‌ها وجود دارند که از ما پنهان شده‌اند.
اگر این نتیجه تأیید شود، نشان می دهد که جهان بسیار غبارآلودتر از آن چیزی است که پیشتر تصور می شود.
پروژه COSMOS-Web، بزرگترین ابتکار اولیه تحقیقاتی جیمز وب است که به سرپرستی «کیتلین کیسی»(Caitlin Casey) دانشیار دانشگاه تگزاس در آستین، با هدف نقشه برداری از یک میلیون کهکشان در بخشی از آسمان به اندازه سه ماه کامل می شود. هدف تا بررسی اولیه‌ترین ساختارهای جهان است. گروهی متشکل از بیش از 50 پژوهشگر در سال اول بررسی، 25 ساعت مشاهده کرد. اولین گروه از داده‌ها در دسامبر ۲۰۲۲ به دست آمدند و تا ژانویه ۲۰۲۴ تعداد بیشتری ارائه شد.
یک ستاره‌ساز غبارآلود را به سختی می‌توان دید، زیرا بیشتر نور ستاره‌های آن توسط غبار جذب می‌شود و سپس در طول موج‌های سرخ‌تر یا طولانی‌تر دوباره انتشار می‌یابد. پیش از جیمز وب، ستاره‌شناسان گاهی اوقات این کهکشان‌ها را «کهکشان‌های تاریک هابل» می‌نامیدند که با اشاره به حساس‌ترین تلسکوپ فضایی پیشین نام‌گذاری شده‌اند.
مک‌کینی گفت: تنها راهی است که با کمک آن می‌توانیم که کشان‌های کیهان اولیه را ببینیم، از منظر هابل بوده است. این بدان معناست که ما را از تاریخچه طرح‌هایی کهکشان‌ها می‌دانند، یک‌طرفه است زیرا ما فقط کهکشان‌های پنهان و کمتر غبارآلود را می‌بینیم.
کهکشان AzTECC71 اولین بار به عنوان یک حباب غبارآلود نامشخص با دوربین های نصب شده در «تلسکوپ جیمز کلرک ماکسول»(JCMT) در هاوایی شناسایی شد که مشاهدات خود را در طولانی مدت فروسرخ بسیار دور و مایکروویو به دست می آورد. گروه COSMOS-Web در ادامه کار خود، این جرم را با استفاده از «آرایه‌های میلی‌متری بزرگ آتاکاما» یا «آلما» (ALMA) در شیلی مشاهده می‌کنند که فضای بالاتری دارد و می‌تواند در پرتو فروسرخ ببیند. این کار به آنها امکان داد تا مکان منبع را محدود کنند. زمانی که محققان داده‌های فروسرخ جیمز وب را در طول 4.44 میکرون بررسی کردند، یک کهکشان کم‌نور را دقیقاً در همان مکان یافتند. در طول نورهای کوتاه‌تر که زیر ۲.۷ میکرون بودند، کهکشان نامرئی بود.
اکنون این گروه پژوهشی در جستجو هستند تا تعداد بیشتری از کم‌نورها را با جیمز وب کشف کنند.
کهکشان AzTECC71 به وضوح در فیلتر دوربین تلسکوپی جیمز وب قابل مشاهده است.
مک‌کینی گفت: ما با جیمز وب می‌توانیم برای اولین بار ویژگی‌های نوری و فروسرخ این جمعیت پنهان از آنها را بررسی کنیم زیرا جیمز وب آن قدر حساس است که نه تنها می‌تواند به دورترین نقاط جهان خیره شود، بلکه می‌تواند به متراکم‌ترین پوشش‌های غبارآلود نفوذ کند.
به گفته این گروه پژوهشی، کهکشان در یک انتقال به سرخ با اندازه حدود شش دیده می‌شود که به معنای حدود 900 میلیون سال از انفجار بزرگ است.
این پژوهش در «The Astrophysical Journal» به چاپ رسید.
در ویدئوی زیر می‌توانید بین عکس‌های AzTECC71 مقایسه کنید که با تلسکوپ فضای هابل و تلسکوپی فضای جیمز وب گرفته شده است.
انتهای پیام