ناسا عکسی از پرتوهای پنهان خورشید منتشر کرد

رنگ‌ قرمز، پرتو فرابنفش با «رصدخانه پویایی‌شناسی خورشید» (SDO) ناسا را ​​نشان می‌دهد.

ناسا برجستگی‌های خورشیدی را به عنوان ابرهایی از ذرات باردار توصیف می‌کند که بر فراز خورشید شناور هستند و توسط نیروهای مغناطیسی به آن متصل می‌شوند. آنها به صورت رشته‌های دراز و ناهمواری ظاهر می‌شوند که از سطح خورشید بیرون می‌آیند.

دانشمندان امیدوارند که نماهای جدید به آنها کمک کنند تا به یکی از بزرگترین رازهای خورشید پی ببرند. راز بزرگ این است که چرا جو بیرونی خورشید، به بیش از یک میلیون درجه می‌رسد که بیش از 1000 گرمتر از سطح آن است.

شراره‌ها، فوران‌های بزرگ گرما نور و ذرات قابل مشاهده، از رصدخانه‌های خورشیدی هستند. اتفاقات بسیار کوچک‌تری هستند اما هر دو نوع، ماده گرم‌تر از متوسط ​​تاج خورشیدی را می‌سازند.

اسکوف در این توییت نوشت: در مورد «گردباد قطبی» صحبت کنید. مواد یک برجستگی خورشیدی شمالی به تازگی از رشته اصلی جدا شده و اکنون در یک گردباد قطبی در اطراف شمال شمال ستاره ما در گردش هستند.

ناسا در ماه جاری میلادی با مشاهده بخشی از قطب شمال خورشید، به کشف هیجان انگیز دیگری نیز دست یافت. «تامیثا اسکوف» (Tamitha Skov)، پیش‌بینی‌کننده هوای فضا، ویدئویی را در توییتر به اشتراک گذاشت و گفت که رصدخانه پویایی‌شناسی خورشیدی ناسا آن را ثبت کرده است.

نانوشراره‌های منفرد به دلیل نور شعله‌ور نادیده گرفته شده‌اند اما نیوستار نور خورشید را از مواد دارای دمای بالا تشخیص می‌دهد. این توانایی، فیزیکدانان را قادر می‌سازد تا بررسی کنند که نانوشراره‌ها چقدر اتفاق می‌افتند و چگونه انرژی آزاد می‌کنند.

پرتوهای پرانرژی ایکس که توسط نیوستار ثبت شده، به رنگ آبی هستند.

نیوستار معمولاً زمان خود را برای بررسی اسرار سیاه‌چاله‌ها، ابرنواخترها و دیگر اجرام پرانرژی فضای اسپری می‌کند اما می‌توان از آن برای مطالعه خورشید نیز استفاده کرد.

به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، ناسا با استفاده از «آرایه تلسکوپ تشخیص‌سنجی هسته‌ای» یا «نیوستار» (NuSTAR)، پرتوهای ایکس گوناگونی را که از داغ‌ترین مواد موجود در خورشید ساطع می‌شوند، ثبت کرد. پرتو ایکس پرانرژی فقط در چند مکان مشاهده شد؛ در حالی که پرتو ایکس کم‌انرژی و پرتو فرابنفش در سراسر خورشید دیده شدند.

حضور اخترشناسان پیشتر رشته‌هایی را مشاهده کردند که از خورشید جدا می‌شوند اما این اولین بار است که آنها در یک قطب شمال در این منطقه به گردش در می‌آیند.

ستاره‌شناسان با دیدن گرمای منبع تاج که بیرونی‌ترین لایه خورشید است، گیج‌شده‌اند اما فضای می‌زند که این گرما ممکن است از فوران‌های کوچک در جو خورشید به نام نانوشراره‌ها سرچشمه گرفته باشد.

وی افزود: یک پرسش بزرگ است که چرا برجستگی فقط یک بار به سمت قطب حرکت می‌کند و ناپدید می‌شود و سپس به جادویی، سه یا چهار سال بعد دقیقاً در همان منطقه باز می‌گردد.

«اسکات مکینتاش» (Scott McIntosh)، فیزیکدان خورشیدی و معاون «سازمان ملی پژوهش‌های جوی آمریکا» (NCAR) گفتند: این برجستگی یک بار در هر چرخه خورشیدی، در عرض جغرافیایی ۵۵ درجه شکل می‌گیرد و حرکت خود را به سمت قطب‌های خورشیدی آغاز می‌کند. می کند.

نیوستار در ژوئن گذشته، ۲۵ تصویر از خورشید را جمع آوری کرد و به ناسا امکان داد تا یک تصویر واحد را از نورهای رنگی متفاوتی که از سطح خورشید می‌تابند، به دست بیاورد. همچنین، ناسا مشاهدات ماموریت هینود متعلق به «آژانس کاوشهای هوافضای ژاپن» (JAXA) را که با رنگ سبز نشان داده و مشاهدات رصدخانه پویایی‌شناسی خورشیدی که نور فرابنفش را به رنگ قرمز ثبت کرده است، جمع‌آوری کرده است.

رنگ سبزی که پرتو ایکس کم‌انرژی را نشان می‌دهد، با سیستمی که پرتو ایکس نصب‌شده روی فضای‌پیمای «هینود» (Hinode) ثبت شده است.

ناسا در بیانیه‌ای اعلام کرد که شراره‌های معمولی آن قدر مکرر تاج خورشیدی را در بالاترین حدی که برای بررسی قابل مشاهده است، حفظ کنند اما نانوشراره‌ها می‌توانند بسیار رخ‌دهنده‌تر باشند و ممکن است چیزهایی که تاج را گرم کنند.